Ψάχνουν «δικαίωση» οι καραμανλικοί

Ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής μπορεί να σιωπά και να μοιράζεται τις απόψεις του με όσους τυχόν τον επισκέπτονται στο γραφείο της Παναγή Κυριακού. Ωστόσο, οι καραμανλικοί εμφανίζονται ιδιαιτέρως ομιλητικοί ειδικά όταν πρόκειται να υπερασπισθούν το έργο της διακυβέρνησης 2004- 2009.

Οι «πανηγυρισμοί» του Ευάγγελου Αντώναρου, μέσω διαδικτύου, για το «γκρέμισμα της συμμορίας που έβαλε τη χώρα στο Μνημόνιο», οι χθεσινές αναφορές του Προκόπη Παυλόπουλου (Real) ότι «η δίωξη σε βάρος του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ σε συνδυασμό με τη δικογραφία

που έχει έρθει στη βουλή για την υπόθεση Ρουμελιώτη επιτείνει την ανάγκη εκπλήρωσης των προεκλογικών μας δεσμεύσεων. Αυτές δηλαδή που έχουμε αναλάβει έναντι του ελληνικού λαού», δηλαδή μία σαφής θέση υπέρ της εξεταστικής, ακόμη και οι τοποθετήσεις του, συνήθως, μετριοπαθούς ευρωβουλευτή Γ. Κουμουτσάκου καταδεικνύουν ότι κάτι κινείται στο στρατόπεδο των καραμανλικών.

Ο στόχος είναι προφανής. Κατέστη, δε, σαφείς μετά τις οξείες αντιδράσεις που προκάλεσε η αναφορά του Γ. Στουρνάρα ότι την περίοδο 2007-2009 χάθηκε κάθε έλεγχος στα δημοσιονομικά. Η δίωξη εις βάρος του Α. Γεωργίου, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ανέλαβε αφού η χώρα είχε μπει στο πρώτο μνημόνιο, αντιμετωπίζεται από μερίδα των καραμανλικών ως χρυσή ευκαιρία αφενός για να πληγεί ο Γ. Παπανδρέου, αφετέρου για να δικαιωθεί η οικονομική πολιτική που ασκήθηκε την τελευταία διετία της κυβέρνησης Καραμανλή.

Οι κινήσεις των Πεπόνη και Μουζακίτη, που συχνά αμφισβητούνται σε κατ΄ ιδίαν συνομιλίες από πολιτικά και δικαστικά στελέχη, αποτελούν το μοχλό πίεσης αρκετών στο εσωτερικό της Ν.Δ. που επιμένουν επιθετικά έναντι του κυβερνητικού τους εταίρου, δηλαδή του ΠΑΣΟΚ, και δεν κρύβουν ότι θα ήθελαν να δουν τον Γ. Παπανδρέου στο… σκαμνί. Το μήνυμα, άλλωστε, που εστάλη κατά την ψηφοφορία για τη λίστα Λαγκάρντ δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Πλην των καραμανλικών στην ίδια τροχιά κινούνται και στελέχη της λαϊκής δεξιάς, όπως η Σοφία Βούλτεψη που είχε πρωτοστατήσει στο θέμα της ΕΛΣΤΑΤ, κι αυτό παρά το γεγονός ότι το Μαξίμου στέλνει, όχι ξεκάθαρα πάντως, μηνύματα να πέσουν οι τόνοι.

Ήδη, πάντως, η αμφισβήτηση των δημοσιονομικών δεδομένων της εποχής αποτελεί μία πρώτη επιτυχία για τα στελέχη του καραμανλικού στρατοπέδου καθώς βοηθά να μπουν στην περιοχή της λήθης οι ευθύνες της τότε κυβέρνησης. Κι αυτό σε πείσμα της Κομισιόν, της Εurostat και του ΔΝΤ που θεωρούν αξιόπιστο τον επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ και τα δεδομένα που δημοσιοποιεί. Ενδεχόμενη, δε, δικαστική του περιπέτεια – αν και όποτε η υπόθεση έρθει στο ακροατήριο – θα λειτουργούσε ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τον πρώην Πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή.