Λίστα Λαγκάρντ: Έτσι έμπλεξε η Μαργαρίτα…

Λαγκαρντ

Του ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ

H Επιστήμη και η Δικαιοσύνη θα δώσουν απάντηση στο ερώτημα: Έχουν όλοι όσοι διαχειρίστηκαν τη «λίστα Λαγκάρντ» (USB, στικάκι, CD κ.λπ.) ευθύνες ή έχουν μόνο μερικοί και ποιοι; Μόλις προχθές και το ΚΚΕ, το οποίο κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει για σύμπραξη με τη Χρυσή Αυγή, είπε διά του εκπροσώπου του, κ. Χαλβατζή, ότι «όλοι όσοι διαχειρίστηκαν το στικάκι έχουν ευθύνες». Ποιοι το διαχειρίστηκαν; Από

εκείνον που έχει τη γενική εποπτεία μέχρι τον αρμόδιο να επιληφθεί ειδικότερα για το περιεχόμενό του. Γενική εποπτεία είχαν οι διατελέσαντες πρωθυπουργοί, εάν γνώριζαν την ύπαρξη της λίστας, ειδικότερη εποπτεία είχαν οι κάτω από αυτούς αρμόδιοι αξιωματούχοι, υπουργοί, γραμματείς κ.λπ.
Δεν αναφερόμαστε τυχαία στην ιεραρχία. Αντίθετα, αναφερόμαστε γιατί εμπλέκεται μαζί τους η Δικαιοσύνη και η Επιστήμη. Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, Ανεξάρτητοι Έλληνες, Χρυσή Αυγή) έχουν ζητήσει, είτε έμμεσα (ΣΥΡΙΖΑ), είτε άμεσα (οι υπόλοιποι), να διερευνηθούν οι ευθύνες των πρώην πρωθυπουργών Γ. Παπανδρέου και Λ. Παπαδήμου από προανακριτική επιτροπή, ως εχόντων τη γενική εποπτεία των χειρισμών στην υπόθεση της λίστας, αλλά και συμπερασματικά γενική γνώση περί της ύπαρξής της.
Αυτό που δεν γνωρίζαμε με ειδικότερη αναφορά είναι ότι από την Επιστήμη μπορεί να εμπλακεί και η περίοδος Κώστα Καραμανλή στην υπόθεση της λίστας και, άρα, να αφορά και την πρωθυπουργία Καραμανλή ένα τόσο σοβαρό ζήτημα. Ποια είναι τα στοιχεία με τέτοιο ειδικό βάρος; Πρώτο και κύριο είναι το υλικό που περιείχε τη λίστα και πότε αυτό έφτασε είτε στα χέρια, είτε στα αφτιά των αρμοδίων της ιεραρχίας από τον πρώτο, δηλαδή τον (εκάστοτε) πρωθυπουργό μέχρι και τον αρμόδιο υπάλληλο του ΣΔΟΕ. Δεύτερο είναι μαρτυρίες, άλλα στοιχεία κ.λπ. Η ύπαρξη της «λίστας Λαγκάρντ» είναι γνωστή από την πρώτη δημοσιοποίηση της υπόθεσης Φαλσιανί. Ο Ερβέ Φαλσιανί, υπάλληλος τράπεζας στην Ελβετία, αντέγραψε καταλόγους καταθετών και τους πούλησε σε φανερές και μυστικές υπηρεσίες της Γερμανίας, της Γαλλίας, των ΗΠΑ και κάθε άλλης ενδιαφερόμενης χώρας. Από τότε οι κυβερνήσεις ήξεραν ότι μέσω αυτού μπορούσαν να πάρουν στοιχεία για βρόμικο χρήμα στην Ελβετία. Και στην Ελλάδα το ήξεραν από τα σχετικά ρεπορτάζ που δημοσιοποιήθηκαν σε περίοδο διακυβέρνησης από τον Κ. Καραμανλή.

ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ Η «ΛΙΣΤΑ ΛΑΓΚΑΡΝΤ»
Το φθινόπωρο… πέρυσι αποκαλύψαμε ότι υπουργός του Γιώργου Παπανδρέου μάς υπέδειξε τον Αύγουστο του 2010 να υποβάλουμε στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ερώτημα στον τότε πρωθυπουργό με περιεχόμενο «τι θα κάνει με τους καταλόγους Ελλήνων καταθετών στην Ελβετία και σε φορολογικούς παραδείσους ώστε να μη μείνουν ατιμώρητοι όσοι λεηλάτησαν και έβγαλαν τα χρήματα έξω». Μας είπε ότι «θα φροντίσω να σας δοθεί ο λόγος». Για πρώτη και τελευταία φορά μας δόθηκε ο λόγος, κάναμε αυτό το ερώτημα και ο Γ. Παπανδρέου επιβεβαίωσε ότι η Ελλάδα έχει πάρει καταλόγους και ότι θα είναι αμείλικτη η κυβέρνηση. Μάλιστα, μας επαίνεσε για το ερώτημα και η απάντησή του «έπαιξε» το βράδυ στα μεγάλα κανάλια, αφού είχε προσθέσει στην απάντηση ότι «η κυβέρνηση κάνει και άλλες ενέργειες που δεν μπορεί να αποκαλύψει».
Το ηχητικό και τηλεοπτικό ντοκουμέντο υπάρχει διαθέσιμο για οποιονδήποτε θελήσει να το αναζητήσει. Αυτό συμπίπτει, όπως γράψαμε και πέρυσι, με όσα αποκαλύπτει φέτος ο Κώστας Βαξεβάνης. Ότι, δηλαδή, έγινε μετεγγραφή του υλικού την 4η και την 5η Αυγούστου του 2010. Ο υπουργός μάς είπε να ρωτήσουμε «για να αποκαλυφθεί δημόσια και να δεσμευτεί ο πρωθυπουργός, ώστε να μην κουκουλωθεί». Άρα, το υλικό είχε έρθει νωρίτερα και από τον Αύγουστο και επιβεβαιώνονται έτσι και τα στοιχεία που αποκαλύπτει στο περιοδικό – ντοκουμέντο ο Κώστας Βαξεβάνης.
ΓΙΑΝ.ΝΤΑΣ.

Αντίδραση Μαργαρίτας και ερωτήματα
Οι εφημερίδες «ΒΗΜΑ» και «ΘΕΜΑ» είχαν δημοσιεύσει την είδηση περί αναφοράς της Μαργαρίτας Παπανδρέου στις καταθέσεις του ΣΔΟΕ, αλλά δεν είχαν και δεν δημοσίευσαν τις καταθέσεις. Τόσο η Μαργαρίτα Παπανδρέου, όσο και ο Γιώργος Παπανδρέου με δηλώσεις τους έκαναν «σκουπίδι» τις δύο εφημερίδες και τις παρουσίασαν περίπου σαν να ανέλαβαν εργολαβία συκοφαντίας. Οι εφημερίδες απάντησαν ότι αυτά πρέπει να τα απευθύνουν στα στελέχη του ΣΔΟΕ, εάν και εφόσον κ.λπ.
Οι καταθέσεις που αποκαλύπτουμε σήμερα δείχνουν ότι οι δύο αυτές εφημερίδες σωστά ανέφεραν την είδηση. Αυτή η αναφορά έγινε στις εφημερίδες στις 2 Δεκεμβρίου 2012. Η Μαργαρίτα Παπανδρέου μόλις στις 10 Γενάρη του 2013 ανακοίνωσε ότι ζητά από τους δύο εισαγγελείς τις καταθέσεις για να προσφύγει στη Δικαιοσύνη κ.λπ. Η καθυστέρηση ανακοίνωσης γεννά ερωτηματικά, αλλά δικαίωμά της είναι. Ερωτηματικά γεννά, επίσης, το γεγονός ότι η γυναίκα με τις καταθέσεις είναι μια ονόματι Παντέλη, γραμματέας σε έναν «διαχειριστή κεφαλαίων» ονόματι Μιονί κ.λπ.
Δεν είναι εξαιρετικά σημαντικό ότι μέχρι σήμερα αυτή η Παντέλη δεν βγήκε στη δημοσιότητα για να υπερασπιστεί τον εαυτό της, εξηγώντας τι συμβαίνει με την κατάθεση και να διαβεβαιώσει ότι ουδεμία σχέση έχει η Μαργαρίτα Παπανδρέου; Μήπως η κ. Παπανδρέου κάνει την ανακοίνωση επειδή γίνεται αναφορά στο όνομά της στην πρόταση παραπομπής Γ. Παπανδρέου από τους Ανεξάρτητους Έλληνες; Δεν θα έπρεπε αμέσως να είχε κάνει τέτοια ανακοίνωση; Δεν μπόρεσε να πάρει αντίγραφα των καταθέσεων από το ΠΑΣΟΚ; Ή μήπως υπήρχε περίπτωση να αμφισβητηθεί η γνησιότητα των καταθέσεων; Αν δεν γινόταν καμία πρόταση παραπομπής του Γ. Παπανδρέου, θα έκανε αυτή τη ανακοίνωση;
Ασφαλώς περιμένουμε φωτογραφία, κατάθεση κ.λπ. της γυναίκας με τα 500 εκατ. ευρώ, αλλά ασφαλώς και του «διαχειριστή» κεφαλαίων για να διαλυθούν οι φήμες που οργιάζουν στο παρασκήνιο και αναφέρονται και σε άλλα, πέραν της κ. Παπανδρέου, πρόσωπα υπεράνω υποψίας…

Υπάρχει έγγραφη απόδειξη ότι κάποια ελληνική κυβέρνηση, όπως οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ, της Γερμανίας και της Γαλλίας, ζήτησε τέτοια στοιχεία από τον Φαλσιανί ή από την Ελβετία ή τη Γαλλία ή τη Γερμανία; Αν υπάρχει, «αθωώνει» εκείνον που τα ζήτησε. Αν δεν υπάρχει, καθένας βγάζει το συμπέρασμά του. Κατά τις δικές μας πληροφορίες, τέτοιο έγγραφο ΔΕΝ συντάχθηκε και ΔΕΝ στάλθηκε ποτέ από ελληνική αρχή μέχρι τον περασμένο Οκτώβρη, που στάλθηκε ΜΕΤΑ από τη δημοσιοποίηση της λίστας…
Στο περιοδικό «HOTDOC», ο Κώστας Βαξεβάνης δημοσιεύει απάντηση της Επιστήμης μετά τον έλεγχο και τη μελέτη του υλικού, το οποίο περιείχε τη λίστα που δημοσιοποίησαν ο δημοσιογράφος και το περιοδικό. Και εκεί βάζει θέμα άνοιξης του 2009 και μάλιστα Απρίλη του 2009, αλλά και Μάρτη του 2010. Το 2009 έχει τη σημασία του, γιατί τότε κυβερνούσε ο Κώστας Καραμανλής. Οι επιστήμονες που εξέτασαν το υλικό απαντούν ότι τότε δημιουργήθηκε η λίστα στο υλικό που παραδόθηκε. Προφανώς στη Γαλλία, αφού από εκεί ήρθε στην Ελλάδα. Επί ένα χρόνο (άνοιξη 2009 – άνοιξη 2010) ποιος την είχε και ποιος την επεξεργαζόταν; Οι Γάλλοι για να ανοίξουν και τις εταιρείες; Οι Γερμανοί, οι Αμερικανοί που πιθανόν την πήραν; Από αυτούς διακινούνται παρασκηνιακά πληροφορίες για πολιτικά ονόματα-βόμβα που ακόμα δεν έχουν φανεί; Και είναι βάσιμες ή προβοκατόρικες οι πληροφορίες; Το 2009 έμαθε η ελληνική κυβέρνηση για την ύπαρξη της λίστας; Έχει καμιά σχέση με την εσπευσμένη διάλυση της Βουλής το 2009 και την προσφυγή σε εκλογές, αφού πρώτα απέτυχε η δημιουργία «κυβέρνησης εθνικής ενότητας και σωτηρίας» μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ; Μήπως, δηλαδή, κάποιος ειδοποίησε τους κ.κ. Καραμανλή και Παπανδρέου ότι υπάρχει μια λίστα εξαιτίας της οποίας αν δημοσιοποιηθεί «θα καεί μια τέτοια κυβέρνηση των δύο κομμάτων»;
Αυτονόητο είναι ότι δεν υιοθετούμε τίποτα από όσα λέγονται και γράφονται πριν αυτά βεβαιωθούν και με δικαστικές αποφάσεις. Όμως, η δημοσίευση είναι ψυχή της Δικαιοσύνης και, επομένως, πρέπει να γνωρίζει η κοινή γνώμη όσα λέγονται και γράφονται για τόσο σοβαρά ζητήματα και αφορούν τους πολιτικούς ηγέτες, αλλά και τη ζωή των πολιτών που ετέθη ήδη σε πολλαπλούς κινδύνους. Αναδημοσιεύουμε, λοιπόν, το ρεπορτάζ του Κώστα Βαξεβάνη και την απάντηση επιστημόνων για τη λίστα (σελ. 26-27). Από την άλλη, εκφράζοντας την κατάπληξή μας για τη σιωπή γύρω από τον τρόπο με τον οποίο ενεπλάκη η κ. Μαργαρίτα Παπανδρέου στην υπόθεση, δημοσιοποιούμε τις καταθέσεις δύο ηγετικών στελεχών του ΣΔΟΕ. Καταθέτουν στον κ. Πεπόνη και λένε ότι ένα τρίτο στέλεχος του ΣΔΟΕ τους είπε σε κοινή ευρεία σύσκεψη το όνομα της κ. Παπανδρέου, η οποία διαψεύδει κατηγορηματικά κάθε εμπλοκή. Τόσο αφελείς και αμελείς είναι σε αυτό το επίπεδο και δεν ξέρουν τι λένε; Ή μήπως μετέχουν σε παιχνίδι προβοκατόρικο, ώστε λασπώνοντας την κ. Παπανδρέου να μηδενίσουν τη σημασία της λίστας; Και ποια είναι η γυναίκα που έχει διακινήσει 500 εκατομμύρια δολάρια; Δικά της; Προκύπτουν; Μήπως τα διακινεί για λογαριασμό άλλων;
Διαβάστε πώς ακριβώς αναφέρθηκαν στην κ. Παπανδρέου τα στελέχη του ΣΔΟΕ και μπορείτε να βγάλετε συμπέρασμα. Αυτονόητο είναι ότι τελική απάντηση θα δοθεί από τη Δικαιοσύνη, εάν ερευνηθούν λεπτομερώς όλα τα ονόματα και όλα τα ποσά. Από πού ξεκίνησαν και πού κατευθύνθηκαν, τελικά. Μόνο τότε δεν θα υπάρχουν σκιές και όχι με έλεγχο του στιλ «άλλο Παντέλη, άλλο Παπανδρέου, άρα δεν ψάχνουμε παρακάτω και τέλος». Ιδού οι καταθέσεις του ειδικού γραμματέα του ΣΔΟΕ, Στυλιανού Στασινόπουλου, και του διευθυντή του ΣΔΟΕ, Ευάγγελου Καραμάνου:

Η κατάθεση Στασινόπουλου
«Στην Αθήνα σήμερα στις 3-10-2012 στο Γραφείο του Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος που λειτουργεί στο ΣΔΟΕ (Αλκίφρονος 92 και Πειραιώς 207) ενώπιον του Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος, Γρηγορίου Πεπόνη, παρισταμένου και του Αναπληρωτή Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος, Σπυρίδωνος Μουζακίτη, εμφανίστηκε ο ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ Στυλιανός του Αντωνίου, Ειδικός Γραμματέας ΣΔΟΕ, κάτοικος Αθηνών (οδός Κειριαδών 77-79 Κ. Πετράλωνα) προκειμένου να εξετασθεί ως μάρτυς σε προκαταρκτική εξέταση. Ο ανωτέρω δήλωσε ότι δίδει θρησκευτικό όρκο και ορκίστηκε κατά τα οριζόμενα στις διατάξεις των άρθρων 218-219-ΚΠΔ ως ισχύουν ότι θα πει την αλήθεια και μόνον χωρίς να προσθέσει ή να αποκρύψει τίποτε.
ΡΩΤΗΘΗΚΕ ΣΧΕΤΙΚΑ: Ευρισκόμενος σε σύσκεψη με τους Διευθυντάς της Υπηρεσίας μου στο Γραφείο μου στο ΣΔΟΕ χθες 2-10-2012 ώρα 11.00, με επισκέφθηκε στο Γραφείο μου ο κ. Δημήτριος Κανελλόπουλος, προϊστάμενος του Γραφείου Διοίκησης και Οργάνωσης της Γενικής Γραμματείας Πρωθυπουργού. Αμέσως διέκοψα τη σύσκεψη και ζήτησα από τους διευθυντάς να αποχωρήσουν από το Γραφείο μου. Ο κ. Κανελλόπουλος μου παρέδωσε έναν φάκελο, ο οποίος έγραφε ότι είναι από τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, τον οποίο και παρέλαβα. Ο φάκελος στην εξωτερική του πλευρά απεικόνιζε στο πάνω αριστερό σημείο το έμβλημα του ΠΑΣΟΚ, δεξιά επάνω ανέγραφε χειρογράφως την ένδειξη ‘‘Προσωπικό-εμπιστευτικό’’, κάτω αριστερά ανέγραφε την ένδειξη ‘‘Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα Ο Πρόεδρος’’ και απευθυνόταν με χειρόγραφη ένδειξη προς τον Πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά, συνοδευόταν δε από σχετικό διαβιβαστικό με στοιχεία Α. Π.: Δ103/2 Οκτωβρίου 2012, το οποίο υπέγραφε ο προαναφερθείς Δημήτρης Κανελλόπουλος υπό την προαναφερθείσα ιδιότητά του. Αμέσως ο κ. Κανελλόπουλος απεχώρησε από το Γραφείο μου. Δεν άνοιξα τον φάκελο αμέσως, ο οποίος είχε παραμείνει επάνω στο Γραφείο μου και κάλεσα τους Διευθυντάς να συνεχίσουμε τη σύσκεψη, μετά την ολοκλήρωση της οποίας, κατά τις 12.00 περίπου, και αφού απεχώρησαν οι διευθυντές, άνοιξα τον φάκελο ο οποίος περιείχε ένα φλασάκι, μία κόλλα λευκή άνευ διαγραμμίσεων και τίποτε άλλο. Αμέσως επισκέφθηκα τον Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος και του ανέφερα τα παραπάνω. Επειδή στη μία η ώρα είχα ανειλημμένη υποχρέωση να επισκεφθώ τον Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κ. Παντελή, ζήτησα από τον κ. Εισαγγελέα να του παραδώσω τον συγκεκριμένο φάκελο μετά την επίσκεψή μου στον Άρειο Πάγο. Ο κ. Εισαγγελέας μου ζήτησε να τον παραδώσω αμέσως. Επέστρεψα στο Γραφείο μου, συντάξαμε το διαβιβαστικό προς τον κ. Εισαγγελέα, τον επισκέφθηκα πάλι στο Γραφείο του, όπου του παρέδωσα τα ανωτέρω. Από τις εφημερίδες και από τα τηλεφωνικά μέσα επικοινωνίας ακουγόταν ότι υπήρχε μία λίστα Φαλσιανί. Ζήτησα προφορικά από τους Διευθυντάς του ΣΔΟΕ, τον κ. Λέκκα, τον κ. Παναγιωτόπουλο, τις πρώτες μέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων μου και λόγω του σχετικού θορύβου, να μου πουν αν γνωρίζουν κάτι για τη λίστα αυτή. Αυτοί με διαβεβαίωσαν ότι δεν γνωρίζουν. Μετά από μερικές μέρες, όταν έγινε σύσκεψη στο Γραφείο μου με όλους τους Διευθυντάς και αναπληρωτές Διευθυντάς, επανέφερα το θέμα, και όλοι μου απήντησαν ότι δεν γνωρίζουν. Κατά τη χθεσινή σύσκεψη που πάλι ρώτησα τους κυρίους Διευθυντάς αν γνωρίζουν κάτι, ο κ. Λέκκας, Διευθυντής της Διεύθυνσης Σχεδιασμού και Συντονισμού Ελέγχων της Κεντρικής Υπηρεσίας, στη συζήτηση που κάναμε μας είπε παρουσία όλων των Διευθυντών ότι ακούγεται ότι υπάρχει όνομα γυναίκας στη λίστα με 500 εκατομμύρια. Εγώ, κάνοντας τον αφελή, του είπα: ‘‘Δεν λες το όνομα να μας φύγει και η περιέργεια;’’. Και ο κ. Λέκκας ανέφερε το όνομα της κ. Μαργαρίτας Παπανδρέου. Άλλο τίποτα δεν έχω να προσθέσω».

Η κατάθεση Καραμάνου
«Στην Αθήνα σήμερα στις 9-10-2012 ημέρα της εβδομάδος Τρίτη και ώρα 13.15′ στο Γραφείο του Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος στην Κεντρική Υπηρεσία του ΣΔΟΕ (Αλκίφρονος 92 και Πειραιώς 207), ενώπιον του Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος Γρηγορίου Πεπόνη, παρισταμένου και του Αναπληρωτή Εισαγγελέως Οικονομικού Εγκλήματος, Σπυρίδωνος Μουζακίτη, άνευ συμπράξεως Γραμματέως, εμφανίστηκε ο Ευάγγελος ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ του Αθανασίου, Διευθυντής της Τρίτης Διεύθυνσης της Κεντρικής Υπηρεσίας του ΣΔΟΕ, προκειμένου να εξετασθεί ως μάρτυς σε προκαταρκτική εξέταση. Ο ανωτέρω δήλωσε ότι ορκίζεται με θρησκευτικό όρκο και ορκίστηκε κατά τα οριζόμενα στις διατάξεις των άρθρων 218-219 ΚΠΔ ως ισχύουν, ότι θα πει την αλήθεια και μόνον χωρίς να προσθέσει ή να αποκρύψει τίποτε:
ΡΩΤΗΘΗΚΕ ΣΧΕΤΙΚΑ: Δεν γνωρίζω κάτι σχετικά με τη διαχείριση του συγκεκριμένου υλικού. Δεν ετέθη ποτέ υπ’ όψιν μου υπηρεσιακά ούτε με άλλο τρόπο. Προσθέτω όμως ότι οι αρμοδιότητες της Τρίτης Διεύθυνσης όπου τυγχάνω προϊστάμενος από τον Ιανουάριο του 2011 είναι σχετικές με τη διαχείριση τέτοιων θεμάτων. Άρα, εάν το υλικό αυτό είχε εισαχθεί στην Υπηρεσία θεωρώ ότι θα έπρεπε να είχα ενημερωθεί. Και τούτο από αντικειμενικούς λόγους. Ειδικότερα: Ως προϊστάμενος της Τρίτης Διεύθυνσης είμαι και εγώ αρμόδιος για την εποπτεία των Επιχειρησιακών και των Περιφερειακών Διευθύνσεων στα θέματα αυτά. Συμμετείχα στη σύσκεψη Διευθυντών της 2-10-2012 μαζί με τους άλλους Διευθυντές της Υπηρεσίας και τον Ειδικό Γραμματέα, κ. Στασινόπουλο, η οποία διεκόπη όταν ήλθε ο εκπρόσωπος του Πρωθυπουργού και παρέδωσε, όπως πληροφορήθηκα εκ των υστέρων, το σχετικό υλικό. Στη σύσκεψη αυτή ρωτήθηκα και εγώ από τον κ. Στασινόπουλο αν γνώριζα κάτι για το ηλεκτρονικό αυτό αρχείο και βεβαίωσα τον κ. Ειδικό Γραμματέα ότι δεν γνώριζα τίποτε. Στην ίδια σύσκεψη ειπώθηκε κάτι το οποίο θεωρώ καθήκον μου να το πω. Συγκεκριμένα, ο κ. Λέκκας, Διευθυντής της 2ης Διεύθυνσης ανέφερε ότι έχει πληροφορίες περί της ύπαρξης γνωστού γυναικείου ονόματος στο συγκεκριμένο αρχείο. Όταν ζητήθηκε από τον κ. Ειδικό Γραμματέα να κατονομάσει το πρόσωπο αυτό, ανέφερε την κ. Μαργαρίτα Παπανδρέου. Άλλο τίποτα δεν έχω να προσθέσω».

ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ ΤΟ «HOTDOC» ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ

«Ποιος πείραξε τη Λίστα; Αυτό είναι το βασικό ερώτημα μετά την αποκάλυψη πως τρία ονόματα έχουν σβηστεί από την αρχική Λίστα που παραλάβαμε από τους Γάλλους. Δεν είναι όμως το πιο σημαντικό. Η Λίστα Λαγκάρντ, όπως αποκαλύπτουμε σήμερα, υπήρξε ένα εργαλείο εξωθεσμικών συναλλαγών, παραγωγής ‘‘πολιτικής’’ και ίσως εκβιασμών. Δεν πείραξε απλώς κάποιος τη Λίστα. Δούλεψε πάνω της συστηματικά, σε χρόνους που δεν συμβαδίζουν με όσα επίσημα έχουν καταθέσει υπουργοί και άλλοι εμπλεκόμενοι. Το μεγαλύτερο ίσως ψέμα είναι το πότε και πώς έφτασε στην Ελλάδα. Όσοι τη χειρίστηκαν απαντούν με αοριστία πως έφτασε το φθινόπωρο του 2010. Κανένας δεν προσδιορίζει ακριβή ημερομηνία. Γιατί; Τι κρύβεται πίσω από την ημερομηνία παραλαβής; Στη συνέχεια ο Γ. Παπακωνσταντίνου υποστήριξε πως την αντέγραψε σε ένα USB. Αυτή η κίνηση και η παραδοχή του πρώην υπουργού είναι που οδηγεί στις αποκαλύψεις που κάνουμε σ’ αυτό το τεύχος. Παραδώσαμε το αντίγραφο της Λίστας που έχουμε στη διάθεσή μας σε ένα πιστοποιημένο εργαστήριο ηλεκτρονικής έρευνας, το Forensic Associates, δίνοντας εντολή να ερευνηθούν όλα τα ηλεκτρονικά ίχνη σε αυτήν που θα μπορούσαν να αποδείξουν τους χειρισμούς που έγιναν και πώς χρησιμοποιήθηκε. Η ανάλυση έγινε με τα πιο σύγχρονα λογισμικά που χρησιμοποιούν οι υπηρεσίες δίωξης και έρευνας, όπως το FBI, η Scotland Yard και η Ελληνική Αστυνομία. Όπως συνηθίζουμε να λέμε στο ‘‘Κουτί της Πανδώρας’’, τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.

Ποιος πείραξε τη Λίστα
Η χρήση κάποιου ηλεκτρονικού μέσου αποθήκευσης αφήνει ίχνη πάνω σε αυτό. Ίχνη που δείχνουν πότε έγινε η εγγραφή του, η τελευταία χρήση ή η τελευταία μετατροπή κάποιου αρχείου. Η έρευνα με ειδικά μηχανήματα και λογισμικά μπορεί ακόμη να αποδείξει πότε από το μέσο αυτό εκτυπώθηκε κάποιο αρχείο, όπως και πολλές ακόμη πληροφορίες που συνδυαζόμενες οδηγούν σε ασφαλή συμπεράσματα. Αυτή η γνωστή αρχή μας οδήγησε να αναθέσουμε στην ‘‘Εγκληματολογική Εταιρεία Πραγματογνωμόνων και Τεχνικών Συμβούλων επί θεμάτων εγγράφων και γραφής ψηφιακών πειστηρίων Forensic Associates’’ την έρευνα της Λίστας, την οποία είχαμε στην κατοχή μας σε ψηφιακή μορφή.
Αφού η δεύτερη Λίστα Λαγκάρντ ήρθε από τη Γαλλία και ανακοινώθηκε πως είχαν διαγραφεί τρία αρχεία, αναθέσαμε, στις 3 Ιανουαρίου 2013, την έρευνα στον ερευνητή της εταιρείας Γιώργο Καραθανάση. Ταυτόχρονα με τα τεχνικά στοιχεία, ενημερώσαμε πως το δικό μας USB με τη Λίστα προφανώς προερχόταν από αντιγραφές που δεν γνωρίζουμε, αλλά που ως βάση του είχε ένα CD (πρόκειται για το CD που έφτασε την πρώτη φορά από τη Γαλλία και το οποίο ο Γ. Παπακωνσταντίνου αντέγραψε, όπως δήλωσε, σε USB και παρέδωσε στο υπουργείο). Το πρώτο πράγμα που ζητήσαμε να διερευνηθεί είναι αν υπάρχουν ίχνη σβησίματος αρχείων ή επεξεργασίας τους. Μετά από την έρευνα στο εργαστήριο, οι ερευνητές μας απάντησαν με μια πολυσέλιδη έκθεση, της οποίας τα βασικά στοιχεία παρουσιάζουμε εδώ. Για την καλύτερη κατανόηση τεχνικών εννοιών ζητήσαμε επίσης από τον ερευνητή να απαντήσει σε διάφορες ερωτήσεις με τη μορφή συνέντευξης (μπορείτε να τη διαβάσετε παρακάτω).

Εκτύπωσαν τη Λίστα
Όπως προέκυψε από τον εργαστηριακό έλεγχο, τα αρχεία που είναι γνωστά ως Λίστα Λαγκάρντ, δηλαδή τα 2.062 excel (2.059 στη δική μας περίπτωση), δημιουργήθηκαν στις 15 Απριλίου 2009. Ως ώρα δημιουργίας καταγράφεται στο USB η 8:41:12 CMT. Αν αυτά δημιουργήθηκαν στο Παρίσι από τις γαλλικές Αρχές, τότε είναι 9:41:12 ώρα Γαλλίας. Το σύνολο αυτών των αρχείων φαίνεται να τυπώνεται στις 13 Οκτωβρίου 2009, πριν δηλαδή παραληφθούν από τις ελληνικές αρχές (σύμφωνα με τις επίσημες δηλώσεις που έχουν γίνει στην Ελλάδα), όχι από CD αλλά από εγγράψιμο μέσο, δηλαδή από σκληρό δίσκο κομπιούτερ ή κάποιο USB. Αυτός είναι ο λόγος που αφήνεται ίχνος εκτύπωσης. Αν είχαν εκτυπωθεί από κάποιο CD, τότε αυτό δεν θα είχε αποτυπωθεί, εφόσον το CD δεν αφήνει ίχνη.
Η εκτύπωση γίνεται με δύο τρόπους. Τα 515 αρχεία εκτυπώνονται σε εκτυπωτή μεγάλων δυνατοτήτων μάρκας RICOH Aficio 3224 C και τα υπόλοιπα 1.544 έχουν μετασχηματιστεί σε PDF με το λογισμικό ‘‘PDF Creator’’. Ο χρόνος εκτύπωσης ωστόσο είναι ο ίδιος για όλα τα αρχεία, πράγμα που οδηγεί στο συμπέρασμα πως χρησιμοποιήθηκε λογισμικό ‘‘Print Manager’’ και έγινε εκτύπωση σε οργανωμένο επαγγελματικό χώρο.
Το πρώτο λοιπόν συμπέρασμα είναι πως κάποιοι, ίσως οι Γάλλοι, εκτύπωσαν τα αρχεία, όχι όμως από κάποιο CD, έξι μήνες μετά τη δημιουργία του αρχείου ‘‘ελληνική Λίστα Λαγκάρντ’’.

Λένε ψέματα
Ένα σημαντικό εύρημα στο USB που παραδώσαμε για ανάλυση είναι πως, αφού το αρχείο αυτό έγινε CD (προφανώς για να παραδοθεί στις ελληνικές αρχές), αυτό αντιγράφηκε σε ένα αποθηκευτικό μέσο USB. Σύμφωνα με τους πραγματογνώμονες, η αντιγραφή του CD σε USB αφήνει ίχνη στο USB, με την ημερομηνία αυτής της αντιγραφής. Η ανάλυση του δικού μας στικ έδειξε πως υπήρξε μια τέτοια αντιγραφή. Αυτή την αντιγραφή παραδέχεται πως την έχει κάνει ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου. Άρα, η ημερομηνία αντιγραφής που φαίνεται στο USB είναι η ημερομηνία αντιγραφής του CD που παρέλαβε ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου στο USB που παρέδωσε στο ΣΔΟΕ. Άρα, πρέπει θεωρητικά αυτή η ημερομηνία να είναι περί τα μέσα Οκτωβρίου, όπως έχει καταθέσει στην Επιτροπή Διαφάνειας ο Παπακωνσταντίνου. Όπως όμως απέδειξε η έρευνα, η μετατροπή του CD σε USB έγινε στις 4 και 5 Αυγούστου του 2010. Περίοδο κατά την οποία όσοι ενεπλάκησαν στην υπόθεση Λαγκάρντ διαβεβαιώνουν πως δεν είχαν καν τη Λίστα.
Αν από αρχικό CD είχε γίνει άλλο CD από τον Παπακωνσταντίνου και στη συνέχεια USB, τότε η τελευταία ημερομηνία του αρχείου θα ήταν ακόμη μεταγενέστερη. Τέτοια όμως αντιγραφή δεν έχει αποτυπωθεί. Αν λοιπόν πιστέψουμε τον Παπακωνσταντίνου, ότι από το CD δημιούργησε ένα USB, τότε αυτή η αντιγραφή έγινε στις 4 και 5 Αυγούστου 2010, και όχι τον Οκτώβριο. Αυτό μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα: Ή είναι ψέματα όσα λέγονται για την ημερομηνία παραλαβής της Λίστας, ή πρόκειται για Λίστα από δύο διαφορετικές παραδόσεις. Δηλαδή πριν από την επίσημη παραλαβή ο Παπακωνσταντίνου ή κάποιος άλλος πιθανόν να παρέλαβε ένα άλλο CD, το οποίο να αντέγραψε τελικώς σε USB και να παρέδωσε στο ΣΔΟΕ αντί αυτού που έφτασε επίσημα στην Ελλάδα. Την πιθανή ύπαρξη δύο ίδιων λιστών, που δόθηκαν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, ενισχύει ένα ακόμη εύρημα. Τα αρχεία της δικής μας Λίστας, που προέρχονται από το USB Παπακωνσταντίνου, έχουν ονομασία που αποτελείται από το λατινικό γράμμα Β και στη συνέχεια 10 αριθμούς. Για παράδειγμα B1234567890.xls. Όπως προκύπτει όμως από τη Λίστα που διαβιβάστηκε για δεύτερη φορά στον εισαγγελέα Πεπόνη, τα αρχεία έχουν ονομασία που αποτελείται από τα λατινικά BUP, μία τελεία και 10 αριθμούς. Για παράδειγμα BUT.12345G7890.xls. Κάθε δικό μας αρχείο αντιστοιχεί στο ίδιο αρχείο στη Λίστα Πεπόνη, μόνο που έχει διαφορετική ονομασία. Είναι πολύ πιθανό να έχουμε λοιπόν την ίδια Λίστα δύο φορές από διαφορετικές πηγές. Αποτελεί συνήθη πρακτική μυστικών υπηρεσιών, όταν δίνουν εμπιστευτικά έγγραφα σε κάποιους, να δίνουν τα ίδια έγγραφα στα οποία όμως έχουν αφήσει κάποια ιδιαίτερα σημάδια για να εντοπίσουν από πού προήλθε πιθανή διαρροή. Σε ένα ηλεκτρονικό αρχείο, αυτό μπορεί να γίνει με διαφορετική ονομασία. Δεν αλλάζει τίποτα στο αρχείο, αλλά η λεπτομέρεια στη διαφορετική ονομασία αποκαλύπτει την πηγή. Μια τέτοια Λίστα θα μπορούσε κάλλιστα να έχει δοθεί από την ίδια τη Λαγκάρντ ανεπίσημα, ή προήλθε από παράλληλη διαπραγμάτευση που εμφανιζόταν να κάνει ο γενικός γραμματέας Φορολογίας Δημήτρης Γεωργακόπουλος με κάποιον ο οποίος τον Μάρτιο του 2010 ήθελε να προμηθεύσει την ελληνική κυβέρνηση με τη Λίστα έναντι χρημάτων. Στις 23 Μαρτίου πάντως του 2010, όπως έχει αποκαλύψει το Hot Doc, υπήρξε εκταμίευση 10 εκατομμυρίων ευρώ από τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου Οικονομικών για άγνωστο λόγο. Επίσης, ένας αντιγραφέας που είχε παρέμβει στη Λίστα είναι πολύ πιθανόν να άλλαξε την ονομασία των αρχείων, ώστε να είναι σίγουρος για το ποια Λίστα είναι η πρωτότυπη και ποια είχε δεχθεί παρέμβαση.

Αντέγραφαν και επεξεργάζονταν τη Λίστα δυο μέρες
Πώς όμως έγινε η μοναδική αντιγραφή του CD σε USB στις 4 και 5 Αυγούστου 2010; Η αντιγραφή δεν ήταν ένα απλό copy, το οποίο θα διαρκούσε μερικά λεπτά. Στις 4 Αυγούστου, από το CD που φέρεται ως CD Παπακωνσταντίνου, αντιγράφονται 1.962 αρχεία. Η αντιγραφή, σύμφωνα με την έκθεση του εργαστηρίου, διαρκεί 7 ώρες, 20 λεπτά και 33 δευτερόλεπτα. Όπως γράφει η έκθεση, ‘‘τα 1.962 αρχεία αντιγράφηκαν από το μέσο αποθήκευσής τους σε αποθηκευτικό μέσο (πιθανώς USB) όχι με τη διαδικασία COPY, αλλά με τη διαδικασία OPEN-SAVE AS, κάτι που θεμελιώνεται τόσο από τις σχετικές ημεροχρονολογίες όσο και από τον συνολικό χρόνο της όλης ενέργειας, που φέρεται να άρχισε στις 9:17:21 CMT και να τελείωσε στις 16:37:54’’. Με τον ίδιο τρόπο, την επόμενη μέρα, αντιγράφονται τα υπόλοιπα 97 αρχεία, τα οποία δεν είναι σε σειρά με τα προηγούμενα. Η συμπληρωματική αντιγραφή διαρκεί 21 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα. Στις 4 Αυγούστου αυτός που αντέγραφε τα αρχεία διέκοψε τη διαδικασία για 2 ώρες και 16 λεπτά.
Συμπεραίνουμε ότι αυτός που έκανε την αντιγραφή άνοιγε καθένα από τα αρχεία, τα διατηρούσε ανοιχτά τουλάχιστον επί 15 δευτερόλεπτα, χρόνο δηλαδή που δικαιολογεί επεξεργασία, και στη συνέχεια τα αποθήκευε ως νέο αρχείο στο USB. Είναι αδύνατον, σύμφωνα με τους επιστήμονες, να εντοπιστεί πόσα από αυτά τα αρχεία έχουν «πειραχθεί». Η μόνη βεβαιότητα είναι πως αποθηκεύτηκαν σε αφύσικο χρόνο, που δικαιολογεί πρόθεση επεξεργασίας. Σε πείραμα που έγινε στο εργαστήριο, όπου έγινε αναπαράσταση αντιγραφής CD σε USB με τα συγκεκριμένα αρχεία, απαιτήθηκαν μόλις 11 λεπτά. Είναι μάλλον προφανές ότι αυτός που αντέγραψε το CD της Λίστας σε USB δεν ενδιαφερόταν μόνο για την αντιγραφή.

Τα σβησμένα αρχεία
Η αντιγραφή του επίμαχου CD σε USB με τον τρόπο που έγινε δεν αφήνει ίχνη διαγραφής. Δεν πήρε δηλαδή κάποιος συνολικά τα αρχεία να τα αντιγράψει και στη συνέχεια να σβήσει όσα ήθελε. Έγινε αντιγραφή κάθε αρχείου ξεχωριστά, αφήνοντας έξω τα ανεπιθύμητα. Έτσι, πρακτικά δεν υπάρχει σβήσιμο, αλλά μη αντιγραφή των τριών συγγενών του Παπακωνσταντίνου, οπότε δεν υπάρχει κανένα ίχνος. Αφού το USB της Λίστας προέρχεται από την αντιγραφή του Παπακωνσταντίνου, με βάση τη δική του παραδοχή για αντίγραφο, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως η αντιγραφή που έκανε είναι αυτή που περιγράφεται στην πραγματογνωμοσύνη. Εάν δεν είναι, τότε δεν έχει περιγράψει με ακρίβεια όσα έγιναν. Ο πρώην υπουργός είναι ο μόνος που μπορεί να λύσει το μυστήριο πιθανής του εξαπάτησης από κάποιους, περιγράφοντας όμως τα πραγματικά γεγονότα. Λύση θα έδινε και η εμφάνιση του CD που ο κύριος Παπακωνσταντίνου υποστηρίζει πως παρέδωσε στο γραφείο του αορίστως (δεν αναφέρει πρόσωπο) και αυτό χάθηκε.
Η πιθανότητα ο άνθρωπος που αντέγραψε το επίμαχο CD σε φλασάκι να χρησιμοποίησε άλλους χρόνους στο κομπιούτερ του, πράγμα που δεν είναι αδύνατο, δεν αλλάζει το γεγονός πως η αντιγραφή έγινε με ανορθόδοξο τρόπο που δηλώνει σκοπιμότητα, ούτε αλλάζει το γεγονός ότι οι δύο λίστες, παρότι ίδιες με εξαίρεση τα ονόματα των τριών, φέρουν διαφορετική ονομασία. Άρα, αν δεν την δημιούργησε ο ίδιος ο αντιγραφέας, προέρχονται από διαφορετική πηγή. Σε καμιά περίπτωση βέβαια η διερεύνηση της αλλοίωσης δεν μπορεί να υπερκεράσει το βασικό θέμα που συνοδεύει την υπόθεση ‘‘Λίστα Λαγκάρντ’’. Ότι δηλαδή αυτή δεν αξιοποιήθηκε, εξαφανίστηκε από υπουργούς που κατέληξαν να συμπεριφέρονται ως θίασος ακόμη και μέσα στη Βουλή, υποτιμώντας την κοινή λογική. Για τη Δημοκρατία δεν το κάνουμε καν θέμα».

ΣΥΡΙΖΑ: Σκάνδαλο ολκής η «λίστα Λαγκάρντ»

«Οι σκελετοί βγαίνουν από τις ντουλάπες της εξουσίας» θα μπορούσε να είναι ο τίτλος της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για τη σύσταση Προανακριτικής, με σκοπό να διερευνήσει τις ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες στους χειρισμούς των Γ. Παπακωνσταντίνου και Ευ. Βενιζέλου σχετικά με τη «λίστα Λαγκάρντ». Στην πρόταση αναφέρονται τα εξής:
«Η υπόθεση της Λίστας Λαγκάρντ αποτελεί σκάνδαλο ολκής και φέρνει με χαρακτηριστικό τρόπο στην επιφάνεια την έκταση της σήψης ενός πολιτικού συστήματος εξουσίας που λειτούργησε και εξακολουθεί να λειτουργεί με μοναδικό γνώμονα την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των οικονομικά ισχυρών σε βάρος της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Τη στιγμή που μισθωτοί και συνταξιούχοι βλέπουν τα εισοδήματά τους να κατακρημνίζονται και τις κοινωνικές δαπάνες να περικόπτονται μέχρι απόλυτου εκμηδενισμού ώστε να εξυπηρετηθούν οι “υποχρεώσεις” της χώρας απέναντι στους δανειστές της, ανώτεροι και ανώτατοι κρατικοί αξιωματούχοι συναλλάσσονται παράτυπα και εξωθεσμικά και συνωμοτούν ώστε να προστατεύσουν μεγαλοκαταθέτες που εμπεριέχονται στην περιβόητη λίστα Λαγκάρντ.
Ενώ ο ελληνικός λαός βιώνει τις πρωτοφανείς συνέπειες της οικονομικής κρίσης και της ανεκδιήγητης διαχείρισής της από όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις είναι ταυτόχρονα αναγκασμένος να υφίσταται και την καθημερινή συλλογική ταπείνωση από μια πολιτική εξουσία που έχει ξεπεράσει κάθε μέτρο και που δεν διστάζει να εμπαίζει και να γελοιοποιεί θεσμούς, νόμους, αξίες και πολιτειακές λειτουργίες για να εξυπηρετήσει ίδια συμφέροντα και ιδιοτελείς σκοπιμότητες. Η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ και οι συναφείς εξελίξεις που πυροδοτήθηκαν από την επιμονή του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ να διερευνηθεί σε βάθος η υπόθεση παρά τα πρωτοφανή εμπόδια που συνάντησε από σύσσωμο το σύστημα εξουσίας, πολιτικά στελέχη, βουλευτές, υπουργούς και, φυσικά, εντεταλμένους ‘‘δημοσιογράφους’’ που λειτούργησαν ως υποτακτικοί οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων, ανοίγει μια χαραμάδα που επιτρέπει στον ελληνικό λαό να διακρίνει όψεις της δυσώδους πραγματικότητας που κρύβεται πίσω από την κουρτίνα του πολιτικού καθωσπρεπισμού, της προσχηματικής ‘‘πολιτικής ορθότητας’’ και της υποκριτικής ηθικολογίας των κυβερνητικών αξιωματούχων.
Όλοι εκείνοι που θέλησαν να ενοχοποιήσουν έναν ολόκληρο λαό για την κατάσταση της χώρας, να τον εξουθενώσουν οικονομικά και ηθικά ώστε να αποδεχτεί αμαχητί τη μνημονιακή πραγματικότητα, το νέο ‘‘μεγάλο εθνικό σχέδιο’’ που δεν στοχεύει πουθενά αλλού παρά στην εξαφάνιση ατομικών, κοινωνικών, εργασιακών αλλά και κυριαρχικών δικαιωμάτων, στον αναπροσδιορισμό του ιστορικού ορίου των αναγκών των κυριαρχούμενων τάξεων ώστε να μετατραπεί η χώρα σε καπιταλιστικό παράδεισο εντατικής εκμετάλλευσης και κερδοφορίας, εκείνοι που εμφανίστηκαν ως τιμητές και υπερασπιστές του νόμου, της τάξης και της κάθαρσης από τις παθογένειες της μεταπολίτευσης που οι ίδιοι δημιούργησαν, εκείνοι που ταχυδακτυλουργικά φόρτωσαν τις δικές τους ευθύνες στις πλάτες του ελληνικού λαού, οι αδιάφθοροι και άτεγκτοι πολιτικοί ‘‘πρωτοπόροι’’ και ‘‘μεταρρυθμιστές’’ που δήθεν δεν υπολόγισαν το πολιτικό κόστος μπροστά στην αδήριτη εθνική ανάγκη να σωθεί η χώρα από τον γκρεμό της χρεοκοπίας εμφανίζονται σήμερα, επιτέλους, στις πραγματικές τους διαστάσεις: Δεν πρόκειται παρά για υποκριτές που δεν ορρωδούν προ ουδενός προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του συστήματος οικονομικής εξουσίας που τους συντηρεί, για απλούς υπηρέτες που είναι έτοιμοι και ικανοί για όλα προκειμένου να προστατεύσουν τους εαυτούς τους και τα αφεντικά τους.
Η ηθική ποιότητα και το πολιτικό ανάστημα των ‘‘ηρώων’’ της ελληνικής μεταπολιτευτικής δημοκρατίας, που πρωταγωνιστούν στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ και σήμερα, κατόπιν εορτής, δείχνουν ο ένας τον άλλον σε μια θλιβερή προσπάθεια να αποποιηθούν τις ευθύνες τους, αποκαλύπτονται σε όλη τους τη μικρότητα και όλοι, υποκριτικά ή όχι, αναφωνούν: τελικά, ο βασιλιάς ήταν γυμνός.

Η προσπάθεια συγκάλυψης
Είναι τεράστιες οι πολιτικές ευθύνες για την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, που βαρύνουν όλες διαδοχικά τις κυβερνήσεις, επί των ημερών των οποίων η λίστα άλλαζε χέρια και συρτάρια χωρίς να αξιοποιείται προς όφελος του δημόσιου συμφέροντος και του ελληνικού λαού. Πρωτίστως, οι ευθύνες αυτές αφορούν, πέραν των άμεσα εμπλεκομένων υπουργών, τους διαδοχικούς πρωθυπουργούς αυτών των κυβερνήσεων, συμπεριλαμβανομένου και του σημερινού πρωθυπουργού Α. Σαμαρά. Ειδική και ξεχωριστή μνεία κάνουμε στις ευθύνες του Γ. Παπανδρέου, επί πρωθυπουργίας του οποίου η λίστα έφθασε στην Ελλάδα και κρατήθηκε κρυφή και αναξιοποίητη, γεγονός που χρήζει περαιτέρω ουσιαστικής διερεύνησης και εκτίμησης…».

Οι αξιόποινες πράξεις
Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ είναι καταπέλτης για Γιώργο Παπακωνσταντίνου και Βαγγέλη Βενιζέλο στα αδικήματα που τους καταλογίζει: «Οι αξιόποινες πράξεις για τις οποίες προκύπτουν, στο στάδιο αυτό, ενδείξεις ενοχής των δύο πρώην υπουργών Οικονομικών είναι οι εξής :
Α) Για τον πρώην υπουργό Οικονομικών Γεώργιο Παπακωνσταντίνου:
α) Υπεξαγωγή εγγράφου από υπάλληλο (άρθρο 242 παρ. 2 και 3 Π.Κ. σε συνδυασμό με άρθρα 94 και 98 Π.Κ.): Από το σύνολο των μέχρι τώρα συγκεντρωθέντων στοιχείων προκύπτουν ενδείξεις για την εκ μέρους του Γ. Παπακωνσταντίνου τέλεση υπεξαγωγής εγγράφου από υπάλληλο, κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση. Ειδικότερα, ο Γεώργιος Παπακωνσταντίνου, ενώ παρέλαβε από τις γαλλικές αρχές τα σχετικά έγγραφα (CD με ηλεκτρονικά τραπεζικά αρχεία και συνοδευτικό-διαβιβαστικό) και ενώ δεν ήταν κύριος των εγγράφων αυτών, που του εμπιστεύθηκαν οι γαλλικές αρχές, λόγω της ιδιότητάς του ως υπουργού Οικονομικών, αποκλειστικά προς τον σκοπό της αξιοποίησης από την Ελληνική Δημοκρατία, δεν κατέγραψε ούτε καταχώρισε την παραλαβή του σε οποιοδήποτε εκ του νόμου προβλεπόμενο πρωτόκολλο ή έγγραφο, απέκρυψε δε εξαρχής και εξακολουθητικά την ύπαρξη και το περιεχόμενο και συνεχίζει να αποκρύπτει μέχρι σήμερα το σώμα των προμνησθέντων εγγράφων από τις αρμόδιες αρχές. Κατά τον τρόπο αυτόν, αποστέρησε από το ελληνικό Δημόσιο τη δυνατότητα να διεκδικήσει φόρους από τους καταθέτες, με ζημία ισόποση του αντίστοιχου ποσού διαφυγόντων φόρων, οι οποίοι, σύμφωνα με τις μέχρι σήμερα εκτιμήσεις που περιέχονται στη συναφή ποινική δικογραφία υπερβαίνουν κατά πολύ το ποσό των 120.000 ευρώ, εκκρεμεί δε και είναι σημαίνων για την υπόθεση ο επακριβής προσδιορισμός τους, με βάση τις διασταυρώσεις που διενεργούνται από το Σ.Δ.Ο.Ε.
Η παράδοση αντιγράφου μόνον του επίδικου CD σε USB έλαβε χώρα μόνον κατά το τέλος της θητείας του, στον Ιωάννη Διώτη, πάλι ατύπως, εξωθεσμικώς και χωρίς καμία επίσημη καταγραφή, το δε αντίγραφο, σύμφωνα με τα μέχρι σήμερα στοιχεία της δικογραφίας, προκύπτουν ενδείξεις ότι ήταν πλαστογραφημένο, αφού από αυτό απουσίαζαν τα ονόματα των ανωτέρω τριών συγγενικών του προσώπων.
β) Απιστία στην υπηρεσία (άρθρο 256 περ. γ’ υποπερ. β’ Π.Κ.): Υπό την ιδιότητά του ως υπουργού Οικονομικών, κατά τον προσδιορισμό φόρων και εσόδων, και ειδικότερα κατά την παροχή του πληροφοριακού υλικού για τον προσδιορισμό τους, με πράξεις αλλά και παραλείψεις του, προκύπτουν ενδείξεις ότι ελάττωσε εν γνώσει του και για να ωφεληθεί ο ίδιος ή άλλοι, δηλαδή οι αναγραφόμενοι καταθέτες στη λίστα Λαγκάρντ, τη δημόσια περιουσία, της οποίας η διαχείριση ήταν εμπιστευμένη στον ίδιο, ως εποπτεύοντα τις αρμόδιες για τον προσδιορισμό και την είσπραξη δημοσίων εσόδων φορολογικές αρχές. Με την ανωτέρω συμπεριφορά του, προκάλεσε ζημία στο Δημόσιο, η οποία υπερβαίνει κατά πολύ το ποσό των 120.000 ευρώ, σύμφωνα με τις μέχρι σήμερα εκτιμήσεις που περιέχονται στη συναφή ποινική δικογραφία, ζημία η οποία αντιστοιχεί σε φόρους, οι οποίοι δεν έχουν εισπραχθεί μέχρι σήμερα.
γ) Παράβαση Καθήκοντος (άρθρο 259 Π.Κ.): Πέραν των ανωτέρω αδικημάτων και επικουρικώς, προκύπτουν ενδείξεις ενοχής του Γ. Παπακωνσταντίνου για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος, εφόσον με πρόθεση παρέβη, κατά τα ανωτέρω, τα καθήκοντα της υπηρεσίας του με σκοπό να προσπορίσει σε άλλον, ήτοι σε πρόσωπα που συμπεριλαμβάνονται στη λίστα, παράνομο όφελος (ήτοι αποφυγή φορολογικής επιβάρυνσης και επιβολής ποινικών κυρώσεων εις βάρος τους), με την εκ παραλλήλου εν γνώσει του βλάβη του ελληνικού Δημοσίου.
δ) Πλαστογραφία (άρθρο 216 Π.Κ.): Από τα μέχρι τώρα στοιχεία προκύπτουν ενδείξεις ότι ο Γεώργιος Παπακωνσταντίνου κατήρτισε πλαστό έγγραφο, ήτοι αντέγραψε, σε άγνωστο τόπο και χρόνο (που πρέπει να διερευνηθεί και μέσω πραγματογνωμοσύνης), από το παραδοθέν σ’ αυτόν πρωτότυπο CD, τα ονόματα των Ελλήνων καταθετών που περιλαμβάνονταν στη λίστα Λαγκάρντ, εξαιρώντας τα ονόματα τριών συγγενικών του προσώπων, κατά τρόπον ώστε κάθε περαιτέρω κάτοχος του εγγράφου (U.S.B.) θα υπολάμβανε ότι το έγγραφο αυτό, στην πρωτότυπη μορφή του, δεν περιλάμβανε τα ανωτέρω τρία ονόματα καταθετών, αλλά αποκλειστικά τα ονόματα των υπολοίπων 2.059, γεγονός που ασφαλώς μπορούσε να έχει έννομη σημασία.
Σημειώνουμε ότι, συναφώς, πρέπει να εξετασθεί εάν συντρέχουν για τον Γ. Παπακωνσταντίνου, οι προϋποθέσεις διερεύνησης και άλλων αδικημάτων ή περιστάσεων τέλεσης, σε συνάρτηση με τα στοιχεία και τις ενδείξεις που ενδεχομένως θα προκύψουν ή θα ενισχυθούν από την προκαταρκτική εξέταση.
Τέλος, θα πρέπει να σημειωθεί ότι, λόγω της ιδιότητάς του, ως υπουργού Οικονομικών, ο Γεώργιος Παπακωνσταντίνου είχε ιδιαίτερη νομική υποχρέωση, κατά την έννοια του άρθρου 15 Π.Κ., να αποτρέψει τα ζημιογόνα για το ελληνικό Δημόσιο οικονομικά αποτελέσματα, αλλά και τα περαιτέρω βλαπτικά σε επίπεδο διατάραξης της εννόμου τάξεως αποτελέσματα, που αναλυτικώς περιγράφονται ανωτέρω. Έτσι, η εκ μέρους του παράλειψη των ενδεδειγμένων ενεργειών για την αποτροπή των αποτελεσμάτων αυτών ισοδυναμεί με από μέρους του πρόκληση των ιδίων αξιοποίνων αποτελεσμάτων με ενέργεια.

Β) Για τον πρώην υπουργό Οικ