Αλέκος Αλαβάνος: «Δεν μπορεί να γίνει διαπραγμάτευση εντός ευρώ»

Συνέντευξη στον Γιάννη Σπ. Παργινό

Η συζήτηση με τον Αλέκο Αλαβάνο, εμπνευστή του κινήματος «Σχέδιο Β’», αναμφίβολα ξαφνιάζει. Απορρίπτει τον στείρο και πομπώδη αντιμνημονιακό λόγο χωρίς συγκεκριμένη πρόταση και εμμένει στην άποψη πως δεν μπορεί να υπάρξει διαπραγμάτευση εντός της ζώνης του ευρώ, όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν αρνείται ότι για τη χώρα μπορεί να προκύψουν σοβαρές συγκρούσεις με το νομικό καθεστώς που υπάρχει στην ΕΕ. Παρά ταύτα, προτείνει την υιοθέτηση εθνικής νομισματικής

Ως επικεφαλής του κινήματος «Σχέδιο Β’», για την επιστροφή στη δραχμή, πότε πειστήκατε ότι το ευρώ είναι καταστροφικό για τους οικονομικά αδύναμους της Ευρώπης και δη για την Ελλάδα;

Κατ’ αρχάς, δεν είμαι επικεφαλής. Το «Σχέδιο Β’» είναι ένα δημοκρατικό εγχείρημα μακριά από αρχηγοκεντρισμούς. Σε ό,τι αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, δεν είναι δύσκολο κανείς να πειστεί για τον ρόλο του ευρώ. Αλλα μάς είχαν πει όταν ιδρυόταν η ευρωζώνη και άλλα βλέπουμε σήμερα: την οικονομία της Ελλάδας σε ερείπια, την ανεργία στα πιο υψηλά επίπεδα που έχουμε γνωρίσει, τη νεολαία χωρίς σκοπό και προοπτική, τη φτώχεια που απλώνεται παντού. Ευρώ σημαίνει μνημόνιο. Ευρώ σημαίνει ύφεση.

Ειδικά μετά τις αποφάσεις για την Κύπρο, της 15ης και της 25ης Μαρτίου, πιστεύετε πως απεκαλύφθη το παιχνίδι του Βερολίνου και πρέπει και η Ελλάδα να χαράξει τη δική της αυτόνομη πορεία;

Οι εξελίξεις στην Κύπρο έδειξαν πόσο ανεδαφική είναι η άποψη «θα καταργήσουμε το μνημόνιο μέσα στην ευρωζώνη». Αυτή η άποψη βασίζεται στην ιδέα ότι μια σκληρή διαπραγμάτευση θα φέρει αποτελέσματα. Στην Κύπρο η διαπραγμάτευση για το μνημόνιο ξεκίνησε με τους ισχυρότερους όρους. Ολη η Βουλή, όλοι οι βουλευτές, όλων των κομμάτων, αρνήθηκαν όλο το πακέτο της 15ης Μαρτίου. Μέσα σε δέκα μέρες, όμως, η κυπριακή θέση κατέρρευσε, διότι απλούστατα η ευρωζώνη έχει τη δυνατότητα να διακόψει τη ρευστότητα προς τις τράπεζες, εφόσον το νόμισμα παραμένει το ευρώ. Οι τράπεζες την επόμενη μέρα θα είχαν καταρρεύσει. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει περιθώριο διαπραγμάτευσης παρά μόνο –επαναλαμβάνω μόνο– στο πλαίσιο μιας πολιτικής εξόδου από την ευρωζώνη.

Σε μια ενδεχόμενη έξοδο από το ευρώ, πώς θα αντιμετωπιστούν τα σύνθετα προβλήματα που θα προκύψουν από την έξοδο τόσο σε επίπεδο εσωτερικής οικονομικής πολιτικής όσο και σε επίπεδο διεθνών συναλλαγών της χώρας;

Δυσκολίες ασφαλώς θα υπάρξουν. Ομως, οργανωμένη έξοδος από το ευρώ σημαίνει ότι αρχίζει γρήγορα η ανάκαμψη της χαμένης ανταγωνιστικότητας, υπάρχουν διαθέσιμοι εθνικοί πόροι για στρατηγικές επενδύσεις που δεν γίνονται σήμερα, ενεργοποιείται η διαδικασία οικονομικής ανάπτυξης. Αρχίζεις έτσι να δίνεις απαντήσεις πρακτικές στο υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα της χώρας, την ανεργία, που βιώνει με δραματικό τρόπο ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας και ιδιαίτερα οι νέοι. Σε λίγες εβδομάδες, το κλίμα μπορεί να αλλάξει και η απόγνωση να γίνει αισιοδοξία.

Εξοδος από το ευρώ θα σήμαινε και αυτόματη έξοδο από την ΕΕ;

Τα κομβικά σημεία για μια άμεση στροφή είναι η υιοθέτηση εθνικής νομισματικής πολιτικής, η άμεση παύση πληρωμών προς τους ξένους δανειστές, η εθνικοποίηση των τραπεζών, ο οικονομικός σχεδιασμός και η ανασύσταση του κοινωνικού κράτους. Στην πορεία, βέβαια, θα προκύψουν σοβαρές συγκρούσεις με το νομικό καθεστώς που υπάρχει στην Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως με την αγροτική της πολιτική. Σε κάθε περίπτωση, η ανάγκη ανασυγκρότησης της χώρας είναι πάνω από οποιαδήποτε εντολή της ΕΕ.

Ποια κυβέρνηση κρίνετε ότι θα ήταν ικανή να υλοποιήσει μια τέτοια πολιτική, όπως εσείς την περιγράφετε;

Μία κυβέρνηση, η οποία θα κινείται σε ένα τέτοιο πλαίσιο, θα ενημερώνει με ειλικρίνεια τον λαό για τα σχέδιά της και θα έχει την ικανότητα και τη σοβαρότητα να εφαρμόσει ένα τέτοιο πρόγραμμα. Πιστεύω ότι δεν είναι δυνατό να προκύψει ένα τέτοιο εγχείρημα μέσα από τις σημερινές κοινοβουλευτικές δυνάμεις, πράγμα που το «διαισθάνεται» σήμερα μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Σε εποχές μεγάλων αλλαγών απαιτούνται μεγάλες αλλαγές στον πολιτικό χάρτη. Είναι εντυπωσιακό ότι η σημερινή κυβέρνηση κινείται σε ποσοστά 20%, που σημαίνει ότι τρία κόμματα κυβερνούν την Ελλάδα με την έγκριση του 1/5 του ελληνικού λαού. Αυτή η στασιμότητα παρατηρείται και στην αξιωματική αντιπολίτευση, γιατί οι πολίτες θεωρούν ότι δεν προσφέρει πραγματική εναλλακτική επιλογή.

Αν οι πολιτικές περιστάσεις το απαιτήσουν, κρίνετε πως θα ήταν δυνατόν να υπάρξει συνεργασία και με κόμμα που ανήκει στην ευρύτερη Κεντροδεξιά, αλλά συμμερίζεται, έστω εν μέρει, την ευρωσκεπτικιστική σας σκέψη; Αναφέρομαι στο κόμμα του Πάνου Καμμένου…

Οχι, δεν υπάρχει δυνατότητα συνεργασίας με το κόμμα του κ. Καμμένου. Οχι μόνο γιατί δεν συγκλίνουν οι θέσεις στο θέμα της ευρωζώνης, αλλά γιατί υπάρχουν μια σειρά από άλλα θέματα με μεγάλες αποστάσεις. Κι όχι μόνο αυτό. Μια συνεργασία απαιτεί αλληλοεκτίμηση και εμπιστοσύνη. Δεν μας εκφράζει ο πομπώδης αντιμνημονιακός λόγος κοινοβουλευτικών κομμάτων προερχόμενων είτε από τη Δεξιά είτε από την Αριστερά. Εξάλλου, ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητοι Ελληνες αναζητούν τη συνεργασία μεταξύ τους.

Τελικά, θα κατέλθετε στις ευρωεκλογές, στις αυτοδιοικητικές, ή στις εθνικές εκλογές; Με ποια μορφή, κόμμα ή συμμαχίες;

Για τις ευρωεκλογές νομίζω ότι είμαστε ήδη έτοιμοι. Για τις άλλες ετοιμαζόμαστε. Επιδιώκουμε με πάθος τη συνεργασία με άλλες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις με παρόμοια αντίληψη και ήδη γίνονται σοβαρά βήματα σε αυτή την κατεύθυνση. Επαναλαμβάνω: Κεντρικός στόχος σε κάθε επιλογή μας είναι να συντελέσει στην ταχύτατη αντιμετώπιση του πρωταρχικού προβλήματος της κοινωνίας, που είναι η ανεργία.