Γάλατα, γαργάλατα, φαρμακερά φάρμακα

Εκείνοι που θεωρούν ότι πλήττονται έχουν συνήθως πολύ καλά τοποθετημένα επιχειρήματα. Όμως το βέβαιο είναι ότι όταν μία κυβέρνηση θεωρεί

ότι πρέπει να πάρει ένα συγκεκριμένο μέτρο έστω και αν θίγεται μία τάξη, αλλά σε αντιστάθμισμα θα ωφεληθεί το σύνολο, τότε εξ ίσου βέβαιο είναι ότι πάνοττε κάποια τάξη θα θίγεται. Δηλαδή η τάξη που ανήκει στο σύνολο και ωφελείται από ένα μέτρο που ευνοούσε μία άλλη πεαγγελματική τάξη, θα θεωρεί εαυτήν ζημιωμένη επειδή ένα άλλο μέτρο θα θίγει αυτήν αλλά θα ευνοεί τους πολλούς! Δεν είναι αυτό καμμιά παραδοξότητα, αλλά συμβαίνει διότι, όπως έχω αναφέρει σε προηγούμενο σημείωμα, οι κυβερνήσεις, κατά καιρούς ικανοποιούσαν τα αιτήματα διαφόρων επαγγελματικών τάξεων με αποτέλεσμα να διαμορφωθεί μία στρεβλή κατάσταση που επιμέρους ευνοούσε μερικούς αλλά έβλαπτε τους υπόλοιπους. Και πάει λέγοντας...

Όσο για τα φάρμακα, και στο θέμα αυτό κανείς από εμάς τους πολίτες δεν μπορεί να έχει αποκρυσταλλωμένη άποψη για το ποιός έχει δίκιο. Και είναι λογικό πρώτον όλοι να θέλουν να πληρώνουν φθηνότερα τα φάρμακα. Δεύτερον δεν ξέρεις τι να απαντήσεις σε αυτόν που θέλει να παίρνει φθηνότερα τα φάρμακα, και σου λέει τι με νοιάζει αν πληγούν κάποιες εγχώριες βιομηχανίες –αν πράγματι θα συμβεί αυτό- και μπορεί να χάσουν τη δουλειά τους κάποιοι, από τη στιγμή που θα ωφεληθούν εκατομμύρια ‘Ελληνες και μαζί με αυτούς κι εγώ. Και τρίτον και πάλι δεν ξέρεις τι να απαντήσει στη γιαγιά που σου λέει ότι εγώ κάποτε αγόραζα τις ασπιρίνες και το... Αλγκόν από το περίπτερο της γειτονιάς μου... Είναι ή δεν είναι η Ελλάδα, Αυλή των Θαυμάτων;;;