To μεγάλο comeback του Βαγγέλη

Του Γιάννη Χρηστάκου, εφημερίδα "Παραπολιτικά"

Τον Μεϊμαράκη από τα παλιά θυμίζει το τελευταίο διάστημα ο πρόεδρος της Βουλής, ο οποίος προκάλεσε την έντονη αντίδραση της αντιπολίτευσης όταν στη συζήτηση για την πρόταση μομφής στο πρόσωπό του είπε ότι ενίοτε φορά, ως κομματικό στέλεχος, το «καπέλο» της Νέας Δημοκρατίας. Ο διπλός ρόλος του Ευάγγελου Μεϊμαράκη προκαλεί ευφορία στη «γαλάζια» παράταξη και πονοκέφαλο στην αντιπολίτευση. Τι ακριβώς κάνει ο «Βαγγέλας», όπως τον αποκαλούν οι φίλοι του, αυτές τις μέρες; Μεταξύ πολλών

άλλων, τον μπαλαντέρ σε κυβέρνηση, κόμμα και Βουλή, κινούμενος με άνεση στην πολιτική σκακιέρα, καθώς, όπως και ο ίδιος συνηθίζει να λέει, «εμένα μ’ αρέσουν τα δύσκολα».

Στη Βουλή, από τη στιγμή που δέχτηκε την πρόταση του Αντώνη Σαμαρά για το αξίωμα, είχε πει σε φίλους και συνεργάτες του ότι θα έχει έναν εξαιρετικά δύσκολο ρόλο. Ηδη από τους πρώτους μήνες εκτιμούσε ότι μετά από περίπου έναν χρόνο τα πράγματα θα κινούνταν στην κόψη του ξυραφιού. Και δεν έπεσε έξω. Βλέποντας σε κάθε δύσκολη ψηφοφορία να αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των ανεξάρτητων βουλευτών, λειτούργησε όπως επιβάλλει ο θεσμικός του ρόλος: ως πρόεδρος όλων των βουλευτών. Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι ο κ. Μεϊμαράκης, με όχημα τον ρόλο του ειρηνοποιού και του ανθρώπου που λύνει προβλήματα, χρησιμοποιεί ταυτόχρονα και τον ρόλο του γεφυροποιού.

ΕΚΤΙΜΗΣΗ

Στρατηγικά, ο ίδιος θα ήθελε να βλέπει, με όλα όσα γίνονται και τις φυγόκεντρες δυνάμεις απ’ όλα τα κόμματα, να ενισχύεται ο αριθμός των βουλευτών της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Εκ του ρόλου του, δεν κάνει «κατήχηση», όμως στα άδυτα της Βουλής όλοι γνωρίζουν ότι οι βουλευτές που κατατάσσονται στην Κεντροδεξιά τον αντιμετωπίζουν με σεβασμό και συνομιλούν μαζί του, τρέφοντας εκτίμηση στο πρόσωπό του. Κι εκείνος το ανταποδίδει. Βουλευτές όπως ο Ν. Σταυρόγιαννης, ο Γ. Κουράκος, ο Γ. Κασαπίδης και ο Γ. Νταβρής συνομιλούν τακτικά με τον πρόεδρο της Βουλής και, εκτός των διαδικαστικών θεμάτων, ανταλλάσσουν απόψεις και για την πολιτική επικαιρότητα. Ακόμη και ο Μ. Γλέζος περνά τακτικά την πόρτα του προεδρικού γραφείου.

Οπως και να ’χει, η γέφυρα μεταξύ του προέδρου της Βουλής και βουλευτών που βρίσκονται, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, έξω από τα κόμματα με τα οποία εξελέγησαν, ιδιαίτερα όσοι δεν τοποθετούνται στην Αριστερά, μόνο όφελος μπορεί να έχει για την κοινοβουλευτική λειτουργία, και όχι μόνο. Σε όλα τα παραπάνω αξίζει να προσθέσει κανείς ότι ο κ. Μεϊμαράκης έχει ατύπως δώσει εντολή στους συνεργάτες του και τον διευθυντή του γραφείου του, Σ. Κορομάντζο, να ικανοποιούνται όλα τα λογικά αιτήματα των βουλευτών, ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης, όπως είναι η χωρητικότητα των γραφείων, η διευκόλυνση στην άσκηση των καθηκόντων τους, οι αποστολές στο εξωτερικό και τα αιτήματα για δάνεια, των οποίων η έγκριση δίνεται από τη διάσκεψη των προέδρων.

ΣΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ

Ο Ευ. Μεϊμαράκης τελευταία έχει πυκνώσει τις επισκέψεις του στο Μέγαρο Μαξίμου και συνομιλεί καθημερινά με τον πρωθυπουργό. Η στάση του και το έργο του μέχρι σήμερα έχουν βοηθήσει τα μέγιστα στην προώθηση του κυβερνητικού έργου. Υπάρχουν πολλά μικρά μυστικά στο πλαίσιο των κανόνων λειτουργίας κυβέρνησης και Βουλής, τα οποία χειρίζεται εξαιρετικά ο πρόεδρος του Σώματος, έχοντας αναλάβει να συντονίζει τη συγχορδία, σε μια εποχή που λόγω κρίσης το νομοθετικό έργο κινείται με γρήγορους ρυθμούς και τα λάθη είναι πολλά. Συχνά, ο κ. Μεϊμαράκης ανεβαίνει στην Κηφισιά, όπου συνομιλεί είτε κατ’ ιδίαν με τον κ. Σαμαρά είτε με τον στενό πυρήνα των συνεργατών του, και συμμετέχει στη χάραξη της πολιτικής στρατηγικής που ακολουθεί η κυβέρνηση. Ιδιαίτερα τώρα, που πλησιάζουν εκλογές, ως... μαέστρος της κάλπης, τίτλο που δεν απέκτησε άδικα στη Ν.Δ., προσφέρει τα μέγιστα στην εκλογική στρατηγική. Σε διπλό ρόλο, ή με το «καπέλο» της Ν.Δ., όπως λέει όταν εξέρχεται του προεδρικού γραφείου στο Κοινοβούλιο, αναλαμβάνει ειδικές αποστολές για τα «αντάρτικα», τις υποψηφιότητες, την καταλληλότητα προσώπων και το απαραίτητο... μασάζ με τον ειδικό τρόπο που μόνο ο «Βαγγέλας» έχει. Μετά τις αποκαλύψεις για τον Τάκη Μπαλτάκο, στην απογευματινή σύσκεψη στο Μαξίμου για τη διαχείριση της κρίσης, ο κ. Μεϊμαράκης κλήθηκε για να συμμετάσχει στη διαμόρφωση της κυβερνητικής στρατηγικής, στην προσπάθεια να απομονωθεί το θέμα στο πρόσωπο του παραιτηθέντος γραμματέα της κυβέρνησης και να μην πάρει άλλες διαστάσεις. Συχνά, όταν διαφωνεί με άλλες απόψεις δεν φοβάται να πάρει θέση και να εξηγήσει με τα δικά του επιχειρήματα για την αναγκαιότητα της άλλης ματιάς.

Το κόμμα και η Β΄Αθηνών

Ο σημερινός πρόεδρος της Βουλής μπορεί να έχει άλλη θεσμική ασχολία, αλλά, σε ό,τι αφορά την άλλοτε αγαπημένη του ενασχόληση, στα στενά κομματικά όρια της Ν.Δ., οι φίλοι του δεν τον αφήνουν να... ησυχάσει. Η θητεία του ως γραμματέα της Ν.Δ., όταν του κόλλησαν και το παρατσούκλι «Νέστορας» του κόμματος, το οποίο χρησιμοποιήθηκε πολύ κατά την εσωτερική προεκλογική μάχη Σαμαρά-Μπακογιάννη για την προεδρία, δεν μπορεί να ξεχαστεί. Κομματικά στελέχη συνομιλούν μαζί του, ζητούν την άποψή του και επιθυμούν παρεμβάσεις του προς επίλυση προβλημάτων που πάντα ανακύπτουν. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που τον έχουν βαφτίσει «άτυπο γραμματέα», λόγω κυρίως της δικής τους επιθυμίας να παίξει πιο ενεργό ρόλο όχι απέναντι στον σημερινό γραμματέα, αλλά αντίθετα προς ενίσχυση με την εμπειρία του τού έργου του κ. Παπαμιμίκου. Ο ίδιος, πάντως, σηκώνει τηλέφωνα και συζητά με τους νεοδημοκράτες σε όλη την Ελλάδα, προσπαθώντας κυρίως να λύνει προβλήματα όπου μπορεί. Με όλα αυτά, όμως, ο κ. Μεϊμαράκης, όχι με διπλό, αλλά με τριπλό ρόλο, σε Βουλή, Μαξίμου και Ν.Δ., έχει, όπως ο ίδιος συχνά εξομολογείται, αφήσει πιο πίσω το τέταρτο «καπέλο» που φορά, αυτό του βουλευτή της Β’ Αθηνών. Ετσι, φροντίζει να οργανώνει και τις δικές του κομματικές εκδηλώσεις και να περνά τον χρόνο που του απομένει με τους φίλους και ψηφοφόρους του στη μεγαλύτερη Περιφέρεια της χώρας. Κι αυτό γιατί δεν θέλει με τίποτα να χάσει και την επαφή του με τους πολίτες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στη βαθιά κρίση. Τα οποία, όπως λέει στους συνεργάτες του, είναι αυτά που βοηθούν τον πολιτικό να είναι χρήσιμος, εάν γνωρίζει τι συμβαίνει στην κοινωνία και δεν είναι αποξενωμένος.