Damian Marley: Μια βραδιά με άρωμα Τζαμάικας

Το απόλυτο μουσικό event του χρόνου που σηματοδοτεί την έναρξη του καλοκαιριού, έφτασε για ακόμη μία φορά. Στην Πλατεία Νερού στο Φάληρο, το Release έκανε «πρεμιέρα» την Παρασκευή 7 Ιουνίου με την κορυφαία Reggae παρουσία, τον Damian Marley! Μαζί του ήταν και οι Third World, ένα από τα σπουδαιότερα ονόματα στην ιστορία της Ρέγκε μουσικής, η Hollie Cook, η οποία παίζει ‘Tropical pop’, ένα είδος μουσικής που συνδυάζει

Η Reggae, η μουσική του καλοκαιριού, της ανεμελιάς, της αγάπης και της ειρήνης ήταν ο πρωταγωνιστής της βραδιάς. Φίλοι της ρέγκε είχαν μαζευτεί ήδη από νωρίς το απόγευμα και καθώς βράδιαζε, η μεγάλη Πλατεία είχε σχεδόν γεμίσει. Με χαλαρή καλοκαιρινή διάθεση είχαν έρθει να ακούσουν ήχους με άρωμα Τζαμάικας. Το τρίχρωμο: κίτρινο, κόκκινο και πράσινο, όπως είναι φυσικό, κυριαρχούσε στα ρούχα και τα αξεσουάρ, όπως και τα ράστα, το κατεξοχήν look του βασιλιά της ρέγκε και πατέρα του Lead singer της βραδιάς. Πολύς κόσμος, ανέμελο mood διάχυτο στην ατμόσφαιρα, καπνός και μυρωδιά από το αγαπημένο ‘’φάρμακο’’ του Βob και μουσική Reggae. Αν δεν είναι αυτό ιδανική εικόνα του καλοκαιριού τότε τί είναι;

Θα είμαι ειλικρινής: ξεκινώντας για το λάιβ είχα μια μικρή επιφύλαξη. ‘’Θα είναι τόσο καλός όσο ο πατέρας του ή θα ναι άλλος ένας που καπηλεύεται το όνομα της οικογένειάς του;’’. Η πραγματικότητα με διέψευσε.

Κατά τις 11, όπως προέβλεπε το πρόγραμμα, ανέβηκε στη σκηνή ο Τζαμαϊκανός Damian. Ο κόσμος μέσα σε άπλετο ενθουσιασμό και ανυπομονησία, αλλά και συνεπαρμένος από τις προηγούμενες μπάντες, ούρλιαζε, χειροκροτούσε, πλησίαζε όσο πιο πολύ μπορούσε τη σκηνή.

Το ‘’Make it Bun Dem’’ σήμανε την εκκίνηση ενός τρελού συναυλιακού πάρτι που σε έκανε να ξεχάσεις κούραση ή ό,τι μπορεί να σε απασχολούσε προηγουμένως. Το πρώτο τραγούδι λειτούργησε σαν σύνθημα που μας έκανε όλους να ενωθούμε, να γίνουμε μία μεγάλη παρέα, άντρες, γυναίκες, παιδιά, και να χορέψουμε. Η ενέργεια ήταν μεταδοτική.

Ακολούθησαν και άλλες επιτυχίες του Damian Marley, κάποιες από τις οποίες άκουγα για πρώτη φορά και μαγευόμουν.

“Greece, Do you love ganjar?’’ (=η μαριχουάνα στη τζαμαϊκανή διάλεκτο), ρώτησε κάποια στιγμή το κοινό, το οποίο ενθουσιώδες έσπευσε να επιβεβαιώσει πως ναι, αγαπούσε τη ganjar, αναπόσπαστο κομμάτι της φιλοσοφίας της ρέγκε.

Ένα από τα Highlight της βραδιάς ήταν η στιγμή που έπαιξε το Road to Zion, ένα αργό κομμάτι με επαναστατικό, κοινωνικοπολιτικό στίχο και έντονο παλμό. Ο κόσμος τότε άναψε αναπτήρες ή φακούς κινητών και αμέσως δημιούργησε μία ατμόσφαιρα τόσο συγκινητική, τόσο υπέροχα μαγευτική, σχεδόν μυσταγωγική. Οι στίχοι του τραγουδιού αναφέρονται στους γονείς που είναι μόνοι, στα παιδιά που δεν δικαιούνται να ονειρεύονται, στην αστυνομία που καταχράται την εξουσία της και στην προπαγάνδα των μίντια. Κανείς δεν χόρευε, ακούγαμε σαν υπνωτισμένοι.

Το κλίμα άλλαξε αμέσως όταν ξεκίνησε το επόμενο κομμάτι, το ξεσηκωτικό ‘’Set Up Shop’’. Δεν άργησαν να ξεπροβάλουν τα πρώτα καπνογόνα, ο κόσμος (ξανα)ξεσηκώθηκε και ο χορός άρχισε. Πέρα από δικά του τραγούδια ακούσαμε και μερικά του Bob Marley, όπως το διαχρονικό και αγαπημένο “I Wanna Love You’’, που τραγούδησε με εκπληκτική ομοιότητα στη φωνή.

Το ‘’Welcome to Jamrock’’, το κομμάτι που κατέκτησε τον κόσμο, που τα τελευταία 15 χρόνια έχει ταυτιστεί με τη Ρέγκε μουσική και που οδήγησε τον Damian στην κατάκτηση ενός από τα τέσσερα Βραβεία Grammy, ήταν και το τελευταίο που έπαιξε.

Out in the street, they call it Muuuurder. Jamaica Jamaica..Τραγουδούσαμε όλοι αγκαλιασμένοι, με μία φωνή.

“Είναι η πρώτη μου φορά εδώ στην Ελλάδα. Είστε εκπληκτικό κοινό. Να προσέχετε τους εαυτούς σας και ο ένας τον άλλον. Good Luck”, είπε ο 40χρονος Τζαμαϊκανός θρύλος.

Ο Damian μπορεί να έχει συμβιβαστεί με το γεγονός ότι όλοι τον αποκαλούν ως τον πιο πετυχημένο γιο του Bob, ωστόσο έχει καταφέρει να ξεφύγει από τη σκιά του μπαμπά του (που ουσιαστικά ούτε καν γνώρισε) και να δημιουργήσει δικό του όνομα στη ρέγκε, την οποία αναμόρφωσε φέρνοντάς την κοντά στη Hip hop.

Το νεώτερο από τα 12 (αναγνωρισμένα) παιδιά του βασιλιά της ρέγκε έχει τρομερό ταλέντο και την Παρασκευή έκανε όλη την πλατεία να χορεύει στον ρυθμό της τζαμαϊκανής μουσικής του.