Η αισθητική της Pop Art

Pop Art. Το καλλιτεχνικό κίνημα που απευθύνθηκε στο ευρύ κοινό, περιορίζοντας τη διάκριση ανάμεσα στην εμπορική και την υψηλή τέχνη. Αντίδραση στη σοβαρότητα, απόρριψη του παραδοσιακού στοιχείου, έντονα χρώματα, σάτιρα, χρήση συμβόλων του καταναλωτισμού, ανάδειξη απλών αντικειμένων σε έργα τέχνης, αυθορμητισμός, είναι μερικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν την αισθητική της Pop Art. Αν ο Andy Warhol είναι

ένας από τους πιο γνήσιους εκφραστές του κινήματος, τότε ο άλλος είναι σίγουρα ο Roy Lichtenstein.

Γεννημένος στην Αμερική, ο Lichtenstein έγινε διάσημος στις αρχές της δεκαετίας του ’60 και η πορεία του ήταν έκτοτε ανοδική. Το δημοφιλές έργο του “Look Mickey” προέκυψε μετά από μια «παρατήρηση» του γιου του. Του είπε ότι στοιχηματίζει πως δε μπορεί να ζωγραφίσει καλύτερα από ένα κόμιξ του Mickey. Αυτό το «τυχαίο» συμβάν ήταν το έναυσμα για να ξεκινήσει η δημιουργική του πορεία. Η επιρροή του από την κουλτούρα των κόμιξ υπήρξε εμφανέστατη. Δημιούργησε έργα τέχνης εμπνευσμένα τόσο από αυτά όσο και από τις διαφημίσεις. Χρωματικές αντιθέσεις, δραματικές σκηνές με δόσεις χιούμορ που αγγίζουν συχνά την παρωδία, εικόνες με δακρυσμένα, γοητευτικά πρόσωπα. Ο ίδιος απέφευγε να παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά και ενώ πίστευε ότι το έργο του ήταν διαφορετικό από τα κόμιξ, ωστόσο δε θεωρούσε ότι τα μεταμόρφωνε πλήρως. Παρά το γεγονός ότι πολλοί κριτικοί τέχνης κατά καιρούς χαρακτήρισαν το έργο του κακόγουστο, χυδαίο και «άδειο», η αναγνώριση του ήταν διεθνής και θεωρείται μέχρι σήμερα ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες του 20ου αιώνα και σίγουρα κορυφαίος εκπρόσωπος του ποπ κινήματος.

Η Modern Tate του Λονδίνου φιλοξενεί μια ρετροσπεκτίβα προς τιμήν του, συγκεντρώνοντας 125 έργα του και διοργανώνει παράλληλες δράσεις για να γνωστοποιήσει την αξία του καλλιτέχνη. Από τις 21 Φεβρουαρίου και για τρεις μήνες, το κοινό θα μπορεί να παρακολουθεί την έκθεση του Lichtenstein στη βρετανική πρωτεύουσα ενώ μετά έχει σειρά το Centre Pompidou στο Παρίσι.