Πόσους βουλευτές χρειάζεται η Ελλάδα;

Στο πνεύμα των περικοπών και των μειώσεων προς όφελος του δημοσιονομικού συμφέροντος θα έπρεπε να γίνει ακόμα μία σημαντική μεταρρύθμιση. Ο αριθμός των «αντιπροσώπων» μας στο ελληνικό κοινοβούλιο θα μπορούσε να μειωθεί και έτσι να εξοικονομηθούν χρήματα, στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε. Η Ελλάδα των, σχεδόν, 11εκ. κατοίκων θα μπορούσε άνετα να λειτουργήσει και με το 1/3 των βουλευτών. 100 βουλευτές είναι ένας ικανός αριθμός να αποτελέσει το νομοθετικό σώμα του κράτους μας.

Στο πνεύμα του

«Καποδίστρια» και του «Καλλικράτη» άνετα θα μπορούσαν να γίνουν περικοπές-συγχωνεύσεις βουλευτικών εδρών, προκειμένου να μειωθούν οι κρατικές δαπάνες από τους μισθούς και τα κάθε λογής προνόμια των 2/3 του αριθμού των βουλευτών. Μιλάμε για ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό μηνιαίως που θα στήριζε το Ταμείο του κράτους. Μία κίνηση του πολιτικού κόσμου της χώρας, που θα ήταν στην κατεύθυνση του παραδειγματισμού. Οι καλοί ηγέτες πρώτοι συμμετέχουν στην υιοθέτηση της όποιας πολιτικής προτείνουν. Τί το καλύτερο λοιπόν οι εκλεγμένοι από το λαό αντιπρόσωποί μας να έκαναν μια κίνηση που θα συμβάδιζε με την «προσπάθεια» και τις «θυσίες» που προτρέπουν να δεχτεί, και να κάνει, ο ελληνικός λαός. Περικοπές παντού δεν είναι το σλόγκαν που κυκλοφορεί;

Στη Γερμανία με πληθυσμό πάνω από 82εκ., οι βουλευτές είναι 622. Στην Αγγλία ο πληθυσμός είναι μεγαλύτερος των 47εκ. και η Βουλή των Κοινοτήτων απαρτίζεται από 650 βουλευτές. Στη Γαλλία οι βουλευτές της Εθνοσυνέλευσης είναι 577, με συνολικό πληθυσμό κοντά στα 66εκ. Ενώ στην Ιταλία των πλέον των 58εκ. κατοίκων τα μέλη του κοινοβουλίου είναι 630. Αναλογικά δηλαδή, και μόνο, αν το δει κανείς μπορεί να καταλάβει ότι σε σύγκριση με τη Γερμανία, θα έπρεπε να είμαστε κοντά στα 40εκ πολίτες για να εκπροσωπούμαστε από 300 βουλευτές. Κι όμως,… η Ελλάδα των κάτω των 11εκ. λαού, με τη δεδομένη κατάσταση (τουλάχιστον όπως τη ζούμε) συντηρεί 300 «εκλεκτούς»!

Ποίος όμως να προτείνει κάτι τέτοιο; Ποιός από τους αρχηγούς των κομμάτων της Βουλής έχει το θάρρος να ψελίσει μια παρόμοια πρόταση; Θα βρεί νομίζετε συμπαραστάτες; Κανείς! Πολύ απλά γιατί όταν έρχεται η ώρα να αγγίξουν παροχές ή προνόμια που θήγουν τα συμφέροντά τους, ξεροκαταπίνουν και αλλάζουν κουβέντα. Τι να το κάνω εγώ αν γίνονται κάποιες «προσχηματικές» μειώσεις αποδοχών (συζητήσιμες κι αυτές); Η ελαχιστοποίηση του συνολικού αριθμού βουλευτών στο 1/3 θα ήταν μία μεταρρύθμιση που θα είχε απτά αποτελέσματα. Έχει το σθένος το πολιτικό σύστημα να πάρει μια τέτοια απόφαση κόντρα στο ρεύμα και τις εντυπώσεις που έχει περάσει στο κόσμο; Εκεί τους θέλω «μάγκες»!