Μιλάμε με τους Yako Trio λίγο πριν ανοίξουν το μεγαλύτερο Τζαζ Φεστιβάλ της χώρας (video)

Συνέντευξη στη Ναταλία Κάππα

Τζαζ μουσική θυμάμαι να ακούω δειλά από τα φοιτητικά μου χρόνια. Θυμάμαι το πρώτο τζαζ φεστιβάλ της Τεχνόπολις, όπως θυμάμαι ότι έχω παραβρεθεί στα περισσότερα από τα 18 που έχουν πραγματοποιηθεί από τότε. Χωρίς να είμαι ειδική σε αυτό το είδος καθότι (κυρίως) ρόκερ, έχω ακούσει πάραυτα δεκάδες είδη της jazz και έχω αγαπήσει διάφορα από αυτά.

Με αφορμή το 19ο Athens Technopolis Jazz Festival που ξεκινάει αυτήν τη Δευτέρα -καθότι θα είμαστε για άλλη μία φορά εκεί να απολαύσουμε τον νυχτερινό αττικό ουρανό συνοδεία μουσικών από όλον τον κόσμο- μιλήσαμε με ένα νεανικό ελληνικό συγκρότημα που πρόκειται αφενός να ανοίξει το φεστιβάλ και αφετέρου να μας συστήσει το ντεμπούτο άλμπουμ τους “Ode To Yannis”.

Ο λόγος για τους Yako Trio, ήτοι Λέανδρος Πασιάς (πιάνο), Γιώργος Κλουντζός – Χρυσίδης (τύμπανα) και Βαγγέλης Βραχνός (κοντραμπάσο).

Είναι αλήθεια μεγάλη χαρά να επικοινωνείς με νέους καλλιτέχνες, που από εξ απαλών ονύχων ήταν μέσα στη μουσική, μαθαίνοντας όργανα και συμμετέχοντας δημιουργικά στο μαγικό αυτό μελωδικό κόσμο που μας ταξιδεύει όλους ανεξαιρέτως.

Οι Λέανδρος με σπουδές στο Conservatorium van Amsterdam (Άμστερνταμ), Γιώργος με σπουδές στο Conservatoire de Nice (Νίκαια), στο Παρίσι υπό τις οδηγίες του Leon Parker αλλά και στη Νέα Υόρκη και Ευάγγελος με σπουδές στην Ακαδημία Codarts (Ρότερνταμ) φέρουν στις αποσκευές τους ακούσματα και εμπειρίες από χώρες και χώρους πλούσιους σε μελωδίες και αρμονία.

Αλλά καλύτερα να «ακούσουμε» περισσότερα από τους ίδιους.

– Yako Trio όπως YAnnis KOnstantinidis Trio. Μία μπάντα αφιέρωμα στον μεγάλο μουσικό Γιάννη Κωνσταντινίδη. Πώς προέκυψε αυτό;

Γ.Κ.Χ. Όλο το project των Yako ξεκίνησε από μια ιδέα του Λέανδρου να παίξουμε και να δώσουμε τη δικιά μας ερμηνεία σε κάποια κομμάτια ήδη διασκευασμένα από τον Γιάννη Κωνσταντινίδη. Αυτή ήταν η αφορμή να βρεθούμε και να παίξουμε και οι τρεις μαζί. Παρ’ όλα αυτά στο ρεπερτόριο μας τώρα υπάρχουν και προσωπικές συνθέσεις του σχήματος.

Β.Β. H αρχική ιδέα του Λέανδρου, ο οποίος ως πιανίστας είχε έρθει σε επαφή με τις διασκευές του Γιάννη Κωνσταντινίδη, ξεκίνησε από τα παραδοσιακά δημοτικά τραγούδια για κλασσικό πιάνο. Αυτό το υλικό τον ενέπνευσε και πρότεινε σε εμένα και τον Γιώργο τη δημιουργία του σχήματος.

Λ.Π. Η ιστορία λοιπόν ξεκινάει κάπως έτσι… Πριν κάποια χρόνια, η καθηγήτρια μου στο πιάνο στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, μου έδωσε ένα κομμάτι του Γιάννη Κωνσταντινίδη από τα 44 παιδικά κομμάτια για να το μελετήσω. Μετά απ’ αυτό αγάπησα το έργο του Κωνσταντινίδη και μου ήρθε η ιδέα να το ενορχηστρώσουμε για ένα πιανιστικό τζαζ τρίο. Έτσι βρεθήκαμε με τον Βαγγέλη και τον Γιώργο και το στήσαμε μαζί.

– Οι μουσικές σας διαδρομές ήταν διαφορετικές, όπως και οι πόλεις που βρεθήκατε να σπουδάζετε. Πώς τελικά καταλήξατε μαζί;

Γ.Κ.Χ. O ένας γνώριζε λίγο πολύ τον άλλο, εγώ ας πούμε γνωρίστηκα για πρώτη φορά με τον Βαγγέλη πριν από 15 χρόνια περίπου και τότε παίζαμε μουσική μαζί. Με τον Λέανδρο και πριν από τους Yako, παίζαμε μαζί σε ένα άλλο σχήμα για δύο χρόνια περίπου. Ε, όλα αυτά ήρθανε και δέσανε στους Yako!

Β.Β. Η διαφορετικότητα στην πορεία του καθενός υπήρξε και ίσως εξακολουθεί να υπάρχει. Η επιστροφή μας στην Θεσσαλονίκη μετά τις σπουδές μας σε πόλεις της Ευρώπης και η κοινή μας αισθητική ματιά συνέβαλαν νομίζω περισσότερο στο να βρεθούμε και να συνδημιουργήσουμε.

Λ.Π. Όταν γύρισα το 2014 από το Conservatorium του Άμστερνταμ, ήθελα να κάνω ένα σχήμα με μουσικούς της ηλικίας μου. Ήξερα τον Βαγγέλη και τον Γιώργο σαν μουσικούς, οπότε αυτή ήταν η αφορμή να έρθουμε σ επαφή και να αρχίσουμε να παίζουμε.

– Ποια στιγμή στο μουσικό σας ταξίδι, σας έχει μείνει αξέχαστη;

Γ.Κ.Χ. H στιγμή που είχαμε στα χέρια μας τον δίσκο έτοιμο, μετά από τόσο καιρό, νομίζω πως ήταν μία από τις πολύ ωραίες στιγμές μέχρι τώρα.

Β.Β. Νομίζω ότι το ταξίδι με τους Yako trio έχει μόλις ξεκινήσει για να μπορέσουμε να διακρίνουμε κάποια τέτοια στιγμή από τις υπόλοιπες. …τα ξαναλέμε σε μια δεκαετία!

Λ.Π. Για μένα προσωπικά ο τελευταίος χρόνος έχει αρκετές ωραίες αναμνήσεις, θα αναφέρω την συναυλία μας στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος καθώς και την πιο πρόσφατη συνεργασία μας με τον Ελβετό σαξοφωνίστα της ECM, Nicolas Masson με τον οποίο κάναμε ένα μικρό tour και ηχογραφήσαμε κάποιες συνθέσεις μας για τον επόμενό μας δίσκο.

-Πόσο βαθιά μπορεί να πάει το πάντρεμα της τζαζ με την παραδοσιακή μουσική;

Γ.Κ.Χ. Όσο μακριά μπορεί να πάει το οποιοδήποτε μουσικό πάντρεμα.

Β.Β. Όσο βαθύτερα γινόμαστε ακροατές και γνώστες αυτών των μουσικών παραδόσεων, τόσο πιο βαθύ και ειλικρινές θα είναι και το πάντρεμά τους σε έναν ενιαίο ήχο. Είναι ένα αστείρευτο πηγάδι καθώς συνομιλούν δύο -και όχι μόνο αυτοί- πάμπλουτοι μουσικοί πολιτισμοί.

Λ.Π. Με κάλυψαν απόλυτα οι απαντήσεις των φίλων μου!

– Πόσο εξοικειωμένος είναι ο μέσος Έλληνας σε τέτοιες μουσικές προτάσεις; Είναι το fusion κάτι που μπορεί να «εκπαιδεύσει» σε άλλα μουσικά είδη, έχοντας ως βάση κάτι γνώριμο και οικείο;

Γ.Κ.Χ. Όταν κάτι μας είναι γνώριμο, μας είναι και πιο εύκολο να ταυτιστούμε μαζί του. Έτσι, οι παραδοσιακές μελωδίες με τις οποίες «παίζουμε», έχουν τον τρόπο τους να προσεγγίσουν κάποιον ακροατή ο οποίος σε άλλη περίπτωση μπορεί να μην έδινε ιδιαίτερη σημασία. Θέλω να ελπίζω βέβαια πως αυτό θα συμβαίνει και όταν δεν παίζουμε Κωνσταντινίδη αλλά την δική μας μουσική, τα δικά μας κομμάτια!

Β.Β. Σίγουρα η ιδέα της χρήσης του οικείου και συναισθηματικά φορτισμένου στην διαδικασία της μάθησης και της εξέλιξης μας βρίσκει πολύ σύμφωνους. Αυτό συνέβαλε και στη δική μας μουσική εξέλιξη μέσω της πολυπολιτισμικότητας που προσφέρει ως δυνατότητα.

Λ.Π. Νομίζω μόνο που υπάρχει το στοιχείο της παραδοσιακής μελωδίας, μπορεί να ταυτιστεί αρκετά εύκολα.

-Οι νέοι έλληνες μουσικοί μπορούν να βγάλουν τη νεολαία από τα λαϊκο-ποπ (τα τελευταία χρόνια και από τα λαϊκο-R&B) που δεν λένε να «πεθάνουν»;

Γ.Κ.Χ. Από μόνοι τους δεν νομίζω… Είναι πολλά αυτά που συμβάλουν σε αυτήν την “λαϊκο-ποπ” κουλτούρα, όπως τη λέτε και εσείς… !

Β.Β. Είναι μία πρόκληση και ένα στοίχημα που πρέπει η νέα γενιά μουσικών και δημιουργών εν γένει να κερδίσει. Είναι μία πολύ δύσκολη μάχη καθώς απέναντι στην τέχνη αντιτίθεται εν προκειμένω η δίψα για γρήγορο και εύκολο κέρδος της μουσικής βιομηχανίας.

Λ.Π. Είναι μικρή η επιρροή των νέων μουσικών για να μπορέσουν να βγάλουν μόνοι τους την νεολαία απ’ αυτά τα στυλ μουσικής. Αν δεν αποφασίσει η πλειοψηφία των Μ.Μ.Ε. να κάνει αυτήν την αλλαγή, νομίζω πολύ δύσκολα κάτι θ’ αλλάξει.

– Ποιο τραγούδι είναι το αγαπημένο, του κάθε έναν από εσάς, από τον πρώτο σας δίσκο που κυκλοφόρησε πρόσφατα;

Γ.Κ.Χ. Οι «Βρυσούλες» θα έλεγα …

Β.Β. Είναι όλα ένα και ένα!

Λ.Π. Οι «Ψαράδες».

– Πώς βλέπετε τη σύγχρονη ελληνική jazz σκηνή; Ποιους εγχώριους καλλιτέχνες ξεχωρίζετε;

Γ.Κ.Χ. Κάποιους καλλιτέχνες/σχήματα από Ελλάδα που μου αρέσουν πολύ, μιλώντας πάντα για την ευρύτερη jazz σκηνή, είναι οι 1 ince punch, το σχήμα του adedeji adetayo/afreekanism λέγεται αν δεν κάνω λάθος, το κουαρτέτο του Χάρη Λαμπράκη με τον οποίο παίξαμε και πρόσφατα μαζί, οι Hopla Loon, το κουαρτέτο του Γιάννη Παπατριανταφύλλου, οι Hard Groove από Θεσσαλονίκη. Αυτά, με μια γρήγορη σκέψη …

Β.Β. Υπάρχει σημαντική εξέλιξη της εγχώριας τζαζ μουσικής σκηνής. Νομίζω πως η επιστροφή πολλών μουσικών από πόλεις του εξωτερικού καθώς και η ύπαρξη του τζαζ τμήματος του Ιονίου Πανεπιστημίου στην Κέρκυρα συνέβαλαν πολύ σε αυτό.

Λ.Π. Εμένα μου φαίνεται ότι υπάρχει σημαντική εξέλιξη στην εγχώρια τζαζ σκηνή κυρίως για τους λόγους που είπε και ο Βαγγέλης. Αν αρχίσω και λέω ονόματα, σίγουρα θ’ αδικήσω κάποιους γιατί είναι πάρα πολλοί.

-Το Athens Technopolis Jazz Festival είναι ένας θεσμός που κρατάει πολλά χρόνια και μαζεύει πολύ κόσμο στον ιδιαίτερα αυτό όμορφο χώρο. Θυμάμαι να πηγαίνω από το πρώτο. Εσείς σαφέστατα νεώτεροι, έχετε παραβρεθεί ξανά ως μουσικοί ή ως θεατές;

Γ.Κ.Χ. Από το 2008 μέχρι και πριν από 2-3 χρόνια έλειπα Γαλλία και τα καλοκαίρια, αν δεν έπαιζα, σπάνια ήμουν στην πόλη, οπότε θα είναι η πρώτη φορά για έμενα.

Β.Β. Εγώ προσωπικά όχι αλλά χαίρομαι πολύ που θα συμμετέχουμε στο μεγάλο αυτό φεστιβάλ!

Λ.Π. Ήθελα να κατεβώ τα τελευταία χρόνια αλλά λόγω εξεταστικών στα πανεπιστήμια δεν μπορούσα. Θα είναι η πρώτη μου φορά και είμαι πολύ χαρούμενος που θα παίξω στο Φεστιβάλ.

– Πώς αισθάνεστε που θα συμμετέχετε σε αυτή τη τζαζ γιορτή της Αθήνας

Γ.Κ.Χ. Πανέμορφα !!!

Β.Β. Ανυπομονούμε!

Λ.Π. Μεγάλη χαρά γιατί είναι ένα σπουδαίο Φεστιβάλ, με μεγάλη ιστορία και είναι χαρά μας που θα είμαστε μέρος αυτής της γιορτής.

Για το αναλυτικό πρόγραμμα της τζαζ(ο)εβδομάδας επισκεφτείτε τη σελίδα του Athens Technopolis Jazz Festival στο Facebook και το site του φεστιβάλ.