Κίνημα κατά των εμβολιασμών: Έγκλημα χωρίς τιμωρία;

Του Δημήτρη Τσάμη*

Εκατοντάδες παιδιά αλλά και ενήλικοι έχουν αρρωστήσει τους τελευταίους μήνες από ιλαρά στην Ελλάδα. Πολλοί νοσηλεύονται σε νοσοκομεία, κάποιοι -λίγοι ευτυχώς- σε μονάδες εντατικής θεραπείας και το κακό εξαπλώνεται και μεγαλώνει απειλώντας εκείνους που η αδιαφορία ή η εγκληματική ξεροκεφαλιά των ιδίων ή των γονέων τους έχει αφήσει ανεμβολίαστους και απροστάτευτους.

Τα εμβόλια έχουν σώσει εκατομμύρια ζωές στον κόσμο εδώ και δεκαετίες, έχουν απαλλάξει τον πλανήτη από θανατηφόρες πανδημίες, έχουν

αποσυμφορήσει τα νοσοκομεία και σχεδόν έχουν εξαφανίσει πολλές αρρώστιες.

Να όμως που κάποιες "ξεχασμένες" αρρώστιες επανεμφανίζονται και κτυπούν την πόρτα μας. Με όχημα την επιφυλακτικότητα απέναντι στους εμβολιασμούς την οποία καλλιεργούν εγκληματικά αντικοινωνικά άτομα που επικαλούνται ανύπαρκτα επιστημονικά δεδομένα και με την ανοχή της πολιτείας εν ονόματι του σεβασμού δήθεν του δικαιώματος συναίνεσης των γονέων. Είναι σεβαστό αυτό το δικαίωμα και παραδεκτό να το ασκεί ο γονέας εφόσον η απόφαση του ΔΕΝ θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του παιδιού του ή τη ζωή άλλων παιδιών.

Τα ανεμβολίαστα παιδιά είναι πιθανόν να δράσουν ως λοιμογόνες εστίες στο σχολείο ή στον παιδικό σταθμό. Άρα η εγκληματική απόφαση των γονέων δεν απειλεί μόνο τα παιδιά τους αλλά και την κοινότητα και κατά συνέπεια η πολιτεία οφείλει να δράσει και να επιβάλλει τον εμβολιασμό προς όφελος της προστασίας της δημόσιας υγείας.

Είναι τουλάχιστον παράδοξο, η πολιτεία μας να επιβάλλει αυστηρές ποινές και πρόστιμα αν σε πιάσει να οδηγείς χωρίς να φοράς ζώνη ασφαλείας ή κράνος αλλά να ανέχεται την άρνηση εμβολιασμού των παιδιών σου. Είναι οξύμωρο η πολιτεία να έχει το δικαίωμα να παρέμβει αν σε ένα διαμέρισμα δεν τηρούνται κανόνες υγιεινής και απειλείται η υγιεινή μιας οικοδομής αλλά να μην παρεμβαίνει για να μηδενίσει τον ανεμβολίαστο πληθυσμό κάθε ηλικίας.

"Κι αν αρρωστήσει το παιδί μου, θα έχει λίγες μέρες πυρετό. Δεν χάθηκε ο κόσμος. Θα αποκτήσει φυσική ανοσία", θα αντιτάξουν οι αντιδραστικοί. Μακάρι να ήταν τόσο απλά. Όλες οι αρρώστιες, που κάποτε τις λέγαμε παιδικές και αργότερα παλιές, έχουν βαριά συμπτώματα, πόνο και έξοδα και το κυριότερο σοβαρές επιπλοκές. Εγκεφαλίτιδες, πνευμονίες, θάνατο. Αν δε προσβάλλουν εγκύους στην αρχή της εγκυμοσύνης έχουν σοβαρότατες επιπτώσεις στην ανάπτυξη και στην επιβίωση του εμβρύου. Κι αν ακόμα δεχθούμε ότι θα περάσει σχετικά εύκολα την αρρώστια του το ανεμβολίαστο παιδί, ποιός δίνει το δικαίωμα στον γονέα να μολύνει κάποιον άλλο στο περιβάλλον του;

Ο καθολικός εμβολιασμός δεν λειτουργεί μόνον προστατευτικά για τους εμβολιαζόμενους. Σε βάθος χρόνου εξαλείφει την αρρώστια από προσώπου γης. Αυτός είναι ο σκοπός της ιατρικής επιστήμης. Η εξάλειψη του πόνου και των ασθενειών. Αυτή είναι και η υποχρέωση των ιατρών. Να δρουν έγκαιρα με τα όπλα της επιστήμης και να προλαβαίνουν αντί να θεραπεύουν. Η εγκληματικές αντιεπιστημονικές υστερίες και οι καταχρηστικές αντιλήψεις περί δικαιωμάτων δεν θα σταθούν εμπόδιο σ αυτό τον διαχρονικό αγώνα.

*Ο Δημήτρης Τσάμης είναι Ιατρός μικροβιολόγος, πρόεδρος του Πειθαρχικού Συμβουλίου του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης.