Αλλάζοντας πάλι το Σύνταγμα


του Νίκου Σίμου

Οι πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητος αναφέρουν ότι στο πλαίσιο νέας αναθεωρήσεως του Συντάγματος μελετάται η μείωση του αριθμού των βουλευτών καθώς και το ενδεχόμενο να δημιουργηθεί και μία Γερουσία με αιρετά βεβαίως μέλη.

Και στο παρελθόν έχει τεθεί το ζήτημα του αριθμού των βουλευτών με δεδομένο ότι σε άλλες χώρες με αντίστοιχο πληθυσμό τα κοινοβούλιά τους έχουν λιγότερα μέλη. Βεβαίως τώρα η συζήτηση του θέματος αυτού συναρτάται με την οικονομική κρίση και προκαλείται

από την ανάγκη να μειωθούν οι δημόσιες δαπάνες. Όμως δεν πρέπει να παραγνωρίζεται και το γεγονός ότι με τόσες βολές που έχει δεχθεί ο πολιτικός κόσμος γενικώς, η πρωτοβουλία για μείωση του αριθμού των βουλευτών, για πολλούς πολίτες αποτελεί μία καθυστερημένη ενέργεια για να σωθούν κάποια προσχήματα. Ομοίως και η πιθανή πρόβλεψη Γερουσίας δεν σημαίνει αυτομάτως και καλύτερη λειτουργία του πολιτικού συστήματος, υπό την έννοια του διπλού ελέγχου του νομοθετικού έργου και της εξασφάλισης των αναγκαίων ισορροπιών μεταξύ εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας.

Περισσότερη σημασία θα είχε η δια της Συνταγματικής αναθεώρησης αναίρεσης όλων αυτών των κενών ή των προκλητικών προβλέψεων που μπορούσε ο πολιτικός κόσμος να εκμεταλλεύεται υπέρ αυτού, με υπερβάσεις, κατάχρηση εξουσίας, αυθαιρεσίες και ατιμωρησία.

Ένα προκλητικό παράδειγμα είναι η βουλευτική ασυλία. Αυτή θα πρέπει να περιορίζεται αμιγώς στα όρια των κοινοβουλευτικών αρμοδιοτήτων και να σταματήσει το φαινόμενο του «κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει» στο πλαίσιο μιας κακως εννοούμενης συναδελφικής αλληλεγγύης. Επιπλέον υπουργοί και βουλευτές να έχουν όπως και οι λοιποί πολίτες φυσικό δικαστή τα κοινά δικαστήρια.

Μία άλλη αναγκαία τροπολογία στο Σύνταγμα, προε την κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού της πολιτικής ζωής θα ήταν η καθιέρωση του ασυμβίβαστου της ιδιότητος του βουλευτή και εκείνης του υπουργού, έτσι ώστε να μην υπάρχει η

τροχοπέδη της πελατειακής σχέσης ενός υπουργού με συντεχνίες υτα συμφέροντα των οποίων θα ήταν υποχρεωμένος να λάβει υπ’ όψιν προκειμένου να μη χάσει ψήφους! Καθώς επίσης εκσυγχρονισμό θα συνιστούσε η θεσμοθέτηση της θέσης μονίμου γενικού γρσαμματέως σε καίρια υπουργεία.

Πολύς λόγος γίνεται επίσης για τις αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας. Εφ’ όσον το Πολίτευμα παραμένει Προεδρευομένη και δεν αλλάζει σε Προεδρική Δημοκρατία, αρκεί να αναγνωρισθούν και πάλι οι αρμοδιότητες που είχε ο Πρόεδρος στο Σύνταγμα του 1975, όταν πράγματι μπορούσε να ήταν ρυθμιστικός παράγοντας και όχι διακοσμητικός, όπως θέλησε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Και, για να μη γίνονται πολιτικά παιγνίδια σε βάρος του θεσμού θα ήταν σκόπιμο να αποσυνδεθεί η εκλογή του Προέδρου από την υποχρεωτική προσφυγή σε πρόωρες γενικές εκλογές. Και σκοπιμότερο να σταματήσει κάποτε η κάθε λίγο και λιγάκι τροποποίηση του Συντάγματος....

Keywords
Τυχαία Θέματα