Το ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ θα δρέψει τους καρπούς της υπευθυνότητας που επέδειξε κόντρα στο ρεύμα του λαϊκισμού και της δημαγωγίας

Δεν χωράει αμφιβολία πως, στην μεταπολιτευτική τουλάχιστον περίοδο, το ΠΑΣΟΚ είναι το μόνο κόμμα που έβαλε του Εθνικό συμφέρον πάνω και από την ίδια την πολιτική του ύπαρξη. Σήκωσε μόνο του το βάρος του πρώτου μνημονίου την ώρα που η Νέα Δημοκρατία, παρότι εξόχως υπεύθυνη για τη «χρεοκοπία» της χώρας, ούσα κυβέρνηση τα χρόνια του δημοσιονομικού

Παραπλεύρως της ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος εκεί που μοιραζόταν την Πλατεία Συντάγματος με τα ακραία στοιχεία, στήνοντας λαϊκά δικαστήρια, είδε ευκαιριακά «κυβερνητικό φως» μοιράζοντας ψεύτικες «ελπίδες» με νταούλια και ζουρνάδες σε μία χειμάζουσα ελληνική κοινωνία.

Τα χρόνια πέρασαν. Η χώρα τεχνικά –τουλάχιστον- βγήκε από τα μνημόνια με τις τεράστιες θυσίες του ελληνικού λαού. Τα συνήθη υποζύγια σήκωσαν το δυσβάστακτο βάρος της κρίσης, αφενός εξαιτίας του λαϊκισμού της Ν.Δ και του ΣΥΡΙΖΑ στις κρίσιμες στιγμές, αφετέρου της ακραίας τιμωρητικής πολιτικής του γερμανικού άξονα που διοικούσε μονομερώς την Ε.Ε. με λογικές σκληρού φιλελευθερισμού.

Σε αυτή την Οδύσσεια οι «Σειρήνες» κατ’ αρχήν της «πρώτη φορά Αριστερά» (με συγκυβερνήτη ακροδεξιό) και των «αρίστων του επιτελικού κράτους» εν συνεχεία … «μάγεψαν» την πλειοψηφία των πολιτών. Γεγονότα εν πολλοίς λογικά αφού πρώτα αναζητούσαν «Ελπίδα» και ύστερα «κανονικότητα» μέσα σ’ ένα τοξικό κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον, στο οποίο διαμορφώθηκαν συνθήκες ικανές ακόμη και για εκτροπή, με φασίστες στη Βουλή και τάγματα εφόδου στους δρόμους.

Ας δούμε – κυρίως για να μην λησμονούμε- επιγραμματικά τι «πρόσφεραν» στη χώρα και στους πολίτες οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας, του Αλέξη Τσίπρα και του Κυριάκου Μητσοτάκη αντίστοιχα.

Ο Αλέξης Τσίπρας, αφού έφτασε τη χώρα με το ενάμιση πόδι εκτός Ε.Ε και ευρώ, έκλεισε τις τράπεζες, επέβαλε capital controls, έφερε εντέλει το 3ο πιο σκληρό μνημόνιο, δεσμεύοντας, συν τοις άλλοις, και τη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια! Στη συνέχεια, άφησε κατά μέρους τους πρώιμους Βερμπαλισμούς και «επένδυσε» στην τοξικότητα και στη δημιουργία κλίματος πολιτικού ζόφου. Πρωτεργάτες ο γνωστός ως «Ρασπούτιν», Δ. Παπαγγελόπουλος, (πρώην Καραμανλικός ), ο «αψύς» Π. Πολάκης με τους «αρμούς της εξουσίας» και πολλοί άλλοι.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προτάσσοντας ως συνθήματα την «επιστροφή στην κανονικότητα», το «επιτελικό κράτος», τους «άριστους» μα κυρίως χάρη στην ανάγκη της πλειοψηφίας της κοινωνίας να απεγκλωβιστεί από τον ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές και κυβερνά αυτοδύναμα τη χώρα από το 2019. Ποια είναι όμως τα αποτελέσματα της διακυβέρνησής του;

- Η Ελλάδα πρωταθλήτρια στην ανεργία των νέων (17-24 με βάση τα στοιχεία του ΟΟΣΑ) στην ευρωζώνη. Ταυτόχρονα, οι μισθοί παραμένουν στο «πάτωμα», τα ενοίκια στα ύψη, η αγορά στέγης άπιαστο όνειρο. Έτσι η δημιουργία οικογένειας γίνεται εκ των πραγμάτων υπερβολικά δύσκολη υπόθεση για τους νέους. Το δημογραφικό πρόβλημα γιγαντώνεται, οι εθνικές και κοινωνικές απολήξεις τραγικές.

- Η ακρίβεια έχει εξαντλήσει την κοινωνία με τους δείκτες τιμών, σε ενέργεια, καύσιμα και βασικά αγαθά, να συνεχίζουν το ράλι τους σε καθημερινή βάση. Ο πληθωρισμός σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Την ίδια στιγμή ουσιαστικά μέτρα ανακούφισης της μεσαίας και χαμηλότερης τάξης δεν λαμβάνονται. Η κυβέρνηση με κρεσέντο υποκρισίας πετάει τη μπάλα στην εξέδρα και σηκώνει τα χέρια, αποδίδοντας την έκρηξη των τιμών στις διεθνείς συγκυρίες με προεξέχουσα την ενεργειακή κρίση!

- Η διαχείριση της πανδημίας έχει φέρει το σύστημα υγείας σε κατάρρευση. Συνέπεια αυτής της κατάστασης είναι η χώρα καθημερινά να προσθέτει κατά μ.ο 100 και πλέον θανάτους από κορονοϊο, σ’ ένα ατέρμονο –δυστυχώς- άθροισμα που φτάνει, μέχρι στιγμής, τις 24.000 νεκρούς.

Το ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια, που βρίσκεται εκτός κυβέρνησης, έκανε γενναία αυτοκάθαρση από πρόσωπα και συμπεριφορές που πλήγωσαν το κόμμα και την κοινωνία. Πέραν αυτού, βίωσε και τον γενιτσαρισμό στελεχών που έτρεξαν σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ αναζητώντας κυβερνητικές και βουλευτικές καρέκλες. Παράλληλα, έκανε το άνοιγμα του, δημιουργώντας το Κίνημα Αλλαγής, άλλα λόγω του τυχοδιωκτισμού και της υποκρισίας ορισμένων «εταίρων» το εγχείρημα δεν βρήκε περπατησιά. Συνέχισε με τις δικές του, επί της ουσίας, δυνάμεις τον ανηφορικό δρόμο με μόνα όπλα του την υπευθυνότητα και τη σοβαρότητα του σε θέσεις και προτάσεις.

Διαρκώς και αδιαλείπτως διατύπωνε προτάσεις και υπερασπιζόταν τις θέσεις του. Η αείμνηστη πρόεδρος Φώφη Γεννηματά, που της πιστώνεται η διατήρηση της ενότητας του κόμματος σε δύσκολες στιγμές, κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια, αλλά η κοινωνία δεν ήταν ακόμη έτοιμη να ακούσει στο βαθμό που έπρεπε.

Σήμερα, μετά την τεράστια σε συμμετοχή εσωκομματική διαδικασία του Δεκεμβρίου και την θριαμβευτική εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην Προεδρεία του κόμματος τα πράγματα έχουν αλλάξει! Το μήνυμα του ΠΑΣΟΚ/Κίνημα Αλλαγής «περνάει» στην κοινωνία. Συγχρόνως, το κόμμα εγκαταλείπει γοργά τα φοβικά σύνδρομά του, ανακτά την αυτοπεποίθηση του και τη δυναμική του.

Ο δρόμος είναι μακρύς, όμως πλέον οι θέσεις και οι προτάσεις του κόμματος με το ισχυρότερο αποτύπωμα στην ελληνική κοινωνία δεν βρίσκουν τοίχο, όπως στο πρόσφατο παρελθόν. Οι πολίτες ακούνε, κρίνουν και συγκρίνουν. Η δυναμική του Νίκου Ανδρουλάκη, οι προοδευτικές θέσεις που συνοδεύονται από ρεαλιστικές προτάσεις χωρίς λαϊκισμό και δημαγωγία, ισχυροποιούν σε καθημερινή βάση το ρεύμα του κόμματος. Ένα ρεύμα που δεν ανακόπτεται. Το ΠΑΣΟΚ/Κίνημα Αλλαγής της νέας εποχής έρχεται γιατί το απαιτεί η πατρίδα, γιατί το θέλουν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες!

Τάσος Αδρασκέλας, δημοσιογράφος, στέλεχος ΚΙΝΑΛ - ΠΑΣΟΚ