Τράπεζες και θεσμοί ζητούν από την κυβέρνηση νέες αλλαγές στο νόμο για προστασία πρώτης κατοικίας

Νέες επιφυλάξεις των θεσμών στο θέμα του διαδόχου σχήματος του νόμου Κατσέλη,νέες παρατηρήσεις των τραπεζών και νέα συνάντηση στελεχών των τραπεζών με το “επιτελείο” του Μ.Μαξίμου, στο παρά πέντε της κατάθεσης του σχετικού νομοσχεδίου, που θα έχει ειδικό βάρος στην απόφαση του Eurogroup της 11ης Μαρτίου για την επιστροφή του 1 δισ. ευρώ των κερδών από τα ελληνικά

Το νομοσχέδιο αναμένεται να είναι έτοιμο ως αύριο, ημέρα που θα δημοσιοποιηθεί και η πρώτη μεταμνημονιακή αξιολόγηση της οικονομίας από την Κομισιόν.

Οι διαφωνίες των θεσμών ως προς τον νέο νόμο προστασίας της πρώτης κατοικίας εντοπίζονται στην πρόβλεψη για δύο παράλληλα συστήματα, του ενός για την προστασία της πρώτης κατοικίας που θα ψηφιστεί τώρα και του άλλου για την ευρύτερη αναθεώρηση του νόμου αργότερα. Θεωρούν, επίσης, υψηλά τόσο το όριο προστασίας της α΄ κατοικίας (250.000 ευρώ) όσο και τα όρια περιουσίας (ακίνητη περιουσία ως 200% της οφειλής και καταθέσεις ως 50% της οφειλής), υποστηρίζοντας ότι τέτοιες ρυθμίσεις καταστρέφουν την «κουλτούρα πληρωμών». Επίσης, είναι αντίθετοι στη δυνατότητα να ενταχθούν και τα επιχειρηματικά δάνεια με υποθήκη την πρώτη κατοικία.

Οι τράπεζες από την πλευρά τους, ζητούν:

• Τον αποκλεισμό του οφειλέτη από την περαιτέρω διεκδίκηση της προστασίας της πρώτης του κατοικίας μέσω της δικαστικής οδού ακόμα και αν προηγουμένως έχει κριθεί μη επιλέξιμος από την πλατφόρμα. Οι τράπεζες ζητούν εάν κάποιος κάνει αίτηση στην πλατφόρμα και απορριφθεί καθώς δεν πληροί τα κριτήρια, να μην μπορεί στη συνέχεια να καταφύγει στο δικαστήριο, θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο θα δημιουργήσει μια νέα γενιά στρατηγικών κακοπληρωτών.

• Τη συνολική αναθεώρηση του νόμου Κατσέλη μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα, δηλαδή εντός τριμήνου με σαφή πρόβλεψη, που θα συμπεριληφθεί στον νόμο. Οι τράπεζες θεωρούν ότι δεν μπορεί να υπάρχουν δύο παράλληλα καθεστώτα για την πτώχευση των φυσικών προσώπων, καθώς κάτι τέτοιο θα αποτελούσε αντικείμενο κατάχρησης από στρατηγικούς κακοπληρωτές.

• Τον σαφή καθορισμό του τρόπου και του ύψους της επιδότησης από την πλευρά του κράτους, θέμα που έχει παραπεμφθεί στο μέλλον και η έκδοση σχετικής κοινής υπουργικής απόφασης.