Σύντομο ανέκδοτο: Ελληνική επιχειρηματικότητα

Το Ελληνικό κράτος σε παροτρύνει να είσαι Δημόσιος Υπάλληλος, και από περιουσία να έχεις μόνο μετρητά. Για όλα τα υπόλοιπα έχει αντικίνητρα. Έτσι και κληρονομήσεις δε κάποιο ακίνητο, την έβαψες. Αν θέλεις να χτίσεις; Δεν είναι τυχαία η λαϊκή παροιμία “Αν δεν φυτέψεις αμπέλι, δεν χτίσεις σπίτι και δεν παντρέψεις δεν ξέρεις από ζωή”.

Επί του θέματος της κληρονομιάς πάλι, εφόσον το κεφάλαιο έχει ήδη φορολογηθεί όταν δημιουργήθηκε, τότε ο φόρος πρέπει να είναι μηδενικός. Αν έχει υπεραξία, τότε αυτή πρέπει να φορολογηθεί (μόνο η υπεραξία και όχι το ήδη φορολογημένο κεφάλαιο) στη χρονική στιγμή

ρευστοποίησής της. Αν πρόκειται για μετρητά, τότε αυτά έχουν ήδη φορολογηθεί στη συσσώρευσή τους.

Το πρόβλημα όταν φορολογεί κεφάλαιο το κράτος είναι ότι ουσιαστικά το δημεύει, καθώς το κεφάλαιο δεν εγγυάται εισόδημα. Αντί δηλαδή να δημεύσει τα κλεμμένα το κράτος, δημεύει τις περιουσίες της μεσαίας τάξης, οι φτωχοί δεν έχουν αν τους πάρει, και οι πλούσιοι τα έχουν προφυλαγμένα καλά.

Παράδειγμα: έχω κάποιο γνωστό που οι γονείς του πέθαναν πριν πολλά χρόνια. Επειδή ο πατέρας του ήταν πετυχημένος κατασκευαστής, και η μητέρα του φαρμακοποιός, του άφησαν ένα μεγάλο αλλά παλαιό σπίτι σε ακριβό βόρειο προάστιο. Ο ίδιος είναι ελεύθερος επαγγελματίας και όχι πολύ οικονομημένος. Από το ακίνητο εισέπραττε 2.000 ευρώ το μήνα, όπου φυσικά έδινε το 75,6% στην εφορία (40% φόρος, 3,6% χαρτόσημο, 80% του φόρου προκαταβολή για το επόμενο έτος που ήταν άδειο και έπρεπε και να το ξαναβάψει γιατί του έφυγε ο ενοικιαστής).

Επίσης με το ΦΜΑΠ και το ΕΤΑΚ από ό,τι μου λέει πλήρωσε περίπου το υπόλοιπο στην εφορία, διότι το ακίνητο έχει πολλά τετραγωνικά σε υψηλή τιμή περιοχής.

Το αποτέλεσμα ήταν όταν ήρθε το χαράτσι οι άνθρωπος έπαθε σοκ. Ουσιαστικά ψάχνει να βρει να το πουλήσει, διότι δεν έχει αρκετό εισόδημα για να το συντηρεί και να πληρώνει τους φόρους. Πλέον εντός κρίσης, μου λέει πως προσπαθεί να το νοικιάσει με 900 ευρώ το μήνα και δεν βρίσκει γιατί ως παλαιό σπίτι καίει πολύ πετρέλαιο.

Το να είσαι κληρονόμος δεν είναι καλή δουλειά στην Ελλάδα πλέον.

Επιχειρηματίας όμως; Ακόμα χειρότερα!

Τα αντικίνητρα στο να είσαι επιχειρηματίας είναι τιτανοτρισμεγιστοτεράστια. Μη το ψάχνετε.

Από τον ΚΒΣ των 18.000 σελίδων να ξεκινήσουμε και μόνο φτάνει. Υπόψη ότι τον ΚΒΣ δεν τον τηρούν οι δημόσιες επιχειρήσεις για να είναι και “καλύτερα” ελέγξιμο το δημόσιο συμφέρον. Μόνο οι ιδιωτικές!

Αν είσαι επιχειρηματίας ή ελεύθερος επαγγελματίας, λοιπόν, το κράτος μας επίσης σε υποχρεώνει να πληρώνεις συνταξιοδοτικές εισφορές, ακόμα και όταν δεν έχεις εισόδημα (με ποινή φυλάκισης και προσωποκράτησης) και φυσικά σε υποχρεώνει να πληρώσεις το 80% του φετινού φόρου ως προκαταβολή φόρου της επόμενης χρονιάς, λες και υπάρχει κάποια εγγύηση ότι του χρόνου θα βγάλεις πάλι τα ίδια κέρδη.  Επίσης, σε υποχρεώνει να προπληρώσεις το ΦΠΑ είτε το έχεις εισπράξει είτε όχι. Φυσικά αν δεν είσαι ενήμερος στις εισφορές σου όπως το 40% των ασφαλισμένω