Ο Βωβός που άφησε την Ελλάδα άφωνη!

Γράφει ο AΡΗΣ ΣΠΙΝΟΣ

Ποιος να φανταζόταν ότι ο ιδρυτής της «γυάλινης πόλης» που απλώνεται κατά μήκος της Λεωφόρου Κηφισίας θα έφθανε στο σημείο να χρωστάει δεδουλευμένα στους εργάτες του, που έχουν να δουν το χαρτονόμισμα των 20 ευρώ εδώ και μερικούς μήνες…
Η μεγάλη ζωή, τα πλούσια πάρτι και τα πήγαινε – έλα με ιδιωτικά αεροσκάφη μεταξύ Mόντε Κάρλο και Κόστα Ρίκα ήταν μερικά από τα αίτια που πριν από λίγες μέρες ανάγκασαν τον πατριάρχη της οικογένειας να προσφύγει στην επιτροπή του άρθρου 99 προκειμένου να περισώσει ό,τι μπορεί. Στις 28 Νοεμβρίου εκδικάζεται η αίτησή του, αλλά όλα

δείχνουν ότι πολύ δύσκολα θα καταφέρει να πάρει το απαραίτητο «ok».
Ο τραπεζικός δανεισμός του ομίλου ξεπερνά τα 270 εκατομμύρια και είναι βέβαιο ότι τα τεράστια οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν ήδη οι τράπεζες ακόμα και ανακεφαλαιοποίηση να γίνει δεν θα του επιτρέψουν παράταση ζωής. Πεντακόσιοι και πλέον εργαζόμενοι κάθε μέρα φορούσαν στα εργοτάξια του Βωβού το καπελάκι με το σήμα της εταιρείας. Σήμερα στα γραφεία της διοίκησης κυκλοφορούν καμιά δεκαριά άτομα με κατσουφιασμένη πρόσοψη που κοιτούν από τα παράθυρα να έρχεται η «καταιγίδα της χρεοκοπίας».
Ακόμη και τα ιδιωτικά συμφωνητικά που υπέγραψε με τους εργαζομένους που απολύθηκαν, προκειμένου να τους καταβάλει σε δόσεις τα δεδουλευμένα, μετατράπηκαν σε λευκά χαρτιά, αφού δεν τηρήθηκε καμία συμφωνία. Ο Μπάμπης Βωβός τελείωσε το Πολυτεχνείο περίπου το 1955 και με το πτυχίο του πολιτικού μηχανικού έκανε τον μεσίτη, πουλώντας κανένα διαμέρισμα στην τότε νεόκτιστη Αθήνα που μάζευε τα ερείπιά της από τον πόλεμο που είχε προηγηθεί. Παράλληλα, εργαζόταν στο αρχιτεκτονικό γραφείο «Νικολαΐδη και Καλφόπουλου» στην οδό Στουρνάρη, ως βοηθός των πολιτικών μηχανικών, όπου πήγαινε από νωρίς στο γιαπί για να καταγράφει τις παρουσίες των εργατών. Κάθε Σαββάτο, από έναν χαρτοφύλακα που κρατούσε με επιμέλεια, στην είσοδο της οικοδομής πλήρωνε τα μεροκάματα των εργαζομένων.
Χωρίς κανείς να μπορεί να προσδιορίσει τη «μαγιά» των πρώτων χρημάτων που αποκομίζει, το 1974 ίδρυσε δική του τεχνική εταιρεία και σιγά σιγά άρχισε να φτιάχνει έναν κτηριακό κατασκευαστικό κολοσσό. Σήμερα, περισσότερα από 30 κτήρια, πραγματικοί ουρανοξύστες, βρίσκονται σε όλη την Αττική με κυρίαρχη, όμως, παρουσία τη Λεωφόρο Κηφισίας και ειδικότερα στην περιοχή Αμαρουσίου.
Η στενή του σχέση με τον επί 16 χρόνια δήμαρχο Αμαρουσίου, Παναγιώτη Τζαννίκο, τον απογείωσε επιχειρηματικά. Ένα ταξίδι στη Νέα Υόρκη, πριν από 20 περίπου χρόνια, είχε δώσει την ιδέα στον κυρ Μπάμπη ότι θα μπορούσε να μετατρέψει την Αθήνα σε μια γυάλινη κωμόπολη. Η συμμαχία του με τον Παναγιώτη Τζαννίκο φάνηκε ότι αυτή η ιδέα του μπορεί να υλοποιηθεί. Βωβός, Τζαννίκος και Βάσω Παπανδρέου ήταν η παρέα που συχνά πυκνά έπινε το ουζάκι της στα γραφεία του πρώτου και θαύμαζαν τις μακέτες του μέλλοντος, που τα εργοτάξια του μεγαλοκατασκευαστή τις έκαναν πραγματικότητα μέσα σε λίγους μήνες.
Η οικονομική απογείωση της εταιρείας έγινε όταν η «χρυσή εποχή» του Χρηματ