«Έρχονται» υπερηχητικά αεροπλάνα που «εκμηδενίζουν» και τις μικρότερες αποστάσεις

Έχουν περάσει τώρα δύο δεκαετίες από τότε που η εποχή των υπερηχητικών εμπορικών πτήσεων τελείωσε με την τελευταία προσγείωση του Concorde σε ένα αεροδρόμιο στη νοτιοδυτική Αγγλία.

Τα τελευταία χρόνια, πολυάριθμοι διεκδικητές του θρόνου – υπερηχητικά, υπερηχητικά, υδρογονοκίνητα, με τεχνολογία anti-boom – συρρέουν, τουλάχιστον εννοιολογικά, αλλά πολλά από αυτά τα έργα που υπόσχονται απρόσκοπτα εξαιρετικά γρήγορα ταξίδια έχουν σταματήσει.

Τώρα μια ευρωπαϊκή υπερηχητική startup ξεκινάει, υποσχόμενη

δελεαστικές ώρες ταξιδιού, όπως η Φρανκφούρτη στο Σίδνεϊ σε 4 ώρες και 15 ή το Μέμφις στο Ντουμπάι σε 3 ώρες και 30.

Η ιδέα Destinus είναι πτήση με υδρογόνο με πέντε φορές την ταχύτητα του ήχου, μειώνοντας τη διάρκεια πτήσης σε λιγότερο από το ένα τέταρτο των τρεχόντων εμπορικών αεροπορικών ταξιδιών.

Τα δύο πρώτα πρωτότυπά του πραγματοποίησαν επιτυχημένες δοκιμαστικές πτήσεις και πρόκειται να ξεκινήσουν δοκιμές πτήσης με υδρογόνο.

Ενώ το τρίτο πρωτότυπο - Destinus 3 - πρόκειται να πραγματοποιήσει την εναρκτήρια πτήση του μέχρι το τέλος του έτους.

Το καύσιμο

Μιλώντας στο CNN, η Martina Löfqvist διευθύντρια επιχειρηματικής ανάπτυξης της εταιρείας, είπε:

«Υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις για να γίνει αυτό» .Ενώ άλλοι κορυφαίοι διεκδικητές στον τομέα, όπως το Boom Supersonic, «εστιάζουν περισσότερο στην ανάπτυξη των μακέτες και στην κατανόηση του πώς λειτουργεί και προσπαθούν να λειτουργήσουν αυτά τα πιλοτικά αεροσκάφη, πηγαίνουμε απευθείας σε αυτόνομες πτήσεις». Η στρατηγική είναι να «αναπτύξουμε drones μικρότερου μεγέθους προτού το αναβαθμίσουμε ώστε να γίνει ένα μεγάλο αεροσκάφος με οδηγό πιλότους ή αεροσκάφος μεταφοράς επιβατών».

Το υδρογόνο είναι το καύσιμο της επιλογής του Destinus, επειδή είναι μια καθαρή, ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, η παραγωγή του είναι ολοένα και πιο φθηνή και μπορεί να το βοηθήσει να πραγματοποιήσει την ταχύτητα και τις φιλοδοξίες μεγάλης εμβέλειας.

Οι αερομεταφορές που κινούνται με υδρογόνο είναι ακόμη στα σπάργανα, με τους κινητήρες αεριωθούμενου υδρογόνου να έχουν εισέλθει ακόμη σε εμπορική χρήση. Η Airbus αναπτύσσει έναν κινητήρα τζετ υδρογόνου που λέει ότι θα ξεκινήσει τις πτητικές δοκιμές το 2026.

«Προσπαθούμε να κάνουμε πολύ, πολύ μεγάλη απόσταση με τα οχήματά μας», λέει ο Löfqvist, «και αυτό είναι να πετάξουμε από την Ευρώπη μέχρι την Αυστραλία με ταχύτητα 5 Mach. Η χρήση κηροζίνης σημαίνει ότι το όχημα θα γίνει αρκετά βαρύ, ενώ το υδρογόνο είναι πολύ ελαφρύ σε σύγκριση.» Το υδρογόνο έχει επίσης υψηλότερη ενεργειακή πυκνότητα από τα παραδοσιακά καύσιμα αεριωθουμένων.

Ο μακροπρόθεσμος στόχος είναι να λειτουργήσει πλήρως με υδρογόνο και μηδενικές εκπομπές, αλλά ενώ η παραγωγή υδρογόνου εξακολουθεί να κλιμακώνεται, το βραχυπρόθεσμο σχέδιό της είναι να απογειώσει με κινητήρα Jet A - συμβατικό καύσιμο αεροσκαφών - και στη συνέχεια να αλλάξει όταν φτάσει σε ταχύτητες περίπου 3 Mach "επειδή το υδρογόνο δεν γίνεται πραγματικά χρήσιμο ή καλύτερο από το Jet A μέχρι να φτάσετε σε υπερηχητικές ταχύτητες."
Τα πρωτότυπα Destinus είναι αεροπλάνα με μικτό σώμα σε σχήμα waverider - ένα υπερηχητικό σχέδιο που σχεδιάστηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1950 αλλά δεν έφτασε ακόμη στην παραγωγή - με την ελβετική/γαλλική προέλευση της εταιρείας να αντικατοπτρίζεται σε βαφή εμπνευσμένη από τις Άλπεις.

Το κλασικό πλέον σχήμα έχει «μελετηθεί για πολλά, πολλά, πολλά χρόνια», λέει ο Löfqvist. «Ο σκοπός του είναι να μπορείτε να οδηγείτε πάνω από τα κρουστικά κύματα που δημιουργούνται από το ίδιο το όχημα. Είναι ένα αρκετά αποδοτικό σχήμα όπου μπορείτε να χρησιμοποιήσετε λιγότερα καύσιμα για να πετάξετε μέσα από αυτό, επειδή έχετε λιγότερη αντίσταση με τον αέρα».

Το επερχόμενο πρωτότυπο, Destinus 3, θα είναι υπερηχητικό και ελπίζουμε να πετύχει υπερηχητική πτήση με υδρογόνο το 2024. «Πρόκειται για ένα αρκετά τεράστιο όχημα», λέει ο Löfqvist. «Είναι περίπου το ίδιο μέγεθος με το προηγούμενο πρωτότυπο από την άποψη ότι είναι περίπου 10 μέτρα (μήκος), αλλά είναι 10 φορές βαρύτερο και πιθανώς 20 φορές πιο περίπλοκο, όσον αφορά τη δομή και το σύστημα πρόωσης».

Το προσδοκώμενο χρονοδιάγραμμα είναι ότι μέχρι τη δεκαετία του 2030 η εταιρεία θα είναι σε θέση να λανσάρει ένα αεροσκάφος μικρότερης κλίμακας, χωρητικότητας περίπου 25 επιβατών, το οποίο θα έχει κάποιο περιορισμό όσον αφορά την εμβέλεια και θα επικεντρώνεται πλήρως σε πελάτες business class.

Μέχρι τη δεκαετία του 2040, η πλήρως κλιμακούμενη έκδοσή του θα έχει πολλές κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένης της οικονομίας. Ελπίζουν ότι μέχρι τότε «οι τιμές του υδρογόνου θα μειωθούν σημαντικά, ώστε να μπορέσουμε στη συνέχεια να μειώσουμε σημαντικά τις τιμές των πτήσεων, επίσης, για αυτές τις πτήσεις εξαιρετικά μεγάλης εμβέλειας».

#ΑΕΡΟΣΚΑΦΟΣ #ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ #ΥΔΡΟΓΟΝΟ