ΣΑΒΒΑΣ Ν. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Υπάρχει σχεδιασμός για την ακτοπλοΐα; 

Το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο έχουν περιέλθει οι ακτοπλοϊκές εταιρείες είναι σε όλους γνωστό. Οι ζημίες που κατέγραψαν στο πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους, οι τέσσερις μεγαλύτερες εταιρείες, ανήλθαν σε 95 εκατ. Ευρώ, ενώ οι συσσωρευμένες ζημίες των εταιρειών στην τελευταία πενταετία προσεγγίζουν το 1 δισ. ευρώ.

Μπροστά σε αυτή την σκληρή πραγματικότητα, οι εταιρείες και το υπουργείο Ναυτιλίας αναζητούν άμεσες λύσεις. Ωστόσο, δεν φαίνεται να υπάρχουν κοινές προσεγγίσεις για την επίλυση των προβλημάτων.

Οι ακτοπλοϊκές εταιρείες ζήτησαν

στην πρώτη συνάντηση με τον υπουργό Ναυτιλίας Κ. Μουσουρούλη να γίνει πλήρης απελευθέρωση των εσωτερικών ακτοπλοϊκών γραμμών. Αυτό σημαίνει ότι οι εταιρείες θα μπορούν να δρομολογούν για όσο διάστημα θέλουν πλοία σε όποιες γραμμές επιθυμούν. Έτσι, θα προσλαμβάνουν και θα απολύουν το πλήρωμα τους, όσο διαρκούν τα ταξίδια. Σήμερα, τα επιβατηγά πλοία είναι υποχρεωμένα να δρομολογούνται επί 10μηνο και να απασχολούν επί 10 μήνες τους Έλληνες ναυτικούς.

Αυτονόητο είναι ότι η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία δεν συμφωνεί με αυτές τις προτάσεις που ουσιαστικά καταργεί τα συγκροτημένα δικαιώματα των ναυτικών και θα αυξήσει δραματικά την ανεργία στον κλάδο.

Το υπουργείο Ναυτιλίας, καλείται να δώσει λύσεις, προκειμένου να εξασφαλίσει πλοία για όλες τις γραμμές και για να μην υπάρξουν προβλήματα σύνδεσης των νησιών με την ηπειρωτική χώρα. Ταυτόχρονα πρέπει να πάρει μέτρα ώστε να μην πτωχεύσουν οι εταιρείες, θα ακινητοποιηθούν τα πλοία και δεν θα υπάρχει εσωτερική ακτοπλοΐα.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Υπάρχει σχεδιασμός από το νεοσύστατο υπουργείο Ναυτιλίας;

Το σίγουρο είναι ότι υπάρχει προβληματισμός έντονος και δύο μελέτες που προτείνουν λύσεις. Η βασική πρόταση που προτείνει η Εθνική Τράπεζα είναι το σύστημα του «ακτινωτού δικτύου» που στο εξωτερικό είναι δοκιμασμένο με τον όρο Hub and spoke.

Το σύστημα αυτό θεωρείται το επικρατέστερο σενάριο για την αναδιάρθρωση, που προτίθεται να καθιερώσει το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας για τις εσωτερικές ακτοπλοϊκές γραμμές. Το σύστημα αυτό βασίζεται σε ένα σχεδιασμό που κάποιοι λιμένες χρησιμοποιούνται ως κομβικοί. Από τα κομβικά λιμάνια, θα αναχωρούν τα πλοία προς τα μικρότερα νησιά. Με άλλα λόγια, τα κομβικά λιμάνια θα καλύπτονται από κύριες δρομολογιακές γραμμές και τα υπόλοιπα λιμάνια από τοπικές γραμμές. Αυτό προϋποθέτει ομαδοποίηση των γραμμών δρομολόγησης σε περιοχές εκμετάλλευσης, δηλαδή σε γεωγραφικές ενότητες.

Όσον αφορά στις άγονες επιδοτούμενες γραμμές, ένα άλλο σενάριο που επεξεργάζεται το κυβερνητικό επιτελείο είναι η δημοπράτηση ζωνών εκμετάλλευσης. Βέβαια, το σενάριο αυτό υπόκειται στην τελική έγκριση της Κομισιόν. Οι εταιρείες, που θα προτείνουν και θα βαθμολογούνται, πριν την τελική τους επιλογή, θα έχουν την δυνατότητα να αυξομειώνουν τα δρομολόγια σύμφωνα με τις ανάγκες της κίνησης κάθε περιόδου. Στην περίπτωση που η εταιρεία που θα επιλεγεί θα δηλώσει αδυνα