Άγριες Μέλισσες: Οι αποκαλύψεις που έκανε ο σκηνοθέτης Λευτέρης Χαρίτος για τη σειρά

Μια από τις μεγαλύτερες, αν όχι τη μεγαλύτερη, επιτυχίες του ζει τη φετινή χρονιά ο Λευτέρης Χαρίτος. Ο σκηνοθέτης της σειράς Άγριες Μέλισσες είναι ανάμεσα στα πρόσωπα που έχουν δεχτεί τα εύσημα κοινού και ανθρώπων του χώρου για την δουλειά που παραδίδει μέχρι σήμερα.

Ο Λευτέρης Χαρίτος έδωσε συνέντευξη στο Πρωινό, στον Άρη Καβατζίκη, και είπε πολλά ενδιαφέροντα για τη σειρά, κυρίως παρασκηνιακά, όσον αφορά στις επιλογές των ηθοποιών. Απάντησε επίσης και σε όσους αποκαλούν τις Άγριες Μέλισσες μια

σαπουνόπερα.

«Η μαμά μου έχει γίνει σελέμπριτι. Πηγαίνει στη λαϊκή και της φωνάζουν να τη ρωτήσουν τι γίνεται στη συνέχεια.

Είδαμε πάρα πολλές κοπέλες για τους ρόλους των τριών αδελφών. Η Μαρία Κίτσου ήταν πρώτη επιλογή για την Λενιώ. Την είδαμε σχετικά νωρίς. Εγώ αισθανόμουν ότι κάπως θα μπορούσε η Μαρία να είναι η Λενιώ και η Έλλη η Ασημίνα. Το πιο δύσκολο κάστινγκ από όλα, ήταν για τον ρόλο της Δρόσως. Ό,τι νέο κορίτσι υπάρχει, πρέπει να το είδαμε.

Η Δανάη τραγούδησε στο κάστινγκ αυτή την περίφημη σκηνή στο καφενείο με τον Γιάννο, και ήταν ένα από τα ζητούμενα το τραγούδι. Το είπε η Δανάη και πάθαμε όλοι…

Δοκιμαστικά έγιναν σε όλους, με εξαίρεση την κυρία Δανδουλάκη φυσικά. Την κυρία Δανδουλάκη την σκέφτηκα εγώ γιατί είναι… η Αννέτ. Η Θεοφανία Παπαθωμά μου ήρθε στο μυαλό με την πρώτη.

Η Θεοφανία έκανε κάτι συγκλονιστικό, ξεπέρασε τις προσδοκίες, έχτισε τον ρόλο και τον έφερε στα μέτρα της. Αυτό μου φαίνεται πολύ συγκινητικό. Όταν διαβάζεις έναν ρόλο στο χαρτί, σκέφτεσαι πέντε πράγματα. Η Θεοφανία έκανε τον ρόλο δικό της με αγάπη και περισσό ταλέντο.

Είναι μια ωραία πτυχή της σειράς να μιλάς με αφορμή το 1958 για πράγματα που τότε δεν μπορούσες να μιλήσεις. Υπάρχει μια δυναμική στο σενάριο πολύ έντονη. Ρόλοι που παραδοσιακά σε μια σειρά του ’58 θα ήταν άντρες – ο καφετζής, η μοδίστρα – εδώ είναι γυναίκες. Ήταν καιρός πια παγκοσμίως οι γυναίκες να βγουν μπροστά. Είναι πολύ σπουδαίο που υπάρχει αυτή η αποδοχή σε μια σειρά με γυναικεία ματιά.

Το πρώτο flashback της Ελένης και του Λάμπρου ήταν η σκηνή που έκλαιγα για πολύ καιρό. Έχω συγκινηθεί με ενθουσιαστικό τρόπο πολλές φορές. Μου έχουν δώσει τα επεισόδια πολλές δυνατές στιγμές. Στο πρώτο flashback με το μαστίγωμα του Θωμά Κυπραίου είχα σοκαριστεί. Είπα στη Μελίνα Τσαμπάνη «Τι είναι αυτό; Θα μαστιγώσουμε τον Στάνκογλου»;

Η Τόλμη και γοητεία είναι σαπουνόπερα. Για μένα και το Game of Thrones είναι σαπουνόπερα. Το «σαπουνόπερα εποχής» ακούγεται σαν κάτι που θα πρέπει να αισθάνομαι άσχημα. Θεωρώ ότι είναι μια δραματική σειρά εποχής. Είναι μια καθημερινή σειρά».