Υπήρξε πηγή έμπνευσης: Όταν οι καλλιτέχνες αποτύπωσαν τη Βασίλισσα Ελισάβετ και έκαναν όλο τον κόσμο να μιλάει για τα έργα τους

Η Βασίλισσα Ελισάβετ, ως η μακροβιότερη αρχηγός κράτους, έχαιρε αγάπης και θαυμασμού από χιλιάδες ανθρώπους και αποτελεί μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της σύγχρονης εποχής. Η παγκόσμια φήμη που τη συνόδευε, ενέπνευσε αρκετούς καλλιτέχνες να δημιουργήσουν έργα με τη Βασίλισσα Ελισάβετ. Όπως έχει πει και ο Βρετανός ιστορικός David Cannadine η Βρετανή μονάρχης, ίσως είναι το πιο συχνά αναπαριστώμενο άτομο σε ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία. Ας δούμε τις πιο σημαντικές 

Ήταν το 1956 όταν η Βασίλισσα Ελισάβετ συνάντησε στο Λονδίνο σε μία πρεμιέρα ταινίας τη Μέριλιν Μονρόε. Οι δύο γυναίκες, εκτός από την ηλικία τους (ήταν 30 ετών και οι δύο), είχαν ελάχιστα κοινά, πιθανόν τη λάμψη και την παγκόσμια φήμη. Εκεί, ένας φωτογράφος κατέγραψε τη στιγμή της συνάντησής τους και ο Andy Warhol συνέχισε να κάνει μεταξοτυπίες των δύο γυναικών.

Ενώ οι μεταξοτυπίες της Μονρόε ήταν από αυτές που δημοσίευσε πρώτες λίγο μετά το θάνατό της το 1962, οι μεταξοτυπίες της Βασίλισσας Ελισάβετ είναι από τις τελευταίες και λιγότερο γνωστές του. Δημιουργήθηκαν το 1985, ως μέρος της σειράς “Reigning Queens” μόλις δύο χρόνια πριν τον θάνατό του. Στην μεταξοτυπία της Βασίλισσας, ο Warhol έπαιξε με την ιδέα της διασημότητας και ανέλυσε τη σχέση μεταξύ του υποκειμένου και της δημόσιας περσόνας. Η εικόνα ήταν βασισμένη σε επίσημο φωτογραφικό πορτραίτο του 1975, λίγο πριν τα 49α γενέθλια της. Η βασίλισσα παρουσιάζεται να φοράει τιάρα, με τα γαλάζια της μάτια και με αυτοκρατορική ομορφιά.

Άξιο να αναφέρουμε είναι πως η μονάρχης δεν είχε ποτέ αυλικό ζωγράφο και ο πιο κοντινός υποψήφιος ήταν πιθανόν ο Ιταλός καλλιτέχνης Pietro Annigoni που ζωγράφισε ένα πορτραίτο της μεταξύ 1954 και 1955 και άλλο ένα το 1969. Το πρώτο του πορτραίτο της νεαρής βασίλισσας μαγνήτισε τη φαντασία του κοινού, καθώς είναι πλαισιωμένη από ένα ιταλικό αναγεννησιακό τοπίο, φορώντας χιτώνα και κοιτώντας ονειρικά αλλά και με σιγουριά.

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας της, η φωτογραφία κυριάρχησε σε σχέση με την προσωπογραφία και αρκετοί φωτογράφοι την αποτύπωσαν φωτογραφικά. Πιο συγκεκριμένα, μία σημαντική απεικόνιση της Βασίλισσας είναι αυτή της Αμερικανίδας φωτογράφου Annie Leibowitz που την απεικόνισε με παρόμοιο τρόπο, πολλά χρόνια αργότερα, το 2007. Στη συγκεκριμένη φωτογραφία παρουσιάζεται σκεπτόμενη και μοναχική να κοιτάζει απευθείας στο φωτογραφικό φακό,εξαιτίας ίσως της μεγαλύτερης εξοικείωσης της με τον φακό.

Αλλά και η φωτογραφική προσέγγιση της φωτογράφου Dorothy Wilding, που απαθανάτισε την ανάληψη εξουσίας το 1952 και επικεντρώθηκε στην ομορφιά και τη νεότητα της Βασίλισσας, είναι εντυπωσιακή και αξιομνημόνευτη. Από την άλλη, οι μεταγενέστεροι Βρετανοί φωτογράφοι προχώρησαν σε μία πιο ανεπίσημη και νατουραλιστική προσέγγιση και έτσι τη γνωρίσαμε λίγο καλύτερα μέσα από καθημερινές στιγμές, όπως με την οικογένεια της.

Όμως, η αλλαγή της αντίληψής μας για τη Βασίλισσα συντελέστηκε περισσότερο από τα μέλη του Τύπου και τον φωτογραφικό τους φακό. Μέσα από τις φωτογραφίες τους είχαμε την ευκαιρία να δούμε την Βασίλισσα σε πιο προσωπικές και καθημερινές στιγμές της, όπως στην αντίδρασή της στην πυρκαγιά του κάστρου του Windsor το 1992, στον θάνατο της πριγκίπισσας Diana αλλά και δακρυσμένη στην κηδεία της αδερφής της το 2002. Φαίνεται μία πιο ανθρώπινη πλευρά της.

Στην προσπάθεια αποτύπωσης της Βασίλισσας μέσα απο τη ζωγραφική, δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση το γεγονός πως δύο από τους σπουδαιότερους και πιο επιτυχημένους εμπορικά καλλιτέχνες του 20ου αιώνα ασχολήθηκαν με πορτραίτα της Βασίλισσας, ο καθένας με διαφορετικό τρόπο. Ειδικότερα, το 1967 ο Γερμανός Gerhard Richter δημιούργησε μία ελαιογραφία βασισμένη σε δημοσιευμένη φωτογραφία της. Την αποτύπωσε με ένα πολύ δικό του τρόπο, καθώς ήταν θολή και τα χρώματα και τα χαρακτηριστικά υπερτονισμένα. Η Βασίλισσα μοιάζει εξωπραγματική, αν όχι σουρεαλιστική. 

Ο άλλος ζωγράφος είναι ο Lucian Freud, ο οποίος το 2000 ξεκίνησε να δημιουργεί το πορτραίτο της έπειτα από πολλές διαπραγματεύσεις χρόνων. Της είχε ζητήσει να φοράει το στέμμα, το οποίο φαίνεται φορεμένο σε μία ελαφριά γωνία και η ίδια είναι σκεπτική, σκυθρωπή, ίσως κουρασμένη. Το αποτέλεσμα του πίνακα ήταν αμφιλεγόμενο και η ίδια η δε το σχολίασε ποτέ δημοσίως.

Οι ποικίλες καλλιτεχνικές απεικονίσεις της βασίλισσας Ελισάβετ αποτέλεσαν τρόπο έκφρασης της έμπνευσης, του θαυμασμού και του ενδιαφέροντος του κόσμου στο πρόσωπό της και φανερώνουν την επίδραση που είχε στον σύγχρονο κόσμο.

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Υπήρξε πηγή έμπνευσης: Όταν οι καλλιτέχνες αποτύπωσαν τη Βασίλισσα Ελισάβετ και έκαναν όλο τον κόσμο να μιλάει για τα έργα τους εμφανίζεται στο iPop.