E3 2014: Η σημαντικότερη των τελευταίων ετών

Το μέλλον δύο κονσολών θα κριθεί κατά μεγάλο βαθμό στην φετινή Ε3.

9/6/2014. Σήμερα ξεκινάει άλλο ένα σημαντικό τριήμερο για το gaming. Η τεράστια έκθεση E3 Expo θα είναι ξανά το μέρος που θα ανακοινωθούν καινούρια προϊόντα, παιχνίδια, και πολλά άλλα. Είναι μια γιορτή του gaming. Και ελπίζω να μην είναι η κηδεία για δύο εκ των νεότερων μελών της οικογενείας των κονσολών.

Ο λόγος για τα προβληματισμένα — αλλά πολύ αξιόλογα – PlayStation

Vita και Nintendo Wii U. Ακόμα θυμάμαι το πώς απέκτησα και τις δύο κονσόλες, με μεγάλη ανυπομονησία. Το Vita το αγόρασα στην κυκλοφορία του το 2011, στα 18 μου χρόνια, με χρήματα που μάζευα από διάφορες δουλειές για καιρό. Από τη στιγμή που το έπιασα στα χέρια μου ως σήμερα είναι αχώριστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου, όντας μια κονσόλα φτιαγμένη για μεγάλα πράγματα και με λαμπρό μέλλον, αλλά κυρίως πάρα πολλές δυνατότητες που με βολεύουν αφάνταστα. Το Wii U, ξανά, το προπαρήγγειλα ώστε να το έχω την πρώτη μέρα. Η στρατιωτική μου θητεία το 2012, όπου και κυκλοφόρησε, είχε αντίθετη άποψη. Δεν κατάφερα να το έχω στα χέρια μου από τη πρώτη στιγμή, όμως περίπου μια βδομάδα αργότερα και αφού ορκίστηκα, έφυγα με τα στρατιωτικά ρούχα για να το παραλάβω από το κατάστημα κατευθείαν από το στρατόπεδο — δεν κρατιόμουν! Στις 4 μέρες που είχα περιθώριο, έπαιξα όσο περισσότερο μπορούσα, και το λάτρεψα. Ήταν τόσα πολλά: ένας μίνι υπολογιστής, μια κονσόλα παιχνιδιών, μα πάνω απ’όλα, ήταν το μέλλον της Nintendo για την νέα γενιά κονσολών, την οποία εκείνο ξεκίνησε. Τις αγάπησα και τις δύο. Όμως, 3 και 2 χρόνια αντίστοιχα αργότερα, φαίνεται πως δεν μοιράστηκαν πολλοί τα ίδια συναισθήματα με εμένα.

Απογοητευτικές πωλήσεις και ακόμα πιο απογοητευτική υποστήριξη από κατασκευαστές ήταν μια αλυσίδα που κρατούσε μακριά οτιδήποτε καλό μπορούσαν να παράγουν οι πλατφόρμες. Αφού δεν πουλούσαν, οι κατασκευαστές δεν έφτιαχναν παιχνίδια για αυτές ή ακόμα και παρέλειπαν εκδόσεις που υπήρχαν έτοιμες σε άμεσα ανταγωνιστικές πλατφόρμες. Κι αφού δεν είχαν υποστήριξη, ο κόσμος δεν έβρισκε λόγο να επενδύσει τα χρήματά του στο καινούριο hardware. Δεν του έδινε μια ευκαιρία να λάμψει.

Το παρών άρθρο δεν θα ασχοληθεί με το τί είναι οι κονσόλες, και το τί καλό και κακό έχουν, αλλά με το τι θα πρέπει να γίνει για να κρατηθούν στη ζωή. Για πολλούς, αυτή η Ε3 αποτελεί κομβικό σημείο και για τις δύο πλατφόρμες. Με πωλήσεις της τάξεως των 8.3εκ. (Vita) και 6.32εκ. (Wii U), και αρκετούς να λένε ότι οι πραγματικές δυνάμεις της καθεμιάς κονσόλας δεν έχουν εξερευνηθεί αρκετά ακόμη, το καμπανάκι έχει αρχίσει να χτυπάει για τη Sony και τη Nintendo, καθώς η στασιμότητά τους έχει φτάσει πλέον σε επικίνδυνο σημείο.

Η φορητή κονσόλα της Sony έχει διαμάντια όπως το εξαιρετικό Tearaway, που κάνει πλήρη χρήση όλων των δυνατοτήτων της. Όμως, τέτοια παιχνίδια κυκλοφορούν σπάνια, και αυτό είναι κάτι που η Sony θα έπρεπε να διορθώσει άμεσα — και τι καλύτερη ευκαιρία από το να ανακοινώσει την στήριξή της για το Vita στην μεγαλύτερη έκθεση του gaming, όπου θα είναι στραμμένα όλα τα βλέμματα; Με την κυκλοφορία του PlayStation 4 (το οποίο, παρεμπιπτόντως, κινείται σε πωλήσεις ~8.08εκ., και έχει σχεδόν 7 μήνες στην αγορά) η Sony βρήκε την ευκαιρία να πλασάρει το Vita σαν το απόλυτο συμπληρωματικό προϊόν διασκέδασης για τη νέα κονσόλα της. Όλα τα παιχνίδια του PS4, φορητά, ακόμα και παντού (μέσω ίντερνετ). Ακόμα κι αν δεν έχεις παιχνίδια του Vita για να παίξεις, μπορείς κάλλιστα να παίζεις του PS4.

“Τί από αυτά δεν αρέσει σε κάποιον;”, αναρωτιέστε μερικοί. Εμένα, προσωπικά, δεν μου αρέσει το ότι έχει στα χέρια της ένα κόσμημα αλλά δεν ξέρει να το χειριστεί, καθώς αποτελεί κάτι πολύ περισσότερο από ένα περιφερειακό του PS4. Κυκλοφόρησε το Killzone: Mercenary, και αυτόματα πήρε τον τίτλο του καλύτερου first-person shooter που κυκλοφόρησε ποτέ σε φορητή κονσόλα. Κυκλοφόρησε το Tearaway, κι ήταν ένα από τα καλύτερα και πιο δημιουργικά-φρέσκα platformers του 2013 (την χρονιά που το Super Mario 3D World σάρωσε τα βραβεία, κατάφερε να έρθει κοντά ή και να το νικήσει). Uncharted: Golden Abyss; Στην κορυφή του βάθρου (μαζί με Killzone: Mercenary) για καλύτερα γραφικά φορητού παιχνιδιού, και άμεση απάντηση σε όσους αναρωτιούνται αν όντως το Vita μπορεί να παράγει παιχνίδια ποιότητας παραδοσιακής, σταθερής κονσόλας. Ακόμα και με μερικά προβλήματα, το πρόσφατο Borderlands 2 περιέχει ό,τι έχει κυκλοφορήσει από DLC ενσωματωμένο πάνω του για την έκδοση του PS Vita συν το αρχικό παιχνίδι, φυσικά — δεν το χωράει ο νους μου ότι το κατάφεραν αυτό, αφού μιλάμε για ένα γιγαντιαίου μεγέθους τίτλο. Αντί αυτού, όμως, η κονσόλα έμεινε στη μοίρα της, και έχει περισσότερη στήριξη από ανεξάρτητους κατασκευαστές μικρών παιχνιδιών παρά από την μητέρα εταιρία! Αν προσθέσουμε και στα παραπάνω το μεγάλο κόστος των καρτών μνήμης, έχουμε μια πλήρη εικόνα του προβλήματος.

Η λύση; Να δείξει στο κοινό ότι το Vita όχι απλά δεν έχει παρατήσει τα όπλα, αλλά το ότι μάχεται με το κεφάλι ψηλά απέναντι στον αντίπαλο του (Nintendo 3DS, κυκλοφορία του 2011, με 44.71εκ. κομμάτια στην αγορά!) και είναι έτοιμο να “ισιώσει” το γήπεδο — να σταματήσει να “γέρνει” από τη μια μεριά. Ανακοινώσεις παιχνιδιών και μείωση της τιμής των καρτών θα ήταν το καλύτερο πράγμα που μπορεί να κάνει, και ένα τεράστιο άλμα εμπρός για τη ζωή και το μέλλον της (τρομερής, ομολογουμένως, από τεχνολογική άποψη) κονσόλας της. Ειδικά τους τελευταίους μήνες, έχει προχωρήσει στην παραγωγή πακέτων PS Vita με κάρτα μνήμης και διάφορα ποιοτικά παιχνίδια. Δείχνει στον υποψήφιο αγοραστή ότι έχει πράγματα να του προσφέρει, πράγματα που αξίζουν. Η Sony έγινε πιο “επιθετική” με το μάρκετινγκ του Vita στα ράφια, αλλά “ξέχασε” την διαφήμισή του γενικότερα. Η κυκλοφορία του slim μοντέλου, πακέτο με κάρτα μνήμης, ενσωματωμένο 1GB εσωτερικής μνήμης και μαζί με αρκετά παιχνίδια σαν μέρος του πακέτου (καθώς και άλλες αλλαγές, όπως το βύσμα φόρτισης), δείχνει ότι έχει τη διάθεση να προχωρήσει στη σωστή κατεύθυνση. Θα το κάνει, όμως;

Και περνάμε στο Wii U. Τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα σε αυτή τη μεριά, καθώς με το εκπληκτικό Mario Kart 8 η κονσόλα είδε αύξηση πωλήσεων 666% στο Ηνωμένο Βασίλειο, και δεν σχολιάζουμε καν παγκοσμίως. Από μόνο του, δεν σημαίνει πάρα πολλά, όμως αν ένα μόνο παιχνίδι το κατάφερε αυτό, είναι εύκολο να φανταστούμε το πώς θα καταφέρει η Nintendo να κάνει τη ζυγαριά να γέρνει προς το μέρος της σύντομα. Με την υπόσχεση ότι το Zelda Wii U θα εμφανιστεί στην Ε3, όλοι αναμένουμε τα νέα όσο τίποτα άλλο. Για σκεφτείτε, αν το Mario Kart κατάφερε να πουλήσει πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα και τουλάχιστον μισό εκατομμύριο κονσόλες σε περίπου μια εβδομάδα, τί θα γίνει όταν έρθει το New Super Smash Bros., ένα νέο Metroid, το νέο Zelda, ένα StarFox, και ούτω καθεξής. Επιπλέον ενισχύσεις θα έρθουν από το κομμάτι των συλλεκτικών φιγούρων, όπου θα μπορέσει να “χτυπήσει” το Skylanders και το Disney Infinity, αν όχι να τα εξαφανίσει από τον χάρτη. Ποιος θα έλεγε όχι σε φιγούρες Pokemon που συνδέονται άμεσα με το παιχνίδι σου και έχουν σημαντικά πράγματα να προσφέρουν; Η Nintendo έχει αναγνωρίσει το πρόβλημα, κι ακόμα κι αν άργησε, η μάχη δεν έχει χαθεί. Εξάλλου, απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί ως εταιρία με οικονομικά προβλήματα, ακόμα και σε αυτήν την κατάσταση.

Όμως, αν θέλει να κερδίσει τη μάχη κι όχι απλά να επιβιώσει, θα πρέπει να παίξει πιο δυνατά τα “χαρτιά” της. Μια σωστή κίνηση ήταν το ότι δίνει άδεια σε third-party (εξωτερικούς, αυτόνομους) κατασκευαστές να αναπτύξουν παιχνίδια για εκείνη μέσα σε κλασικές σειρές της — το Hyrule Warriors είναι το πρώτο που έρχεται στον νου, και ανυπομονώ να δω τί άλλο έχει κρυμμένο. Με βάση αυτό, θα μπορούσε κάλλιστα να μπει σε “νερά” που δεν έχει ξαναδοκιμάσει παλαιότερα. Dynasty Warriors-style παιχνίδι στον κόσμο του Link; Για σκεφτείτε τί άλλο μπορούν να “κατεβάσουν” τα μυαλά τους και να ξεφύγουν από τα συνηθισμένα! Με αυτές τις κινήσεις, προσελκύει κόσμο που, υπό άλλες συνθήκες, θα προτιμούσε ένα PlayStation 4 ή Xbox One. “Διώχνει” από πάνω της την “ρετσινιά” (εντός πάρα πολλών εισαγωγικών) που αδίκως της δίνουν μερικοί gamers — αυτή της εταιρίας που βγάζει μόνο “παιδικά παιχνίδια”. Η απόκτηση των δικαιωμάτων του Bayonetta 2 ήταν άλλο ένα βήμα στη σωστή κατεύθυνση, κι αν καταφέρει να κλείσει παρόμοιες συμφωνίες με πλήθος κατασκευαστών, τότε πολλοί θα προτιμήσουν ένα Wii U στο σαλόνι τους. Με δωρεάν online πρόσβαση (εν αντιθέσει με τον ανταγωνισμό), εφαρμογές, και ένα βολικότατο για πολλά πράγματα (ακόμα και internet browsing) GamePad, τα θεμέλια είναι εκεί. Δίνω συγχαρητήρια στην Activision που στηρίζει την κονσόλα με τις μεγάλες κυκλοφορίες της, όπως το Call of Duty, αλλά η Nintendo πρέπει να εξασφαλίσει το ίδιο πράγμα και με πολλούς άλλους. Γιατί, όταν καταφέρεις να έχεις και τα multiplatform παιχνίδια στο “σπίτι” σου, μαζί με τα παγκοσμίως γνωστά και αγαπημένα exclusives σου όπως τα Mario ή το Zelda, τί κίνητρο έχουν οι αγοραστές σου να πάνε στον ανταγωνισμό;

Βγάζοντας αυτές τις σκέψεις από το μυαλό μου, κλείνω το άρθρο λέγοντας ότι ανυπομονώ να ζήσω αυτήν την Ε3 όσο καμιά άλλη, τουλάχιστον για τα τελευταία χρόνια. Η αγωνία και τα πράγματα “στο τραπέζι” είναι πολύ σημαντικότερα — για εμένα — ακόμα και από τις ανακοινώσεις σχετικά με PS4 και Xbox One πέρυσι. Η μπάλα, πλέον, είναι στα πόδια της Sony και της Nintendo, και το πώς θα τη χειριστούν είναι δικό τους θέμα. Από σήμερα ξεκινάει ένας αγώνας δρόμου, και είναι εφικτό το να κερδίσουν και οι δύο εφαρμόζοντας τουλάχιστον μερικά από τα άνωθεν. Σε περίπτωση που αποτύχουν να αφουγκραστούν — ξανά — το τί ζητάει ο κόσμος τους, τότε το τέλος του τούνελ για τις δύο κονσόλες είναι σκοτεινό. Γιατί, αν δεν σωθεί το καράβι νωρίς, μετά είναι πολύ αργά να σταματήσεις την εισροή νερού από τις τρύπες, και σχεδόν απίθανο να μη το δεις να φτάνει στον πάτο. Και το μόνο σίγουρο είναι ότι το PS Vita και το Wii U δεν έχουν καμιά θέση στον πάτο.

Πηγή πωλήσεων: VGChartz.com