Ο πρόεδρος «θωρακίζεται»

Του Παναγιώτη Αλιμήση

Μπορεί, τελικά, ο Μουρσί να ήρθε σε συμβιβασμό με τους δικαστές, τίποτα, όμως, δεν δείχνει ότι το θέμα «έκλεισε». Πρώτη διαπίστωση για τον Αιγύπτιο ηγέτη είναι η πλέον άμεση αντίδραση του κόσμου, ο οποίος είναι διατεθειμένος να αφήσει νεκρούς στον πόλεμο κατά της διαφθοράς. Η κατάσταση γίνεται χειρότερη, όταν όλες οι αντιμαχόμενες πλευρές καλούν για διαδήλωση στην αντιδιαδήλωση… Δεύτερη διαπίστωση είναι ότι από εδώ και πέρα δεν πρέπει να κάνει βιαστικές κινήσεις που μπορεί να

τον εκθέσουν.
Το όποιο πολιτικό παιχνίδι θα θελήσει να παίξει από εδώ και στο εξής θα πρέπει πρώτα να το σκεφτεί ή να ξέρει ότι το περιβάλλον του θα τον καλύψει, αν χρειαστεί. Και αυτό γιατί η πρόσφατη απόφασή του να υπερκεράσει τη δικαιοσύνη ταρακούνησε σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο, ακόμα και τους ίδιους τους ισλαμιστές.
Από την άλλη, ο Αιγύπτιος πρόεδρος θέλει να «καθαρίσει» τους μουμπαρικούς και μεταξύ αυτών το δικαστικό σύστημα, το οποίο έχει διοριστεί επί Μουμπάρακ, άρα «εχθρικό». Φαίνεται να έχει ξεκινήσει έναν αγώνα δρόμου για να εξασφαλίσει όσο γίνεται πιο πολλά προνόμια στο νέο Σύνταγμα, παρότι ακόμα επιμένει ότι η παρέμβασή του αφορούσε καθαρά θέματα για την προστασία των θεσμών…
Ας μη γελιόμαστε. Ο Μουρσί φοβάται ότι σε ένα πολυσυλλεκτικό πολιτικό σκηνικό, όπως είναι πλέον η Αίγυπτος, αποτελεί «πιο εύκολο» πεδίο για τους «εχθρούς» του (εξωτερικούς και εσωτερικούς) όποτε το θελήσουν να τον βγάλουν από τη μέση. Δηλαδή, δεν υπάρχει, το περιβάλλον, η απόλυτη κυριαρχία της εποχής Μουμπάρακ (αστυνομία, στρατός) κάτι που ο αιγυπτιακός πολιτικός κόσμος είχε συνηθίσει. Μπορεί να λεχθεί ότι για τον Μουρσί η διακυβέρνηση σε μια δημοκρατία αποτελεί ένα είδος σοκ…Tweet