Στα «σχοινιά» ο CEO της Εθνικής Τράπεζας

ειδικού συνεργάτη

Παρά τα όσα – τεχνηέντως διαρρέονται – ο Διευθύνων Σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας, Παύλος Μυλωνάς βρίσκεται σε μια τουλάχιστον περίεργη θέση, ενώ μιλώντας με όρους πυγμαχίας θα λέγαμε ότι βρίσκεται στα «σχοινιά».

Μπορεί, λοιπόν, η επικοινωνιακή ομάδα της Εθνικής Τράπεζας (ΕΤΕ), επικεφαλής της οποίας είναι ο πολύπειρος, Γιάννης Κοτόφωλος, να διαρρέει πως η τράπεζα βρίσκεται μια ανάσα από την αγορά ασφαλιστικής εταιρείας με στόχο να «αντικαταστήσει»

Η αλήθεια είναι πως ο κ. Μυλωνάς ΚΑΤΑΦΕΡΕ να χάσει την Εθνική Ασφαλιστική μέσα από τα χέρια του, κάνοντας ΜΑΓΚΑ τον Χρήστο Μεγάλου, ο οποίος ειρρήσθω εν παρόδω (όπως πληροφορούμαστε) κάθε άλλο παρά πλέει σε πελάτη ευτυχίας για την πορεία εξέλιξης της συγκεκριμένης αγοράς, καθώς φαίνεται πως έχει κατασταλάξει στο συμπέρασμα πως μάλλον βιάστηκε να την ολοκληρώσει, δίχως προηγουμένως να έχει προβεί στη δημιουργία των σχετικών δικλείδων ασφαλείας.

Ωστόσο, επιτρέψτε μας, σήμερα δεν είναι ο κ. Μεγάλου το θέμα της στήλης, ούτε η CVC Capital Partners, η οποία με καθαρά οικονομικούς όρους αναδεικνύεται ως ο μεγάλος κερδισμένος από τη συνολικότερη διαδικασία αγοραπωλησίας της Εθνικής Ασφαλιστικής.

Κι αυτό, καθώς είχε αποκτήσει το 90,01% της Εθνικής Ασφαλιστικής από την Εθνική Τράπεζα, με το ονομαστικό τίμημα για την προ τετραετίας συναλλαγή να αντιστοιχεί σε 505 εκατ. ευρώ για το 100% της Εθνικής, συμπεριλαμβανομένου ενός ποσού, μέχρι και 120 εκατ. ευρώ, το οποίο θα υπόκειται στην εκπλήρωση συμφωνημένων στόχων απόδοσης για το κανάλι Bancassurance της Εθνικής Τράπεζας έως το 2026.

Μην ξεχνάμε πως η – τότε – συναλλαγή περιελάμβανε και μια 15ετή συνεργασία στο επίπεδο του Bancassurance.

Όσο για την εξαγορά της Εθνικής Ασφαλιστικής από την CVC από μέρους της Τράπεζα Πειραιώς ολοκληρώθηκε, με την τελευταία να αναλαμβάνει το 100% της εταιρείας, η οποία αποτιμάται σε 600 εκατ. ευρώ. 

Όχι κι άσχημα η αξία μιας επένδυσης εντός 4 ετών να διαμορφώνεται σε 95 εκατ. ευρώ…

Η αλήθεια είναι, για να είμαστε δίκαιοι, πως ο κ. Μυλωνάς, πριν από 4 χρόνια ουσιαστικά εξαναγκάστηκε να πουλήσει την Εθνική Ασφαλιστική, κάτω από το βάρος των μνημονιακών υποχρεώσεων, αλλά το έκανε χωρίς να περιφρουρήσει, όπως φαίνεται τα συμφέροντα της Εθνικής Τράπεζας.

Έτσι μετά από σχεδόν 4 χρόνια η CVC έβαλε «πωλητήριο» στην Εθνική Ασφαλιστική βγάζοντας σημαντικά κέρδη, δίχως καν να προχωρά σε ουσιαστικές κινήσεις προκειμένου να βελτιώσει την εικόνα της ιστορικά μεγαλύτερης ασφαλιστικής εταιρείας της χώρας στο βασικό αντικείμενο της δουλειάς της. Τουναντίον, το μόνο που αποδείχτηκε πως ενδιέφερε τους επικεφαλής της CVC Capital Partners ήταν το πως θα πολλαπλασιάσουν την απόδοση των κεφαλαίων που δέσμευσε για την αγορά της Εθνικής Ασφαλιστικής και εν τέλει το κατάφερε και με το παραπάνω!

Πούλησε τέσσερα εμβληματικά ακίνητα που κατείχε στο χαρτοφυλάκιο της η Εθνική Ασφαλιστική, ενώ «μαγειρεύοντας» τους ισολογισμούς του 2024 κατάφερε να «βγει» ζημιογόνος και να μην καταβάλει επιπλέον χρήματα, σύμφωνα με τους όρους που είχε υπογράψει προ 4ετίας με την διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας για την αγορά της μεγαλύτερης ασφαλιστικής εταιρείας της χώρας.

Τώρα, λοιπόν, ο κ. Μυλωνάς τρέχει (και δεν φτάνει) να καλύψει τη συγκεκριμένη απώλεια, η οποία αποκτά μεγαλύτερες διαστάσεις, καθώς λίγοι ενθυμούνται πως ο CEO της Εθνικής Τράπεζας , κατά την τετραετία 2012 – 2016, διετέλεσε (και) Αντιπρόεδρος της Εθνικής Ασφαλιστικής!

Η γκρίνια και η μουρμούρα έχει – πλέον – ξεφύγει από τα «στενά» πλαίσια του Μεγάρου Καρατζά και ο κ. Μυλωνάς χρεώνεται το γεγονός πως δεν έθεσε όρο προτιμητέου αγοραστή στη δυνητική περίπτωση κατά την οποία η CVC Capital Partners θα έβγαζε προς πώληση την Εθνική Ασφαλιστική.

Αποτέλεσμα; Ο ισχυρός άνδρας της Εθνικής Τράπεζας να «χαρίσει» – ουσιαστικά – στον Χρήστο Μεγάλου και την Τράπεζα Πειραιώς μια παραγωγή πολλών εκατομμυρίων ευρώ, περισσότερους από 1.000.000 ασφαλισμένους και φυσικά ένα brand name με τεράστια κληρονομιά. Στο εν λόγω πλαίσιο, όποια ή όποιες ασφαλιστικές εταιρείες κι εάν επιχειρήσει να εξαγοράσει από τούδε και στο εξής η Εθνική Τράπεζα, αφενός μεν θα τις «χρυσοπληρώσει» και αφετέρου δε, είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν καταφέρει να καλύψει το πλήγμα της απώλειας της Εθνικής Ασφαλιστικής.

«Πάλι καλά που δεν χαρίσαμε και την Εθνική Τράπεζα», ακούστηκε να αναφωνεί στεντόρεια τη φωνή παλαιός (και C-Level στέλεχος) «Εθνικάριος» του (εξαιρετικά) κοντινού παρελθόντος, ο οποίος βρέθηκε προ μερικών ημερών στο Μέγαρο Καρατζά.

Η αλήθεια είναι πως ο κ. Μυλωνάς (και) με την εξέλιξη της υπόθεσης της Εθνικής Ασφαλιστικής έχει αποδείξει στην πράξη το «ταβάνι» του, το οποίο είναι κοντό, αναχρονιστικό, ενώ κρίνεται πως έχει ξεπεράσει προ πολλού τις βλέψεις του, μικραίνοντας ή για την ακρίβεια κρατώντας με χειρόφρενο και πρώτη ταχύτητα την Εθνική Τράπεζα, η οποία διαθέτει μεν εξαιρετική δυναμική, εντούτοις όμως αποφάσεις του management της δείχνουν να την έχουν κρατήσει κολλημένη στα ρηχά, με τον ανταγωνισμό να κινείται ταχύτατα, δυναμικά και αποφασιστικά.

«Σε λίγο καιρό κινδυνεύουμε να δούμε την… πλάτη ακόμη περισσότερων, όσο και παραδοσιακά μικρότερης δυναμικής συστημικών μαγαζιών», σημείωσε το ίδιο (πρώην) C-Level στέλεχος της Εθνικής Τράπεζας.

Ίδωμεν…