Ακίνητα: Η λαθος συλλογιστική

του Νίκου Σίμου

Σε προηγούμενο σχόλιο είχα αναφερθεί στην φορολογική επιδρομή σε βάρος των ιδιοκτητών ακινήτων, αποκαλύπτοντας και όσα είχαν διαμειφθεί σε σχετική σύσκεψη μεταξύ υπουργών και υπηρεσιακών παραγόντων για το θέμα αυτό. Κι αυτό που προέκυπτε ήταν ότι υπό το εισπρακτικό άγχος για πρωτογενή πλεονάσματα ισοπεδωνόταν ένας κλάδος που θεωρείτο, παραδοσιακώς η ατμομηχανή της Οικονομίας, ενώ συγχρόνως διευρύνονταν οι αδικίες που ούτως ή άλλως το ελληνικό φορολογικό σύστημα δημιουργεί. Επιπλέον εφ’ όσον είναι ασύμφορη η ιδιοκτησία ακινήτου -διότι ασύμφορη την καθιστά το κράτος- ανακόπτεται

και η παραδοσιακή τάση για απόκτηση γης ή ακινήτου, με αποτέλεσμα να χάνει η Οικονομία μία παλαιά δυναμική.

Ιδού όμως που και το εβδομαδιαίο Δελτίο με τις οικονομικές αναλύσεις της Alpha Bank, θεμελιώνει γιατί αποτελεί οικονομική αστοχία ο τρόπος με τον οποίον επιχειρείται να φορολογηθούν τα ακίνητα. Σημειώνω ενδεικτικώς ορισμένες από τις παρατηρήσεις:

«Αντί για την αναγκαία προσαρμογή του Ενιαίου Φόρου Ακινήτων (ΕΝΦΑ) σε συγκεκριμένους τομείς (όπως, π.χ., στα εντός σχεδίου πόλεως οικόπεδα, στις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων, στα κενά διαμερίσματα που έχουν παραμείνει κλειστά λόγω της εξάχρονης ύφεσης, στην φορολογία των ενοικίων, κ.ά.) στους οποίους παρουσίαζε δυσλειτουργίες, προτιμήθηκε η πλήρης διαστρέβλωση της αιτιολογικής του βάσης. Έτσι, επιδιώκεται η ουσιαστική κατάργηση της φορολογίας των αγροτικών κτισμάτων και αγροτεμαχίων, η μείωση κατά 83% της φορολογίας των εντός σχεδίου πόλεως ακινήτων και με επαναφορά, για αντιστάθμισμα των απωλειών στα έσοδα, του γνωστού ΦΑΠ στο σύνολο της αστικής ακίνητης περιουσίας των συνεπών φορολογουμένων»

Οι αναλυτές της Τράπεζα παρατηρούν ότι μετά τους έξι διαφορετικούς φόρους επί των ακινήτων τους, που κλήθηκαν να πληρώσουν οι φορολογούμενοι το 2013, τους ζητείται τώρα να πληρώσουν επιπρόσθετα και δύο ακόμη φόρους ακινήτων που τους επιβάλλονται το 2014, χωρίς να πάρουν ούτε ανάσα και χωρίς να έχουν καμιά δυνατότητα πώλησης κάποιου από τα ακίνητά τους.

«Το πιθανότερο επομένως αποτέλεσμα από την επιβολή του νέου ΦΑΠ 2014 θα είναι όχι μόνο να εισπραχθεί ένα μικρό ποσοστό από τα προσδοκώμενα έσοδα από τον φόρο αυτό το 2014, αλλά να απολεσθούν και σημαντικά έσοδα από τους ΦΑΠ 2011, 2012 και 2013»

Πρώτο συμπέρασμα. Σήμερα κανένα δεν συμφέρει να διαθέτει ακίνητο, αφού εκτός του ότι φορολογείται υπερμέτρως γι΄αυτό, από την άλλη δεν πραγματοποιεί έσοδα καθώς η ύφεση έχει περιορίσει και τις ενοικιάσεις κατοικιών ή καταστημάτων, ενώ συγχρόνως ο ιδιοκτήτης φορολογείται και για κατοχή περιουσίας με θεωρητική πλέον αξία χωρίς μάλιστα να λαμβάνεται υπ’ όψιν ότι δεν εισπράττει εισόδημα από την περιουσία αυτή.

Δεύτερο συμπέρασμα. Υπό το κράτος του πανικού για δημιουργία εσόδων από μία Οικονομία που λόγω κρίσης δεν παράγει πλέον έσοδα το κράτος –δηλαδή η κυβέρνηση εν προκειμένω- κάνει την εξής λανθασμένη σκέψη: (α) Προτιμάει την άμεση εισροή εσόδων από την φορολογική επιβάρυνση των ακινήτων, μολονότι όπως αποδεικνύουν οι προαναφερθείσες αναλύσεις της Τράπεζας θα μειωθούν τα έσοδα, διότι οι ιδιοκτήτες δεν θα έχουν χρήματα να πληρώσουν τις επιβαρύνσεις του 2014 (β) Θεωρεί συμφερότερο να εισπράξει ό, τι και όπως μπορεί, τώρα, αδιαφορώντας για την δυναμική, σε βάθος χρόνου, που είχε η ανάπτυξη της οικοδομικής δραστηριότητας στη χώρα μας, προς όφελος της Οικονομίας, καθώς από τη δραστηριότητα αυτή ωφελείτο το κρατος, από φόρους επί της συγκεκριμένης επιχειρηματικής δράσης μέχρι νέες θέσεις εργασίας, με ό, τι αυτό συνεπάγεται για την ανεργία, την κατανάλωση, τα κρατικά έσοδα από ΦΠΑ επί της κατανάλωσης και από φόρους εισοδήματος κ.ο.κ.