Το «καλό χαρτί» της Ελλάδας είναι ο τουρισμός

Γράφει ο Ζαχαρίας ΛουδάροςΑν οι Ευρωπαίοι θέλουν, όπως λένε, το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα , τότε θα πρέπει να αποφασίσουν -και μάλιστα σύντομα- για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Οπότε το γεγονός πως μετά και την συνεδρίαση του λεγόμενου Washington Group, οι Γερμανοί μεταφέρουν ένα κλίμα γενικής συμφωνίας είναι κατ’ αρχήν θετικό, όμως η συμφωνία θα κριθεί στους χρόνους, στους όρους και στις προϋποθέσεις της ελάφρυνσης. Και ως γνωστόν ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες.

Συνεπώς όλη αυτή η συζήτηση για το «μετά» ασφαλώς και είναι χρήσιμη αλλά μάλλον είναι πρόωρη. Περισσότερο βοηθάει τον ακατάπαυστο βερμπαλισμό του πολιτικού συστήματος με τις γνωστές ατάκες περί αλλαγής «αναπτυξιακού παραδείγματος». Όμως, σε κάθε περίπτωση, καλό είναι η προσπάθεια της χώρας να επικεντρώνεται στο «τώρα» και να παίζει έξυπνα με ό,τι «χαρτιά» έχει για να παραμείνει στο παιχνίδι. Αλλιώς είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια...

Το «καλό χαρτί» της Ελλάδας είναι ο τουρισμός! Αυτό το πιστεύουν και συμφωνούν όλοι. Απόδειξη το γεγονός πως τα πέντε κορυφαία διμερή Επιμελητήρια (Αμερικανικό, Βρετανικό, Γαλλικό, Γερμανικό & Ιταλικό) διοργανώνουν το 3ο Ετήσιο Συνέδριο Τουρισμού την Πέμπτη 10 Μαΐου στο Συνεδριακό Κέντρο Ιωάννης Βελλίδης της Θεσσαλονίκης.

Αυτό λοιπόν που έχει σημασία στο «τώρα» είναι το... ελληνικό καλοκαίρι. Όλα τα στοιχεία που είναι διαθέσιμα μέχρι αυτή την ώρα καθώς και το κλίμα από τις διεθνείς εκθέσεις του παγκόσμιου τουρισμού βεβαιώνουν πως η ζήτηση για την Ελλάδα όχι μόνο παραμένει υψηλή αλλά και συνεχίζει ν’ αυξάνεται. Ήδη στους δημοφιλείς προορισμούς καταγράφει κρατήσεις που ξεπερνούν το 10% σε σχέση με πέρυσι.

Ο τουρισμός γι άλλη μια χρονιά βάζει πλάτη. Δίνει δουλειές, δημιουργεί εισοδήματα, εισφέρει στα δημόσια έσοδα και πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές. Για πάρα πολλά νέα παιδιά το να πάνε σε κάποιο νησί να δουλέψουν για σεζόν είναι η μόνη επαγγελματική διέξοδος, αν δεν θέλουν να μεταναστεύσουν. Επίσης, διαχέει οφέλη σε άλλους κλάδους, από την πρωτογενή παραγωγή μέχρι την οικοδομή κι από την εστίαση μέχρι τις νέες τεχνολογίες. Κι αν είχαμε λίγο μυαλό θα προσφέραμε και περισσότερη σύγχρονη τέχνη κι έναν αναβαθμισμένο καθημερινό πολιτισμό, ως μέρος της τουριστικής εμπειρίας κάθε επισκέπτη.

Ας μη διαφεύγει της προσοχής μας επίσης το γεγονός πως τα ξενοδοχεία είναι ο μόνος κλάδος στον οποίο υπογράφονται Εθνικές Συλλογικές Κλαδικές Συμβάσεις με αυξήσεις για τους εργαζόμενους. Πρόσφατα ο πρόεδρος των ξενοδόχων Γρηγόρης Τάσιος υπέγραψε την τελευταία κλαδική σύμβαση, η οποία είναι διετούς ισχύος, αναδρομικά από 1/1/2018 έως 31/12/2019. Προβλέπει, μεταξύ άλλων, την αύξηση κατά 1,5% του κατώτατου μισθού στα ξενοδοχεία από 1/1/2018 και την επιπλέον αύξηση κατά 1,5% από 1/1/2019. Ακούγεται σαν επιστροφή στην κανονικότητα. Κι αυτό έχει τεράστια ψυχολογική αξία για την αγορά.

Αλλά ο τουρισμός είναι ευαίσθητο προϊόν. Κι αυτό ως τουριστική χώρα το υποτιμούμε. Η ένταση με την Τουρκία και η απειλή του προσφυγικού είναι πάντα δυο μεγάλοι κίνδυνοι για τον τουρισμό, για την εθνική οικονομία και κατά συνέπεια για την κοινωνία. Το να πηγαίνουμε λοιπόν μόνοι μας να βάζουμε φωτιά για να κάψουμε το μόνο «καλό χαρτί» που έχουμε, με γραφικότητες τοποθέτησης σημαιών σε βραχονησίδες δεν είναι πατριωτισμός, είναι χουλιγκανισμός. Είναι τα «αποκαΐδια» από το «ξεβλάχεμα» του Κωστόπουλου. Βίος αβασάνιστος στη μάθηση και τζάμπα μαγκιές για τα 40 δευτερόλεπτα δημοσιότητας που αναλογούν σε κάθε «ψώνιο».

Πατριωτισμός αυτή την ώρα είναι η διατήρηση της ειρήνης και της ασφάλειας στο Αιγαίο. Και η συγκέντρωση δύναμης και πλεονεκτημάτων αποτροπής οποιασδήποτε πολεμικής εμπλοκής, εξαιτίας της κλιμακούμενης επιθετικότητας του δικτάτορα Ερντογάν, ο οποίος κατάφερε να ρίξει την τουρκική λίρα στα τάρταρα κι αναζητάει εσπευσμένα τη «δημοκρατική νομιμοποίηση» της καταστροφής που προκαλεί σε όλα τα επίπεδα στον τουρκικό λαό.

Συνακόλουθα, υγιής πατριωτισμός είναι η πρωτοβουλία που ανέλαβε ο επίτιμος πρόεδρος του ΣΕΤΕ και διευθύνων σύμβουλος της Sani/Ikos Ανδρέας Ανδρεάδης για τη συγκέντρωση εντός του έτους 1 δισ. € για ενίσχυση των Ενόπλων μας Δυνάμεων από όλους τους εύπορους Έλληνες πατριώτες και ιδρύματα στη χώρα και στο εξωτερικό. Αυτό σημαίνει στηρίζω τη χώρα μου και δεν της γυρίζω την πλάτη, τη δύσκολη στιγμή της.

Πιστεύω αλήθεια πως η πρωτοβουλία αυτή θα μπορούσε να διευρυνθεί και μεταξύ άλλων κοινωνικών εταίρων ώστε να μπορούν και οι εργαζόμενοι για παράδειγμα να αφιερώσουν μια ώρα δωρεάν εργασίας για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Ή τα εμπορικά καταστήματα να συνεισφέρουν με το τζίρο μια επιλεγμένης ημέρας. Και η τουριστική περίοδος είναι το καλύτερο timing. Ιδέες θα βρεθούν. Το σημαντικό είναι η πρόθεση της προσφοράς και η δέσμευση για κάτι που υπερβαίνει το ατομικό συμφέρον του καθενός, υπηρετώντας έναν ανώτερο συλλογικό στόχο.

Την εξωτερική πολιτική της χώρας δεν μπορεί να την ασκούν οι... ρακές! Έλεος. Ας σοβαρευτούμε τουλάχιστον την ύστατη ώρα κι ας στοιχηθούμε πίσω από μια εθνική πρωτοβουλία ουσίας που θα κάνει πράξη την περίφημη ρήση του Τζον Φ. Κένεντι: «Mη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η χώρα σου για εσένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για τη χώρα σου».