Το λάδι μιας χρήσης σε μπουκαλάκι κολόνιας

Το μπουκάλι των 50 ml στη διάφανη γυάλινη συσκευασία θα μπορούσε να τo βρει κάποιος σε ράφι αρωμάτων Duty Free... Κι όμως, αυτό το μπουκαλάκι μιας χρήσης από τις αρχές Ιανουαρίου φιλοξενείται στο τραπέζι ενός από τα εστιατόρια της Αθήνας - ή ακόμη και σε ταβέρνες

Ποιος θα πληρώσει όμως, εντέλει, το μάρμαρο; Για την ακρίβεια, το μικρό μπουκαλάκι (μιας χρήσης) με το ελαιόλαδο; Ο ταβερνιάρης και ο εστιάτορας ή ο καταναλωτής; Απαντήσεις εύκολες

και γρήγορες δεν υπάρχουν, ούτε μπορεί να υπάρξουν. Τα πάντα επαφίενται -και σωστά- στον... πατριωτισμό των ανθρώπων της εστίασης. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο Γιάννης Καμπούρης δεν είναι από τους ανθρώπους της εστίασης. Φιλόλογος είναι και ιδιοκτήτης γνωστού φροντιστηρίου, του «Σύγχρονου» στην πλατεία Κάνιγγος, αν έχετε ακουστά. Το πώς εμπλέκεται στην ιστορία με τα λάδια μιας χρήσης είναι μια άλλη, οικογενειακή υπόθεση.

Ο Γιάννης Καμπούρης διευθύνει από το 1989 την αλυσίδα φροντιστηρίων Μέσης Εκπαίδευσης «Σύγχρονο» για την εισαγωγή των υποψηφίων στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Είναι συγγραφέας βιβλίων εκπαιδευτικού περιεχομένου που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πατάκη. Το 2014 ωστόσο ιδρύει και διευθύνει την εταιρεία παραγωγής και τυποποίησης ελαιολάδου και άλλων αγροτικών προϊόντων με την επωνυμία E-LA-WON. Στα προϊόντα της εταιρείας περιλαμβάνονται βραβευμένο ελαιόλαδο, ποιοτικό μονοποικιλιακό μέλι, αρώνια και άλλες υπερτροφές. Είναι παντρεμένος και έχει τρία παιδιά.

Αυτή την περίοδο ο Γιάννης Καμπούρης πήρε την πρωτοβουλία (έχοντας προετοιμάσει έγκαιρα την παραγωγική και εμπορική πλατφόρμα) να αξιοποιήσει τη νέα ρύθμιση για την υποχρεωτική χρήση -από την 1η Ιανουαρίου 2018- μη επαναγεμιζόμενων φιαλών με ελαιόλαδο στα εστιατόρια

Το μπουκαλάκι των 50 ml στη διάφανη γυάλινη συσκευασία θα μπορούσε να το βρει κάποιος σε ράφι αρωμάτων Duty Free... Κι όμως, αυτό το μπουκαλάκι μιας χρήσης από τις αρχές Ιανουαρίου φιλοξενείται στο τραπέζι ενός από τα εστιατόρια της Αθήνας - ή ακόμη και σε ταβέρνες.

Ο λόγος για το μπουκαλάκι των 50 ml που περιέχει τον κατεξοχήν ελληνικό χρυσό, το λάδι. Στη συσκευασία του E-LA- WON διαβάζουμε: «Ελαιόλαδο ανωτέρας κατηγορίας που παράγεται απευθείας από ελιές και μόνο με μηχανικές μεθόδους - ελληνικό ελαιόλαδο από άγουρες ελιές το οποίο προέρχεται από οικογενειακό ελαιώνα» - ο τελευταίος στην περιοχή των Μυκηνών. Στη σελίδα του E-LA-WON στο Facebook διαβάζουμε: «Στο πλαίσιο της συνεχούς ανάπτυξης, καινοτομίας και προώθησης στην αγορά νέων προϊόντων και συσκευασιών, η εταιρεία E-LA-WON λανσάρει τα “Αρώματα του E-LA-WON σε συσκευασία κολόνιας”, με αφορμή την υποχρεωτική χρήση, από την 1η Ιανουαρίου 2018, μη επαναγεμιζόμενων φιαλών με ελαιόλαδο στον κλάδο της εστίασης, ενώ θα επιβάλλεται η χρήση συσκευασιών μιας χρήσης με επώνυμο προϊόν, σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης». Ας επιστρέψουμε όμως στα σχετικά ερωτήματα της αρχής. Σε ποιον θα περάσει το κόστος; Θα προτιμήσει να το ενσωματώσει στα έξοδά του ο εστιάτορας ή θα κληθεί να το πληρώσει με ακριβότερο κουβέρ ο πελάτης; Ο Γιάννης Καμπούρης πιστεύει ότι η απάντηση πρέπει να δοθεί στην πράξη από τον εστιάτορα - ανάλογα βέβαια με το πρόσωπο και την υπογραφή του εστιατορίου. Και έχει δίκιο. Σήμερα, πέραν της συγκεκριμένης υπουργικής ρύθμισης, η παρουσία και η χρήση επώνυμων συσκευασμένων προϊόντων στο τραπέζι του πελάτη σε ένα εστιατόριο δεν είναι απλώς μία επιπλέον χειρονομία πολιτισμού, αλλά μια αποκάλυψη του θαυμαστού κόσμου της ελληνικής παραγωγής - και δίχως άλλο, η νέα ελληνική γαστρονομία δεν είναι μόνο η ευφάνταστη δουλειά των σεφ, αλλά το ίδιο το προϊόν, η πρώτη ύλη!

Η ίδια η ρύθμιση έχει κινητοποιήσει έναν ολόκληρο κλάδο. Ετσι, από πολλές πλευρές φτάνουν μηνύματα για έναν κλάδο που βρίσκεται σε πλήρη ετοιμότητα προκειμένου να αντιμετωπίσει την αναμενόμενη αυξημένη ζήτηση για μη επαναγεμιζόμενες μικρές συσκευασίες ελαιολάδου από τους χώρους μαζικής εστίασης. Ιδια μηνύματα καταφτάνουν και από τα μέλη του ΣΕΒΙΤΕΛ (Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Τυποποιήσεως Ελαιολάδου), αλλά και από τις περισσότερες από 600 αναγνωρισμένες από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων επιχειρήσεις τυποποίησης ελαιολάδου. Η χρήση σφραγισμένης μη επαναγεμιζόμενης συσκευασίας ελαιολάδου που προορίζεται για χρήση από τους καταναλωτές στους χώρους μαζικής εστίασης αποτελεί απαίτηση πρόσφατης νομοθετικής ρύθμισης. Πιο συγκεκριμένα, με την Υπουργική Απόφαση αριθμ. 91354 της 24ης Αυγούστου 2017, που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ ( Β’ 2983 / 30.8.2017) του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης σχετικά με τους κανόνες Διαχείρισης και Εμπορίας Προϊόντων και Παροχής Υπηρεσιών (ΔΙΕΠΠΥ), προβλέπεται (άρθρα 42 & 71) ότι στον κάθε καταναλωτή θα σερβίρεται σφραγισμένη μη επαναγεμιζόμενη συσκευασία ελαιολάδου ανεξάρτητα από την ποσότητα που θα χρησιμοποιηθεί αφού ανοιχθεί. Ως εκ τούτου, εφόσον μια συσκευασία ανοιχθεί, θα πρέπει είτε να χρησιμοποιηθεί στο σύνολό της, είτε να την πάρει μαζί του ο καταναλωτής, είτε να επιστρέψει για χρήση στην κουζίνα - σε περίπτωση που δεν χρησιμοποιηθεί πλήρως και δεν την πάρει μαζί του ο καταναλωτής.

Είναι σημαντικό το γεγονός ότι τόσο η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εστιατορικών και Συναφών Επαγγελμάτων (ΠΟΕΣΕ) όσο και οι επιχειρήσεις μαζικής εστίασης έχουν αγκαλιάσει το μέτρο ως μια προσπάθεια βελτίωσης, προστασίας και ανάδειξης της ποιότητας του ελληνικού ελαιολάδου, μς μεγαλύτερη διαφάνεια και νομιμότητα στον τρόπο λειτουργίας της αγοράς και με πιο διασφαλισμένη προστασία της υγείας και των συμφερόντων του καταναλωτικού κοινού. Με άλλα λόγια, η ρύθμιση -που μακάρι να επεκταθεί και σε άλλα χύμα προϊόντα- έχει και παραγωγικές, επιχειρηματικές και οικονομικές συνέπειες πολύ πιο σοβαρές, άμεσες και δραστικές από χιλιάδες προγράμματα αναδιαρθρώσεων κ.λπ. Το αποτύπωμα της ρύθμισης θα δηλώνει ηχηρό «παρών» για χρόνια, ενώ συμπληρώνει έναν κύκλο που βοηθά και τον ελληνικό τουρισμό μέσα από πρακτικές της «βιομηχανίας της εμπειρίας», της πιο δυνατής τάσης στον σύγχρονο τουρισμό!

Και όπως γράφεται στο site της οικογενειακής επιχείρησης: «Γευστική εμπειρία, αποτέλεσμα μακρόχρονης πείρας και τεχνογνωσίας, υπευθυνότητας και σεβασμού στον άνθρωπο-καταναλωτή, στο περιβάλλον, στη φύση. Αυθεντική γεύση, μυρωδιές αιώνων, απαραίτητο στο καθημερινό τραπέζι, στη σημερινή μαγειρική και ζαχαροπλαστική που απαιτεί ποιότητα πρώτων υλών και υγιεινή διατροφή.

Μυστικό επιτυχίας για δείγματα υψηλής γαστρονομίας, θησαυρός αιώνιων αιθέριων ελαίων, παρακαταθήκη υγείας, ασπίδα για τον ανθρώπινο οργανισμό».