Πώς να επιλέξουμε άθλημα για τα παιδιά μας!

Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε ότι τα παιδιά θα πρέπει από μόνα τους να επιλέξουν το άθλημα που τους αρέσει.

Είτε επειδή θαυμάζουν κάποιον αθλητή, είτε επειδή θέλουν να είναι με κάποιον συμμαθητή τους, είτε ακόμη γιατί θέλουν απλά να πειραματιστούν, οι γονείς οφείλουν να είναι συνοδοιπόροι και να μη βάζουν τρικλοποδιές.

Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν φορές που ζητάνε κάτι κουλό ή κάτι πολύ extreme και ακριβό. Σε αυτές τις περιπτώσεις αφού ψάξουμε και εξαντλήσουμε όλα τα περιθώρια πρέπει με διάλογο και με ειλικρίνεια

να τους εξηγήσουμε γιατί δεν είναι εφικτό να ασχοληθούν με τη φόρμουλα για παράδειγμα. Ναι μη γελάτε πρόσφατα άκουσα αυτό το κουλό!

Ας τα βάλουμε όμως σε μια σειρά. Οι γονείς δεν πιέζουν τα παιδιά να ακολουθήσουν το άθλημα που έκαναν αυτοί μικροί ή το άθλημα που αυτοί αγαπούν. Ούτε φυσικά επιλέγουν στερεοτυπικά ένα άθλημα. Είσαι ψηλός μπάσκετ, είσαι αγόρι ποδόσφαιρο, είσαι κορίτσι μπαλαρίνα.

Ας πάρουμε την εύκολη περίπτωση. Τα παιδιά με ταλέντο, με έμφυτη κλίση που εκδηλώνουν από μόνα τους ενδιαφέρον για κάποιο άθλημα.

Εγώ λάτρευα την ενόργανη. Ξεκίνησα από πολύ μικρή και έφτασα μέχρι τον πρωταθλητισμό.

Από την άλλη η αδερφή μου δεν τρελαινόταν. Αναγκαζόταν όμως να έρχεται μαζί μου στις προπονήσεις ενώ ήταν και τρία χρόνια μικρότερη σε προχωρημένο τμήμα γιατί δεν ήθελε ο μπαμπάς μου να έχει τα πέρα δώθε.

Το αποτέλεσμα ήταν να μην μπορεί να ανταποκριθεί και να μη θέλει να έρχεται. Οπότε καταλήγουμε ότι πρέπει να ακούμε τα παιδιά μας, τα ζητούμενα τους και να διαμορφώνουμε το πρόγραμμα μας αναλόγως με τις δικές τους προτιμήσεις.

Από την άλλη υπάρχουν τα παιδιά που κάθε λίγο και λιγάκι θέλουν να αλλάζουν άθλημα. Μην προβαίνουμε αμέσως σε χαρακτηρισμούς όπως βαριέται εύκολα, είναι τεμπέλικο κτλ. Θα έλεγα ότι είναι και θετικό να πειραματίζεται το παιδί και να δοκιμάζει μέχρι να βρει που θα καταλήξει.

Αυτό όμως που θα πρέπει να προσέξουμε είναι να κατανοήσουμε γιατί το παιδί δε θέλει να συνεχίσει σε ένα άθλημα, μήπως συντρέχουν άλλοι λόγοι.

Η ανιψιά μου ενώ τρελαινόταν για ποδόσφαιρο και ήταν ομολογουμένως αστέρι σταμάτησε γιατί δεχόταν απίστευτο bulling από τα αγόρια της ομάδας. Θα μου πείτε και τι έκαναν οι προπονητές για παράδειγμα… Δυστυχώς ακόμα και σήμερα υπάρχουν τέτοιες συμπεριφορές.

Βασικά κριτήρια λοιπόν για την επιλογή του αθλήματος είναι οι προπονητές, το σωστά καταρτισμένο προσωπικό, οι εγκαταστάσεις και η απόσταση. Αν είναι να κάνει το παιδί πόσα χιλιόμετρα μέσα σε ένα αμάξι τότε άστο.

Τέλος υπάρχουν και αυτά τα παιδιά που δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον για τον αθλητισμό. Εκεί ο γονιός παίζει σημαντικό ρόλο να βοηθήσει το παιδί να επιλέξει το άθλημα που ίσως του ταιριάζει.

Μην ξεχνάμε ότι εμείς είμαστε και πρότυπα και θα ήταν ιδανικό να μας βλέπουν να γυμναζόμαστε αλλά το κατανοώ ότι δεν είναι πάντα εφικτό. Οι εξορμήσεις όμως σε αθλητικά πάρκα, η επαφή με διάφορα αθλήματα σίγουρα μπορούν να βάλουν το σποράκι για το μελλοντικό άθλημα.

Ο αθλητισμός είναι υγεία, κοινωνικοποίηση, εκτόνωση και χαρά. Τα παιδιά έχουν παραπάνω από τον καθένα την ανάγκη να αθλούνται. Με την κακή διατροφή, το κινητό, την τηλεόραση και το βαρύ πρόγραμμα αν δεν έχουν χρόνο για ελεύθερο παιχνίδι που είναι απαραίτητο ας αφιερώνουν χρόνο σε κάποιο άθλημα.

Εγώ πάντως ονειρεύομαι πότε θα επανέλθω και θα ξαναγυρίσω στο γυμναστήριο μου. Για να δούμε…

Μια ματιά ακόμα:

Τα κλασσικά βιβλία που θέλω να διαβάσω στην κόρη μου -Δείτε που θα τα βρείτε!