Ferrari: Τι συμβαίνει με Λεκλέρ και Βασέρ;

Δημοσιεύματα των Corriere della Sera και Gazetta dello Sport θέλουν τους δύο άνδρες να αποχωρούν από την ομάδα, για διαφορετικούς λόγους, ήδη από το 2026. Διέψευσε ο Λεκλέρ.

Κατά τ’ άλλα μας διαβεβαίωναν ότι όλα έβαιναν καλώς στο Μαρανέλο. Μπορεί ο Λεκλέρ να διέψευσε σήμερα τις φήμες που τον θέλουν να αποχωρεί από την Ferrari

Και σίγουρα τα όσα συμβαίνουν φέτος στην Scuderia μόνο με αισιοδοξία δεν γεμίζουν τους φίλους της ομάδας. Ο Λεκλέρ είναι το μόνο φως μέσα στο… έρεβος του 2025 για την Ferrari. Οδηγεί με την γνωστή του ταχύτητα αλλά και πιο ώριμα από ποτέ. Το αποτέλεσμα; Τρία podiums με ένα μονοθέσιο το οποίο είναι συνήθως το τέταρτο καλύτερο στους αγώνες.

Την ίδια στιγμή ο πολυδιαφημισμένος ομόσταβλός του, Λιούις Χάμιλτον, έχει μία πολύ κακή σεζόν. Με την εξαίρεση του Sprint της Κίνας ο Χάμιλτον ήταν άφαντος στους περισσότερους αγώνες. Πολλοί αποδίδουν την εικόνα αυτή στο ότι ο Βρετανός δεν έχει προσαρμοστεί ακόμη στα χαρακτηριστικά της SF-25.

Ωστόσο θα υπενθυμίσουμε ότι ο Χάμιλτον δεν προσαρμόστηκε πλήρως ούτε στα χαρακτηριστικά των W13-14-15 τα προηγούμενα 3 χρόνια. Σύμφωνα με δηλώσεις του ιδίου, πάντα. Έτσι, έχασε συνολικά από τον Ράσελ κατά την κοινή τους τριετία στο Μπράκλεϊ.

Το χειρότερο για την Ferrari, όμως, είναι η για μία ακόμη χρονιά χαμηλή ανταγωνιστικότητα του μονοθέσιου της. Η SF-25 ακόμη και με τα… ακροβατικά του Λεκλέρ δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τις McLaren ή την Red Bull όταν η RB21 είναι στα καλά της.

Έτσι άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες που θέλουν τον Μονεγάσκο να ενεργοποιεί ρήτρες απόδοσης στο πολυετές του συμβόλαιο με την Ferrari ώστε να αποχωρήσει πρόωρα. Πιθανότερος προορισμός η Mercedes σύμφωνα με την φημολογία.

Βέβαια ο Λεκλέρ στο Μόντρεαλ διέψευσε τα δημοσιεύματα. «Είμαι έκπληκτος, δεν έχω ιδέα από προήλθαν αυτές οι φήμες. Οπότε απλά θα τις αγνοήσω. Με τον Φρεντ και τον Λιούις έχουμε ένα όραμα για την ομάδα. Να την φέρουμε ξανά στην κορυφή. Και δουλεύουμε σκληρά για αυτό» δήλωσε ο Λεκλέρ.

Ο Σαρλ είπε όλα τα σωστά λόγια. Ωστόσο οι πράξεις του μαρτυρούν δυσαρέσκεια. Τουλάχιστον σε ότι αφορά τον τρόπο που λειτουργεί η ομάδα στους αγώνες. Ο Μονεγάσκος έχει, ήδη από την Κίνα, ανεξαρτητοποιηθεί στις επιλογές set-up και στρατηγικής από εκείνες της ομάδας. Και μέχρι στιγμής του βγαίνει.

Κατά τ’ άλλα διάφοροι «φωστήρες» τύπου Μοντόγια βγαίνουν και λένε ότι η Ferrari πρέπει να «χτίσει το μονοθέσιο της γύρω από τον Χάμιλτον». Ποιος εμποδίζει, δηλαδή, τον Λιούις να κάνει τις επιλογές που θέλει στο set-up; Ποιος τον εμπόδιζε στην Mercedes τρία χρόνια όπου ήταν το απόλυτο αφεντικό; Υπάρχει κάποιο νέο σύστημα AI που φτιάχνει μονοθέσια στα μέτρα συγκεκριμένων οδηγών και δεν το γνωρίζουμε; Και μόνο η σκέψη ενός τέτοιου πράγματος είναι αστεία.

Πιο ρεαλιστική δείχνει μία πιθανή αποχώρηση Βασέρ από το 2026. Ταιριάζει τόσο με το DNA της Ferrari στην μετά-Τοντ εποχή όσο και με τα πενιχρά αποτελέσματα που έχει φέρει ο Γάλλος.

Ο Βασέρ έκανε all-in με τον Χάμιλτον πέρσι ενώ είχε την επιλογή του Νιούι. Από τότε γράφαμε ότι η κίνηση αυτή είχε εμπορικά νόημα αλλά ήταν αμφιβόλου σοβαρότητας αγωνιστικά. Επειδή η Ferrari ήδη διέθετε έναν από τους δύο καλύτερους οδηγούς στο grid, τον Λεκλέρ.

Μπορεί ο Χάμιλτον να είναι όντως ανώτερος του Σάινθ. Ωστόσο το να αναβαθμίσει κανείς τον νούμερο 2 οδηγό του δεν συγκρίνεται καν με το να φέρει μία από τις μεγαλύτερες ιδιοφυίες που εργάστηκαν ποτέ στην F1.

Σίγουρα αυτή η ιδέα δεν ήταν του Βασέρ αλλά του Έλκαν. Εδώ, όμως, φαίνεται και ο καλός team manager. Εκείνος που δεν διστάζει να τα βάλει ακόμη και με την ιδιοκτησία ώστε να κερδίσει. Ο Τοντ το έκανε για χρόνια στην Ferrari. Από τους διαδόχους του κανείς δεν το έχει καταφέρει.

Και φυσικά, όπως γράψαμε πρόσφατα, ο Βασέρ θα είναι ο εύκολος αποδιοπομπαίος τράγος στο Μαρανέλο. Ο Χάμιλτον βγήκε και τον στήριξε δημόσια αλλά αυτά αλλάζουν εύκολα όταν η πίεση μεγαλώνει.

Στον ιταλικό τύπο κυκλοφορεί το όνομα του Αντονέλο Κολέτα για την θέση του επικεφαλής στη Ferrari, μετά τον Βασέρ. Ο Κολέτα είναι ο υπεύθυνος του προγράμματος WEC της Ferrari. Οι Ιταλοί θα προσπαθήσουν να κερδίσουν το τρίτο σερί Le Mans τους φέτος.

Ωστόσο στην Ferrari το πρόβλημα από το 2008 δεν ήταν ούτε οι οδηγοί, ούτε οι μηχανικοί, ούτε οι σχεδιαστές. Το πρόβλημα ήταν ανέκαθεν η ηγεσία. Με την εξαίρεση, ίσως, της σύντομης περιόδου Μαρκιόνε, η Ferrari αντιμετώπιζε πάντοτε σοβαρό έλλειμα αυτής. Και δυστυχώς οι ιδιοκτήτες δεν γίνεται να απολύσουν εαυτούς.