Ο κορονοϊός «βυθίζει» 150 εκατ. πολίτες σε ακραία φτώχεια

Στενεύουν κι άλλο τα όρια της φτώχειας με την Παγκόσμια Τράπεζα να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σε νεότερη έκθεσή της τονίζοντας ότι η πανδημία του νέου κορονοϊού ενδέχεται να οδηγήσει σε ακραία φτώχεια έως και 150 εκατομμύρια ανθρώπους μέχρι τα τέλη του 2021.

Αυτό στην ουσία είναι σαν να «αφαιρεί» τρία χρόνια προόδου από τις προσπάθειες για τη μείωση της φτώχειας στον κόσμο.

Υπάρχουν όρια στη … φτώχεια

Δίνοντας στη δημοσιότητα τη διετή έκθεσή της για τη φτώχεια και την κοινή ευημερία, ανέφερε ότι

μόνο φέτος επιπλέον 88-115 εκατομμύρια άνθρωποι θα περιέλθουν σε συνθήκες ένδειας. Μέχρι τα τέλη του 2021 ο αριθμός αυτός θα μπορούσε να αυξηθεί στα 150 εκατομμύρια. Ως ακραία φτώχεια ορίζεται η διαβίωση με λιγότερα από 1,90 δολάρια την ημέρα.

Το Ευρωπαϊκό παρατηρητήριο για την έλλειψη της Στέγης πάντως έχει δημιουργήσει μια τυπολογία που ορίζει την ταυτότητα των αστέγων. Για παράδειγμα άστεγος είναι και ο φτωχός φιλοξενούμενος που μένει με τη γιαγιά και τον παππού του σύμφωνα με το παρατηρητήριο . Δεν θεωρείται άστεγος με την έννοια ότι δεν έχει στέγη, αλλά πρόκειται για αυτόν που δεν μπορεί να συντηρήσει ένα σπίτι μόνος του. Η διάκριση στα αγγλικά γίνεται με τις λέξεις roofless (άστεγος, δεν έχει καμία στέγη) και houseless (αυτός που δεν έχει δικό του σπίτι). Πρόκειται για μια διαφοροποίηση, η οποία αξίζει να έχει κανείς κατά νου γιατί φωτογραφίζει τις κατηγορίες φτώχειας και πόσο κοντά και ...στενά είναι τα όρια αυτά….

Εργαζόμενοι - φτωχοί οι Έλληνες

Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειώσουμε ότι με βάση τα στοιχεία της Έρευνας Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών 2019, o πληθυσμός που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό ανέρχεται στο 30,0% (3.161.900 άτομα) του πληθυσμού της χώρας. Στην ουσία αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μείωση σε σχέση με το 2018 κατά 1,8 ποσοστιαίες μονάδες (3.348.500 άτομα που αντιστοιχούσαν στο 31,8% του πληθυσμού).

Αξίζει να σημειωθεί ωστόσο στο σημείο αυτό ότι, το ποσοστό των ανθρώπων που δεν θεωρείται ότι βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό αλλά βιώνει υλικές στερήσεις ενώ έχει εργασία ανέρχεται στο 8%. Εξίσου στο 3,2 τα άτομα τα οποία βιώνουν και υλικές στερήσεις και έχουν χαμηλό εισόδημα.

Πρόσω ολοταχώς…στο 2017

Το 9,1-9,4% του παγκόσμιου πληθυσμού ενδέχεται να ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας φέτος, ποσοστό παραπλήσιο με εκείνο του 2017, όταν έφτασε το 9,2%. Είναι επίσης η πρώτη αύξηση του ποσοστού ακραίας φτώχειας μετά από περίπου 20 χρόνια.

Το 2019 το ποσοστό αυτό ήταν 8,4% και η αρχική εκτίμηση, πριν από την πανδημία της Covid-19, ήταν ότι θα έπεφτε στο 7,5% το 2021. Η έκθεση τονίζει ότι αν δεν ληφθούν γρήγορα μέτρα δεν πρόκειται να επιτευχθεί ο στόχος της μείωσης του ποσοστού στο 3% μέχρι το 2030.

«Η πανδημία και η παγκόσμια ύφεση μπορεί να ωθήσουν πάνω από το 1,4% του παγκόσμιου πληθυσμού στην ένδεια», ανέφερε ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Ντέιβιντ Μάλπας σε ανακοίνωσή του. O ίδιος χαρακτήρισε το γεγονός, «σοβαρή οπισθοδρόμηση στην ανάπτυξη και τη μείωση της φτώχειας».

Πλέον υπάρχουν άνθρωποι που χάνουν τις δουλειές του και λόγω ...lockdown

Στην έκθεση διαπιστώνεται ότι πολλοί από τους ανθρώπους που περιήλθαν φέτος σε συνθήκες ακραίας φτώχειας ζουν σε χώρες με ήδη υψηλά ποσοστά φτώχειας. Ωστόσο, το 82% από αυτούς ζει σε χώρες μεσαίου εισοδήματος. Στις χώρες χαμηλού-μεσαίου εισοδήματος ακραία φτώχεια θεωρείται να ζει κανείς με λιγότερα από 3,20 δολάρια την ημέρα. Για τις χώρες μεσαίου-υψηλού εισοδήματος το όριο είναι στα 5,50 δολάρια.

Στο παρελθόν η ακραία φτώχεια εντοπιζόταν κυρίως στις αγροτικές περιοχές. Όμως τώρα η Παγκόσμια Τράπεζα διαπιστώνει ότι ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός κατοίκων αστικών περιοχών περιέρχεται σε ένδεια, επειδή χάνονται θέσεις εργασίας λόγω των lockdown (λοκντάουν) και της μειωμένης ζήτησης.

Ακόμα πιο σκούρα τα πράγματα στην υποσαχάρια Αφρική

Η υποσαχάρια Αφρική καταγράφει την υψηλότερη συγκέντρωση ανθρώπων που ζουν με λιγότερα από 1,90 δολάρια ημερησίως. Περίπου το 42% του πληθυσμού μπορεί να ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας το 2021. Η πρόβλεψη, πριν από την πανδημία, ήταν για 37,8%.

Για να επιστρέψουν στην οδό της μείωσης της φτώχειας, οι χώρες θα χρειαστεί να αναλάβουν συλλογικά δράση για να ελέγξουν τον νέο κορονοϊό, να παράσχουν στήριξη στα νοικοκυριά και να οικοδομήσουν πιο ανθεκτικές οικονομίες, μόλις υποχωρήσει η πανδημία, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα.

Πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ, ΕΛΣΤΑΤ, feantsa.org