Οι εταίροι γελοιοποιήθηκαν, οι «κόκκινες γραμμές» εξαντλήθηκαν

Στο ίδιο έργο θεατές. Ένα έργο, όμως, που έχει αρχίσει να γίνεται βαρετό, αλλά και γραφικό. Κάθε φορά που έρχεται η τρόικα, γίνεται σύσκεψη αρχηγών «εν μέσω προβλημάτων», «σε κακό κλίμα», με τον πρωθυπουργό «να είναι αντιμέτωπος με τις κόκκινες γραμμές των εταίρων».

Εχθές, βεβαίως, δεν επιβεβαιώθηκε το κλίμα εμπλοκής μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων, έτσι όπως αυτό καλλιεργείτο από όλες τις πλευρές. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος εμφανιζόταν έτοιμος

να θέσει θέμα αλλαγής της προγραμματικής συμφωνίας, να διεκδικήσει… υπουργεία και να αξιώσει ανασχηματισμό της κυβέρνησης. Όμως, δεν έκανε τίποτα απ’ αυτά, με συνεργάτες του να επικαλούνται την -όντως γελοία- δικαιολογία ότι «ήταν συνεχώς παρών ο Στουρνάρας, άρα δεν μπορούσαν να συζητηθούν πολιτικά και στρατηγικά θέματα».

Όσο για τον Φώτη Κουβέλη; Για τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ τα πράγματα είναι χειρότερα. Πολλοί πίστεψαν τις διαβεβαιώσεις του πως το κόμμα του «δεν ψηφίζει το χαράτσι υπό την παρούσα μορφή του» και ο ελάσσων κυβερνητικός εταίρος φαινόταν έτοιμος είτε να επαναλάβει το «παρών» του Μνημονίου 3, είτε να καταψηφίσει, όπως έγινε την προηγούμενη εβδομάδα με το σχέδιο «Αθηνά» του υπουργείου Παιδείας. Όμως, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ και νερό στο κρασί του έβαλε, και είσπραξη χαρατσιού μέσω ΔΕΗ δέχθηκε, ενώ αρκέστηκε στη… βάφτιση του χαρατσιού σε «ενιαίο φόρο ακινήτων», αλλά και σε μία έκπτωση της επιβάρυνσης, της τάξης του 10-15%.

Αντιμέτωποι με τη γελοιότητα

Δεν είναι η πρώτη φορά που τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΔΗΜΑΡ σβήνουν τις «κόκκινες γραμμές» τους, επικαλούμενοι είτε τη «σωτηρία της πατρίδας», είτε την ανάγκη «να μην υπάρξει εμπλοκή με την τρόικα».
Όμως, σίγουρα είναι από τις τελευταίες. Εκτός αν οι Ευάγγελος Βενιζέλος και Φώτης Κουβέλης αποδειχθούν ατρόμητοι προ του γελοίου -ή τουλάχιστον, του γραφικού. Έχουν βάλει τόσες «κόκκινες γραμμές» που έχουν αναιρέσει μερικές μέρες μετά, ώστε σε λίγο ουδείς θα παίρνει στα σοβαρά τυχόν ενστάσεις είτε του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, είτε του προέδρου της ΔΗΜΑΡ.

Ο Αντώνης Σαμαράς έχει αποδείξει, έμπρακτα, ως τώρα, ότι ακολουθεί μία σαφή πολιτική επιλογή -μία επιλογή παντελώς αντίθετη με όσα υποσχόταν προεκλογικά περί «επαναδιαπραγμάτευσης», αλλά πάντως σταθερή. Η επιλογή του πρωθυπουργού, αλλά και του υπουργού Οικονομικών είναι να ακολουθούν τις αξιώσεις της τρόικας, όταν οι απόψεις διίστανται και η μη υποχώρηση θα προκαλέσει σύγκρουση. Η κυβέρνηση δεν συγκρούεται. Ίσως συζητά, ίσως διαπραγματεύεται, αλλά στο τέλος έχει αποδειχθεί ότι οι «τροϊκανοί» φεύγουν από την Αθήνα ικανοποιημένοι.

Κατά συνέπεια, το Μαξίμου έχει επιλέξει τί θέλει να κάνει και το κάνει. Η τακτική των «κόκκινων γραμμών» των δύο ελασσόνων κυβερνητικών εταίρων έχει φτάσει στα όριά της. Πλέον, ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Φώτης Κουβέλης είτε θα αποδεχθούν τη -δεδομένη- στρατηγική Σαμαρά, είτε θα χρειαστεί να πάρουν τις αποφάσεις τους. Όσο δύσκολες κι αν είναι, όσο ρίσκο κι αν ενέχουν. Αλλά αυτή τη φορά, οι αποφάσεις τους θα έχουν χαρακτήρα υπαρξιακό για τα κόμματά τους και θα πρέπει να είναι σταθερές. Όχι νέες «κόκκινες γραμμές».