Οι φορολογούμενοι μπροστά σε δύσκολες αποφάσεις

Μέχρι τέλος Ιουνίου μπορούν οι Έλληνες φορολογούμενοι να καταθέσουν φέτος τις φορολογικές τους δηλώσεις. Τουλάχιστον έτσι ισχύει μέχρι σήμερα, γιατί τελικά δύσκολα θα αποφευχθεί η παράταση, όπως όλα δείχνουν. Οι εκκρεμότητες πολλές και η γραφειοκρατία μεγάλη.

Μεγάλη σύγχηση, για παράδειγμα, έχει προκύψει με τις βεβαιώσεις των συνταξιούχων από τα ασφαλιστικά ταμεία μέσω ΚΕΠ

ή μέσω διαδικτύου, καθώς οι μηχανισμοί δεν παρουσιάζουν την προαπαιτούμενη ετοιμότητα.

Ένα μεγάλο ερώτημα για τους πολίτες αποτελεί και η αναπροσαρμογή του Ε9 λόγω της «τακτοποίησης» των ημιυπαίθριων, την αλλαγή χρήσεων ή τη δήλωση των αυθαιρέτων. Τα τετραγωνικά μέτρα για πολλούς χώρους έχουν αλλάξει. Όμως η αναπροσαρμογή του συνολικού ύψους που θα φτάσει το «χαράτσι» ήδη απασχολεί πολλούς. Η μείωση, για όσους – λίγους, που προβλέπεται δεν φαίνεται ικανή να δώσει ανάσα στους φορολογούμενους αφού ο συγκεκριμένος φόρος αποτελεί βαρίδι στο οικογενειακό εισόδημα. Πολλοί είναι αυτοί που θα προτιμήσουν να μην δηλώσουν τα επιπλέον τετραγωνικά μέτρα, που στην ουσία δεν έχουν νομιμοποιηθεί αλλά απλά «τακτοποιηθεί», καταφεύγοντας σε αυτή τη λύση και απάντηση σε περίπτωση διασταύρωσης των στοιχείων. Πολλοί είναι εκείνοι βέβαια που παρότι είχαν μπει σε συγκεκριμένες ρυθμίσεις (ημιυπαίθριοι, αυθαίρετα) τελικά αδυνατούν να εξοφλήσουν τις δόσεις (στους ημιυπαίθριους η προθεσμία έληξε 31/5) και αναμένουν τις επόμενες ενέργειες του Υπουργείου Οικονομικών.

Μεγάλο μπέρδεμα έχει προκύψει και με τις βεβαιώσεις τόκων που καλούνται να δηλωθούν φέτος στις δηλώσεις εισοδήματος. Μπορεί να έχει καθοριστεί ένα όριο (από 250,00 ευρώ και άνω), όμως, για όσους ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, είναι απρόβλεπτο τι τελικά θα πράξουν. Εφόσον το ποσό που θα παρουσιάσουν ληφθεί υπόψη στον υπολογισμό του φόρου αλληλεγγύης, ανεβάζοντας το συνολικό εισόδημα, οι περισσότεροι θα το σκεφτούν καλά πριν το δηλώσουν στοχεύοντας πάλι στην αδυναμία του συστήματος για ταυτοποιήσεις των λογαριασμών.

Η φοροδιαφυγή παραμένει στόχος του Υπουργείου Οικονομικών, αλλά το «φοροσαφάρι» λειτουργεί ανασταλτικά στην καταπολέμισή της. Ειδικά όταν οι νέοι φόροι στοχεύουν κατά κύριο λόγο τις ασθενέστερες τάξεις ενώ μεγαλοεισοδηματίες και γνωστοί φοροδιαφεύγοντες, μεγάλων ποσών, απολαμβάνουν την εύννοια της κρατικής μηχανής. Τα κέρδη της ελληνικής οικονομίας και του Δημοσίου θα ήταν ασυγκρίτως μεγαλύτερα με τα έσοδα από τους μεγαλοκαρχαρίες που ασελγούν οικονομικά, και κατά συνείδηση, δεκαετίες τώρα, από το να κοιτούν να μαζέψουν ψίχουλα από το υστέρημα της πλειοψηφίας του λαού.

Το πρόβλημα είναι θέμα βούλησης. Λύνεται άμεσα και με ένα δίκαιο και μακρόπνοο φορολογικό νομοσχέδιο, με συγκεκριμένη στόχευση. Αλλά ποιός θα το αποφασίσει αυτό; Η τρόικα; Ή μήπως οι Έλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες που ουσιαστικά συνδιαλέγονται και συναποφασίζουν με κάθε κομμάτι της εξουσίας, κινούμενοι προς την εντελώς αντίθετη κατεύθυνση;