Μάο Τσε Μποντ

Άρεσε και στον Μάο η ποικιλία των ωραίων κοριτσιών, δεν το έκανε ωστόσο θέμα. Μάλιστα, σ’ αντίθεση με τον Τζέιμς Μποντ, ούτε οπλοφορούσε, ούτε κατάσκοπος χρειάστηκε να γίνει, ούτε να ταξιδεύει από την μία άκρη του κόσμου στην άλλη, αναζητώντας περιπέτειες, εξωτικούς προορισμούς, κακούς με ημερομηνία λήξης κι όμορφες γυναίκες για την καταπολέμηση της πλήξης.

Του αρκούσε ο τίτλος του Μεγάλου Τιμονιέρη, να καθοδηγεί τα εκατομμύρια με το κόκκινο βιβλίο και να εξασφαλίσει τη συνέχεια της επανάστασης. Όταν δεν απολάμβανε το μπάνιο του παρέα με τις νεαρές, φορούσε διαρκώς το πασίγνωστο, γαλάζιο

του χιτώνιο, αυτό που πήρε τ’ όνομά του και καθιέρωσε ένα ιδιαίτερο στυλ, σήμα κατατεθέν του ηγέτη, της χώρας και της εποχής του.

Πριν κεντρίσει το ενδιαφέρον της ποπ-αρτ, πριν τα πορτραίτα του σμίξουν με της Μέριλιν Μονρόε δια χειρός Άντι Γουόρχολ, κανείς δεν διανοήθηκε να τον αποκαλέσει ήρωα κι εκλεκτό του lifestyle. Κανείς, έτσι κι αλλιώς, δεν χρησιμοποιούσε τέτοιους όρους μισόν αιώνα πριν.

Μόδα, ναι. Μόδα εναντίον μόδας, Δύση εναντίον Αντολής, Μορφωτική Επανάσταση και Βιετνάμ, μίνι και σεξουαλική απελευθέρωση, πύραυλοι και κούρσα του διαστήματος. Γκοντάρ εναντίον Χόλιγουντ, Άραβες εναντίον Ισραήλ (έκτοτε), γύρω γύρω ο Ψυχρός Πόλεμος και στη μέση (της οθόνης) ο πράκτωρ 007, σταθερά στην υπηρεσία της βασίλισσας, της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, των δυτικών αξιών ή συμφερόντων κι ενός αρσενικού προτύπου φτιαγμένου από ακατανίκητη γοητεία, μαρτίνι, κυνισμό, φλέγμα, χιούμορ, επίδειξη βίας ανάμεικτης με καλούς τρόπους, διαμάντια, ένστικτο, εκπαίδευση, υπεροπτικό ύφος και γρήγορα αυτοκίνητα.

Απ’ την ίδια δεκαετία του ’60 προερχόμενοι, ο Τσε και ο Φιντέλ εγκαθιδρύουν την δική τους, λατινοαμερικάνικη σχολή και μόδα «μιλιτέρ», όμως πάλι δεν ακούγεται η λέξη lifestyle.

Χρειάζεται να μεσολαβήσουν το Τείχος του Βερολίνου, οι Δίδυμοι Πύργοι και, κυρίως, η περίφημη παγκοσμιοποίηση ώστε πίσω απ’ τον κοσμοπολιτισμό να αρχίσει και η βίαιη εξάπλωση μιας ορισμένης ομοιομορφίας, από το Μανχάταν στη Μαδρίτη κι από το Μιλάνο στο Μοντεβιδέο, στην Αγία (ξανά) Πετρούπολη και στην Αθήνα, μ’ εξαμβλωματική εφαρμογή στη Μύκονο. Επίδειξη, επιπολαιότητα, ξεκωλαρία, νεόπλουτοι με γαλαρία, χθεσινοί επαρχιώτες μεταμφιεσμένοι σε εκδότες.

Από την Μεγάλη Ύφεση στην Μεγάλη Υποχώρηση, δεν είναι μακρύς ο δρόμος. Κακώς προελαύνουν η λιτότητα, η κρίση, η ανεργία κι η μελαγχολία, οι αστέρες της πρόσφατης δεκαετίας οπισθοχωρούν σαν ασκέρι ατάκτων, με τα κλοπιμαία σε λογαριασμούς των Άλπεων. Δεν κινδυνεύουν από τον Τζέιμς Μποντ τελευταίας εσοδείας, όχι επειδή προτιμάει τον Βόσπορο και την ανερχόμενη Κωνσταντινούπολη, απλώς, αλλά κι επειδή η γειτονική χώρα δεν ανήκει στην Ευρωζώνη, αν και σύμμαχος παραδοσιακός της Γερμανίας και της Δύσης. Τους ναζί και τους κομμουνιστές τους διαδέχονται με τον καιρό τρομοκράτες και βαρώνοι των ναρκωτικών, όμως το παγκόσμιο χρέος πώς να το αντιμετωπίσεις με την μέθοδο του lifestyle; Ναι, η ιστορία των ταινιών αναδρομικά μπορεί να ειδωθεί