Vampyr Review

Είμαστε συνηθισμένοι να βρισκόμαστε μόνο εναντίον των βαμπίρ στα παιχνίδια, εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων. Όμως και οι βρικόλακες έχουν ψυχή… και αν δεν έχουν ψυχή, τότε σίγουρα έχουν προσωπικότητα! Έτσι οι απέθαντοι χαρακτήρες του Vampyr, θα αποτελέσουν μία πολύ καλή παρέα για πάρα πολλές ώρες, αν και (εκ των πραγμάτων) όχι… «μία ωραία ατμόσφαιρα».

Υπόθεση

Είστε ο Jonathan Reid, ένας Άγγλος γιατρός που μόλις έχετε επιστρέψει από το γαλλικό μέτωπο στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Με την επιστροφή σας όμως, σας περιμένει μία δυσάρεστη έκπληξη, καθώς στις όχθες του Τάμεση δέχεστε επίθεση από

έναν βρικόλακα, που μετατρέπει κι εσάς σε… πλάσμα της νύχτας. Σα να μην έφτανε αυτό, επιστρέφετε την εποχή που το Λονδίνο μαστιζόταν από την ισπανική γρίπη, η οποία στο παιχνίδι προέρχεται από υπερφυσικά αίτια. Ως επιφανής αιματολόγος (οι developers έχουν καλή αίσθηση ειρωνείας) προσπαθείτε να βρείτε μία θεραπεία για την επιδημία, ενώ παράλληλα πολεμάτε τέρατα, φανατικούς κυνηγούς βαμπίρ, και άλλους βρικόλακες, στους νυχτερινούς δρόμους της πόλης.

Θα ανακαλύψετε επίσης ότι πίσω από τα μυστικά της πόλης βρίσκονται διάφοροι μυστικοί οργανισμοί, κάποιοι σύμμαχοι, και άλλοι εχθροί σας. Το Order of Saint Paul’s Stole πιστεύει στους αμοιβαίους συμβιβασμούς για τη συνύπαρξη ανθρώπων και βαμπίρ. Το Guard of Priwen είναι ακραίοι μιλιταριστές που δεν δέχονται τίποτα λιγότερο από την εξάλειψη των βρικολάκων, και θα αποτελέσουν κάποιους από τους βασικούς εχθρούς σας. Το Ascalon Club είναι μία ελίτ λέσχη, αποκλειστικά για τους ισχυρούς παράγοντες του Λονδίνου, απέθαντους και -κατ’εξαίρεση- θνητούς. Επίσης πρέπει να βρείτε ποιος σας έκανε βαμπίρ, κάτι που σε συνδυασμό με την υπερφυσική επιδημία, ίσως αποτελούν κομμάτια του ίδιου παζλ, σε έναν πόλεμο μεταξύ αρχαίων δυνάμεων.

Gameplay

Το παιχνίδι εξελίσσεται σε λίγες περιοχές του Λονδίνου, μεταξύ αυτών και το Whitechapel, ιστορικά γνωστό για τη δράση του Τζακ του Αντεροβγάλτη. Ως βρικόλακας, κυκλοφορείτε φυσικά μόνο τη νύχτα, που τα πράγματα είναι σε κάθε περίπτωση πιο επικίνδυνα. Η επιδημία μετατρέπει τους πολίτες σε skals (κάτι μεταξύ βρικόλακα και ζόμπι). Αυτοί, μαζί με τους vampire hunters, είναι οι πιο συνηθισμένοι εχθροί, ενώ όταν προχωρήσετε περισσότερο στο παιχνίδι, θα αντιμετωπίζετε και άλλους βρικόλακες, που βέβαια είναι πιο γρήγοροι και ισχυροί. Στο οπλοστάσιο σας, έχετε διάφορα melee όπλα, όπως και πιστόλια, τα οποία μπορείτε να αναβαθμίζετε, ενώ είναι απαραίτητο να βρίσκετε εξαρτήματα για την επισκευή τους.

Γενικά το crafting είναι κάτι που προωθείται στο παιχνίδι, αφού έτσι θα φτιάχνετε επίσης φάρμακα και ορούς, με διάφορα χημικά που βρίσκετε ή αγοράζετε. Οι οροί είναι για δική σας χρήση, αναπληρώνοντας την υγεία και την αντοχή σας. Όσο για τον μετρητή του αίματος, αυτός προφανώς αναπληρώνεται… καταναλώνοντας αίμα, δηλαδή δαγκώνοντας ότι ζωντανό ή απέθαντο βρείτε μπροστά σας. Οι εχθροί είναι μία καλή πηγή, αφού δε χρειάζεται να περιμένετε να τελειώσει η μάχη για να αναπληρώσετε το αίμα σας, δαγκώνοντας τους στη διάρκεια αυτής.

Εκτός από τα συμβατικά όπλα όμως, έχετε και πολύ εντυπωσιακές υπερφυσικές ικανότητες. Κάποιες passive, και άλλες ενεργά abilities που θα σας δώσουν το πλεονέκτημα στη μάχη. Μπορείτε π.χ. να ρίχνετε λεπίδες αίματος, ή ακόμα και να γίνεστε προσωρινά αόρατος. Αν καταφέρετε να πλησιάσετε έναν εχθρό χωρίς να σας αντιληφθεί, τον κάνετε stun ώστε να καταφέρετε την πρώτη επίθεση πιο αποτελεσματικά. Αντίστοιχα, αν εξελίξετε το stealth skill, μπορείτε ακόμα και να φύγετε από κάποια μάχη που αποδεικνύεται πολύ δύσκολη. Σε κάποια δύσβατα σημεία, σε πολύ μικρές αποστάσεις, μπορείτε να μεταφέρεστε μετατρέποντας τον εαυτό σας σε σκιά. Πολύ εντυπωσιακό, αλλά δυστυχώς λειτουργεί μόνο σε προκαθορισμένα σημεία, ενώ θα μπορούσε να ήταν ένας μηχανισμός που θα εμπλούτιζε εξαιρετικά το gameplay. Ως σκιά όμως εκτελείτε και τη dodge move στις μάχες, κάνοντας την έτσι ένα άκρως αποτελεσματικό αμυντικό εργαλείο!

Στο Vampyr, κάθε διαθέσιμη περιοχή έχει τον δικό της αρχηγό και κατοίκους. Οι αρχηγοί είναι χαρακτήρες που διατηρούν τη σταθερότητα στην πόλη. Όσο περισσότεροι κάτοικοι παραμένουν υγιείς, τόσο πιο ειρηνική είναι και η κατάσταση σε κάθε περιοχή. Ο τρόπος για να τους κρατάτε υγιείς, είναι να παρασκευάζετε φάρμακα για διάφορες ασθένειες, από πονοκέφαλο και κρυολόγημα, μέχρι πνευμονία. Μέχρι να φέρετε μία περιοχή σε καλή κατάσταση, θα χρειαστεί να το κάνετε αυτό αρκετές φορές. Ή απλά να αφήσετε τα πράγματα στην τύχη τους, αν θέλετε μεγαλύτερη πρόκληση με περισσότερους εχθρούς στους δρόμους!

Ένα πολύ ισχυρό και θετικό στοιχείο του Vampyr, είναι η έμφαση στο σενάριο και η αλληλεπίδραση με τους υπόλοιπους χαρακτήρες. Το παιχνίδι είναι πολύ περισσότερο story-driven απ’όσο φαίνεται στα trailers του, ενώ ακόμα και οι developers δεν το διαφήμισαν όσο έπρεπε. Οι διάλογοι με κάθε χαρακτήρα έχουν αναπάντεχο βάθος, και θα χρειαστεί να επιστρέφετε σε αυτούς όταν ανακαλύπτετε νέα στοιχεία γι’αυτούς, είτε από άλλους χαρακτήρες, είτε από έγγραφα που βρίσκετε. Έτσι ανοίγετε το δρόμο για προσωπικές υποθέσεις του καθενός, και την επίλυση τους. Αυτό το σύστημα είναι τόσο καλά δομημένο, που μπαίνει πλέον στα χωράφια των adventure games! Κάποιες επιλογές διαλόγου, ξεκλειδώνονται όχι μόνο με στοιχεία, αλλά και ανεβάζοντας το mesmerize level σας. Αυτό είναι διαφορετικό από το level του Jonathan ως χαρακτήρα, και εξελίσσεται προχωρώντας την υπόθεση του Vampyr.

Το mesmerize είναι επίσης ένα skill που χρησιμοποιείτε για να «υπνωτίζετε» βασικούς χαρακτήρες. Έτσι μπορείτε να τους οδηγείτε σε διακριτικά σημεία και να απολαμβάνετε με ησυχία το… bloody mary σας, όχι μόνο αναπληρώνοντας αίμα, αλλά κερδίζοντας και πολύτιμους πόντους εμπειρίας. Εμείς πάντως προτείνουμε να μην το κάνετε αυτό, γιατί δεν υπάρχουν πολλοί NPC στο παιχνίδι. Για να καταλάβετε, οι μόνοι generic characters που θα συναντήσετε είναι εχθροί, όχι περιφερόμενοι κάτοικοι όπως στα περισσότερα RPG, οπότε αν το παρακάνετε θα μείνετε κυριολεκτικά μόνος κι έρημος στην πόλη. Εδώ ο κάθε NPC είναι όχι μόνο συγκεκριμένος, αλλά και «απογεγραμμένος» σε ειδικό μενού! Εξ άλλου μπορείτε να ρουφάτε ακόμα και το αίμα των αρουραίων, οπότε δεν ξεμένετε ποτέ από πηγές.

Πάμε και στα αρνητικά τώρα, για να μην τ’αφήσουμε παραπονεμένα… Αυτά αφορούν τον χάρτη και γενικά τη σχεδίαση των περιοχών. Επειδή ο in-game κόσμος του Vampyr δεν είναι μεγάλος, οι developers κατέφυγαν στο «φτηνό κόλπο» των εμποδίων… παντού. Οδοφράγματα σε δρόμους και σοκάκια, κλειδωμένες πόρτες και πύλες, και ακόμα χειρότερα, πολεοδομία που δυσκολεύει τον προσανατολισμό, ακόμα και όταν περάσετε πολλές ώρες στο παιχνίδι! Φυσικά όλα αυτά έχουν ακριβώς αυτό τον σκοπό, δηλαδή να σας κάνουν να περιηγείστε άσκοπα, τριγυρίζοντας από αδιέξοδο σε αδιέξοδο, για να φαίνεται ότι «γράφετε» περισσότερες ώρες gameplay. Και πετυχαίνει, αφού περισσότερη ώρα θα φάτε ψάχνοντας το δρόμο σας προς το επόμενο objective, παρά στην ολοκλήρωση αυτού! Τουλάχιστον τα πράγματα θα βελτιώνονταν κάπως με ένα σύστημα fast travel, αλλά δεν υπάρχει ούτε αυτό. Ευτυχώς ο κόσμος είναι πλήρως open world (εκτός βέβαια από τις μεταβάσεις σε εσωτερικούς χώρους), αλλά με τα παραπάνω να τον «βαραίνουν» είναι μάλλον δώρο-άδωρο.

Γραφικά & ήχος

Ευτυχώς, όσον αφορά τον οπτικό τομέα του Vampyr, η πόλη είναι αντιστρόφως απολαυστική! Όπως είπαμε, κυκλοφορείτε μόνο σε νυχτερινές ώρες. Έτσι μπορείτε να θαυμάσετε σε όλο τους το μεγαλείο το σκοτάδι, το φεγγαρόφως, την ομίχλη και τη βροχή. Το σκηνικό γίνεται πραγματικά μαγευτικό σε συνδυασμό με τις διάσπαρτες μικρές εστίες φωτιάς και τις δημοτικές λάμπες αερίου. Ιδιαίτερα εντυπωσιακές είναι οι αντανακλάσεις, τόσο σε εξωτερικούς όσο και σε εσωτερικούς χώρους, που εξισορροπούν τέλεια την εμφάνιση μίας πόλης σε εγκατάλειψη, όχι μόνο από τον πόλεμο αλλά και από την επιδημία, με κατεστραμμένα κτίρια και πτώματα στους δρόμους. Η δε σχεδίαση των χαρακτήρων είναι μάλλον μέτρια, αλλά ανεξάρτητα από την ποιότητα των textures, τα πρόσωπα τους είναι αρκετά εκφραστικά.

Αντίστοιχα καλές είναι και οι φωνητικές ερμηνείες, αν και το cast δεν διαθέτει γνωστά ονόματα. Παρ’όλα αυτά ξεχωρίζουν ο Anthony Howell στο ρόλο του Jonathan, γνωστός από την εκπληκτική βρετανική σειρά Foyle’s War, αλλά και ο Alec Newman, που είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Paul Atreides στη μίνι σειρά Dune. Τα ηχητικά εφέ αποδίδουν με καλή ακρίβεια τον ήχο κάθε αντικειμένου, ενώ καταπληκτικό είναι και το ambiance, όχι μόνο σε εσωτερικούς αλλά και σε εξωτερικούς χώρους, με τις κινήσεις και τις κραυγές των τεράτων σε άδειους χώρους να μας κόβουν το αίμα (pun intended). Όσο για τη μουσική, είναι μάλλον χαμηλότερων τόνων απ’όσο θα θέλαμε, ειδικά με δεδομένες τις πολλές ώρες που θα χρειαστεί να περάσετε στο παιχνίδι.

The blood is life!

Ένα παιχνίδι συνήθως φαίνεται από την πρώτη παρουσίαση του αν θα είναι καλό ή όχι. Οι πρώτες εντυπώσεις που είχαμε αποκομίσει από το Vampyr ήταν θετικές, και το τελικό αποτέλεσμα δεν απογοητεύει. Παρά τις όποιες ατέλειες του, πρόκειται για ένα παιχνίδι με δυνατή υπόθεση αλλά και σχετικά μεγάλη διάρκεια, δύο στοιχεία τα οποία ελπίζει να έχει κάθε επιτυχημένο RPG. Αναμφίβολα, το Vampyr πρόκειται για μία σκοτεινή και ιδιαίτερη εμπειρία που μας εξέπληξε ευχάριστα.

Ανάπτυξη: DontNod Entertainment Έκδοση: Focus Home Interactive Διάθεση: IGE

The post Vampyr Review appeared first on gameslife!.