Γιατί προβληματίζουν οι όροι της ανακεφαλαιοποίησης;

Αυξάνεται ο κίνδυνος κρατικοποίησης του τραεπζικού συστήματος; Αυτό το ερώτημα απασχολεί τραπεζικούς και επενδυτικούς κύκλους μετά την οριστικοποίηση των όρων της ανακεφαλαιοποίησης.

Αττό που διαπιστώνεται ειναι πως τα κίνητρα είναι πενιχρά για τη συμμετοχή των ιδιωτών στις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου,  ενώ ταυτόχρονα αυξάνεται ο κίνδυνος σημαντικής απομείωσης της περιουσίας των σημερινών μετόχων των τραπεζών. Επίσης η τιμή

της ΑΜΚ θα πραγματοποιείται με discount 50% επί του μέσου όρου των τελευταίων 50 ημερών πριν από την απόφαση της γενικής συνέλευσης.

Αυτό που προκύπτει από το σχέδιο βάσει του οποίου θα πραγματοποιηθεί η ανακεφαλαιοποίηση είναι πως οι τράπεζες θα χρειαστούν πολλά νέα κεφάλαια για τις αυξήσεις κεφαλαίου και οι βασικοί μέτοχοι θα χρειαστεί να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Από την άλλη πλευρά οι αναλυτές φοβούνται πως θα συνεχιστεί το ξεπούλημα των τραπεζικών μετοχών λόγω του ότι οι αυξήσεις κεφαλαίου θα πραγματοποιηθούν σε πολύ χαμηλότερες από τις τρέχουσες τιμές.

Παράλληλα βάσει των όρων υπάρχει ο κίνδυνος σημαντικής απομείωσης της περιουσίας των σημερινών μετόχων των τραπεζών. Τα κεφάλαια που θα πρέπει να αντληθούν μέσω εκδόσεων νέων μετοχών θα ανέρχονται κατ΄ ελάχιστο στα 2/3 των συνολικών αναγκών των τραπεζών.  Αυτό συμβαίνει διότι η επαναφορά των δεικτών Core Tier 1 που βρίσκονται σε αρνητικά επίπεδα θα γίνεται έως και το +6% με κοινές μετοχές και εν συνεχεία θα χρησιμοποιούνται ομολογιακοί τίτλοι.

Άρα οι ιδιώτες μέτοχοι θα κληθούν να εισφέρουν περισσότερα κεφάλαια, ένα μέρος των οποίων θα εξανεμιστεί για την επαναφορά των δεικτών κεφαλαιακής επάρκειας σε μηδενικά επίπεδα. Επιπλέον, στην περίπτωση που τα κέρδη των τραπεζών την ερχόμενη πενταετία δεν είναι αρκετά για την αποπληρωμή των τόκων και του κεφαλαίου των μετατρέψιμων ομολόγων που θα πουληθούν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), προβλέπεται η μετατροπή τους σε κοινές μετοχές, μειώνοντας ακόμη περισσότερο το ποσοστό των ιδιωτών μετόχων.

Όπως επισημαίνουν αναλυτές, εάν δεν υπάρξει ρύθμιση που να περιορίζει τις ζημιές από τα ομόλογα που έχουν στην κατοχή τους οι ελληνικές τράπεζες μετά το PSI, ο κίνδυνος πλήρης κρατικοποίησης του συστήματος θα είναι υψηλός.

Πρόκειται για ένα αίτημα που ωστόσο βρίσκει κάθετα αντίθετη την τρόικα, η οποία θεωρεί ότι εφόσον προχωρήσει μία τέτοια διευθέτηση, θα ετίθετο ζήτημα αθέμιτου ανταγωνισμού έναντι των υπολοίπων τραπεζών που συμμετείχαν στο PSI.