Ο έρωτας έρχεται από τα... μετόπισθεν

Συνεννόηση σουπιών. Κάθεται η μία αντικρυστά με την άλλη και αρχίζουν να φεγγοβολούν τους πισινούς τους. Εχουν στο οπίσθιο τμήμα τού αμφιπλευροσυμμετρικού σώματός τους ένα φωτογόνο όργανο και διαθέτουν - όπως πληροφορούμαστε - την ικανότητα να επικοινωνούν μεταξύ τους με περίπλοκα οπτικά σήματα. Μωρέ τι μας λες; Δεν ξέρουμε από πότε το λαμπύρισμα του πισινού συνιστά κώδικα επικοινωνίας, αλλά από την κατάληξη της συνεννόησης καταλάβαμε και το πλούσιο σε νοήματα λεξιλόγιο. Ανάβει λοιπόν η μία τον πισινό της, τον ανάβει και η άλλη. Τον αναβοσβήσει η μία, τον αναβοσβήνει και η άλλη. Τον κρατάει παρατεταμένα αναμμένο η μία, το ίδιο κάνει και η άλλη με γουρλωμένα μάτια. Στο τέλος, επειδή η μέθοδος της «κωλοβιοφωταύγειας» δεν απέδωσε, η μία σουπιά, που ήταν θηλυκιά, φουσκώνει τον μελανοφόρο σάκο και φτύνει μαύρη μπογιά στο κεφάλι της άλλης, ενώ το αρσενικό βγάζει τους ειδικούς του βραχίονες - για τη συγκράτηση του θηλυκού κατά τη διαδικασία γονιμοποίησης - και την αρχίζει στα χαστούκια. Τέτοιες σκηνές αβροφροσύνης με πρωταγωνίστρια τη λεγόμενη κοινή σουπιά διαδραματίζονται καθημερινά στο Αιγαίο και στο Ιόνιο. Η κοινή σουπιά της οικογένειας Sepiidae, ή σκέτο σουπιά, χωρίζεται σε περίπου 80 είδη από τα οποία κάποια είναι αυτόχθονα στις ευρωπαϊκές θάλασσες και στη Μεσόγειο. Αυτή που ψαρεύουμε στα ελληνικά πελάγη είναι συνήθως η Sepia officinalis η οποία, ακριβώς επειδή είναι σουπιά, κάθεται όλη τη μέρα θαμμένη στην άμμο του βυθού. Αν τη δεις από μακριά θα την περάσεις για κούτσουρο, γιατί, όπως και το χταπόδι, μπορεί και αφομοιώνει το χρώμα του πυθμένα ώστε να μην την παίρνει κανείς χαμπάρι. Εχει μάλιστα αναφερθεί ότι εκτός από το χρώμα, ενίοτε μιμείται για τον ίδιο λόγο και το ανάγλυφο του πυθμένα. Παριστάνει την προέκταση του κούτσουρου λαμβάνοντας διάφορες στάσεις (ύπτια, κατακλινή, διαγώνια) ανάλογα με το πώς αυτό έχει κάτσει στον βυθό. Αν περάσει από μπροστά της ψάρι, καβούρι ή κάποιο μαλάκιο, θα το πιάσει με τον βραχίονά της. Αν δει επίσης κάποια άλλη μικρότερη σουπιά άλλου είδους ή διαφορετικής οικογένειας, μπορεί να τη φάει κι αυτήν. Τα μάτια της είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένα και το στόμα της έχει ραμφοειδή μορφή για να τρώει ευκολότερα τον κάβουρα που της αρέσει. Οπως είδαμε παραπάνω, εμφανίζει και σημαντική εγκεφαλική ανάπτυξη. Η ίδια έχει πολλούς εχθρούς όπως τα δελφίνια, τις φώκιες, τα χέλια, θαλασσοπούλια και ψάρια. Γενικότερα οι σουπιές χωρίζονται σε πέντε οικογένειες και διακρίνονται συνολικά σε 150 είδη. Στη Μεσόγειο μάλιστα, εκτός από την κοινή σουπιά, ζει και η Heteroteuthis dispas που καταδύεται σε μεγάλα βάθη, από 200 έως 1.500 μέτρα.