O λαός ποτέ δεν φταίει

Ο Κώστας Βάρναλης το είπε σωστά: «Οι λαοί πιστεύουνε πιότερο τ’ αφτιά τους παρά τα μάτια τους. Πιότερο το Μύθο παρά τα γεγονότα. Πιότερο τη φαντασία τους παρά την κρίση τους.»

Τον Απρίλιο του 2004, περισσότεροι από 3,5 εκατομμύρια ενθουσιασμένοι έλληνες ψηφοφόροι, κατάφεραν να «διώξουν τους κλέφτες του ΠΑΣΟΚ» από την κυβέρνηση κι έφεραν στην εξουσία τον άφθαρτο και καλλιεργημένο ανιψιό του Εθνάρχη Καραμανλή.Ήταν αυτός που επρόκειτο να «επανιδρύσει το Κράτος» και να οδηγήσει σε μια νέα Ελλάδα.Τον Οκτώβριο του 2009, περίπου 7 εκατομμύρια ψηφοφόροι, σε μια εκλογική διαδικασία στην οποία συμμετείχαν 23 κόμματα, έδιωξαν με θυμό «τον τεμπέλη της Ραφήνας».Έφεραν στην εξουσία με ποσοστό 43,92% και 160 έδρες, τον κοσμοπολίτη γιό, του «μεγάλου ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου».Ήταν αυτός που με τις διεθνείς διασυνδέσεις του, με τους άλλους σοσιαλιστές ηγέτες αλλά και τον «φίλο Ντομινίκ Στρος Καν» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, επρόκειτο να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση. Τρία εκατομμύρια Έλληνες πίστεψαν στον Μύθο «λεφτά υπάρχουν».Δύο χρόνια αργότερα, τον Νοέμβριο του 2011, ο Γιώργος Παπανδρέου παρέδωσε, ντροπιασμένος, με το κεφάλι σκυφτό, την εξουσία στον «μεταβατικό» Λουκά Παπαδήμο ο οποίος αφού ολοκλήρωσε το πρώτο «κούρεμα» ελληνικού χρέους –παρά την διακηρυγμένη αντίθεσή του στο σχέδιο αυτό- υποχρεώθηκε σε παραίτηση «γιατί έπρεπε να μιλήσει ο λαός».Oι Έλληνες χωρίστηκαν σε «μνημονιακούς και αντι-μνημονιακούς».Ποτέ άλλοτε στην ιστορία των τελευταίων 50 χρόνων, δεν υπήρξε τόσο βίαιος, τόσο κάθετος και τόσο ψευδεπίγραφος διχασμός των Ελλήνων.Οι Έλληνες πίστεψαν πάλι στον Μύθο. Δεν χρειαζόμασταν τα λεφτά της Τρόικας, θα μας δάνειζαν άλλοι και με καλύτερους όρους και φυσικά μετά από «σκληρή διαπραγμάτευση».Η Ελλάδα μπορούσε γρήγορα να επιστρέψει στην «γαλήνη» του 2009…Το 2011, ήταν ίσως η πιο χαμένη χρονιά για την Ελληνική Οικονομία. Οι Έλληνες ψήφισαν δύο φορές, για να μην έχουν «τραπεζίτη πρωθυπουργό». Η οικονομία παρέλυσε, συντηρούνταν μόνο με τα δανεικά της Τρόϊκας, οι μεταρρυθμίσεις ανεστάλησαν, ο κρατικός μηχανισμός ξεχαρβαλώθηκε.Σήμερα η Ελλάδα παραμένει διχασμένη. Υπάρχουν πολίτες που συνειδητοποιούν ότι για την πορεία της χώρας υπάρχει συλλογική ευθύνη. Είναι αυτοί που έχοντας συνειδητοποιήσει πλέον τις συνέπειες των προηγούμενων πολιτικών τους επιλογών, συναισθάνονται ότι ο καθένας –άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο– ζούσε την τελευταία 20ετία μια επίπλαστη ευδαιμονία. Με χρήματα, δηλαδή, που δεν παρήγε η χώρα και δανείζονταν απερίσκεπτα οι ηγεσίες της..Υπάρχουν και οι άλλοι. Οι Αντι-Μνημονιακοί. Αυτοί που πιστεύουν ότι την κρίση τη δημιούργησαν μόνον κάποιοι «κακοί πολιτικοί» και κάποιοι σκανδαλωδώς ευνοούμενοι επιχειρηματίες οι οποίοι πλούτισαν σε βάρος του λαού. Ο λαός δεν φταίει, λένε. Ο Μύθος που λέει ο Κώστας Βάρναλης καλά κρατεί.Η Ελλάδα έχει ανάγκη από εθνικό σχέδιο. Ένα σχέδιο που θα υλοποιηθεί από όλους τους Έλληνες. Μαζί. Με εθνική συνεννόηση και συνεργασία. Δεν πρέπει να έρθουμε στα χέρια, εμείς οι Έλληνες, τώρα. Πρέπει να δώσουμε τα χέρια για να σηκώσουμε τη χώρα.Και τη ζωή μας…