Ο Κώστας Γάκης σκηνοθετεί τον μυθικό έρωτα της Πηνελόπης Δέλτα και του Ίωνα Δραγούμη

Τον Κώστα Γάκη τον γνώρισα πρώτη φορά το 2011 όταν ήμουν 19 ετών και πήγα να δω την “Κατσαρίδα” που τότε παιζόταν στο Θέατρο Αθηνών. 9 χρόνια μετά, θυμάμαι την παράσταση με κάθε λεπτομέρεια, απόδειξη του πόσο με είχε αγγίξει και είχα ταξιδέψει μαζί της. 9 χρόνια μετά, ως επαγγελματίας δημοσιογράφος πλέον, έχω την χαρά και την τιμή να συνομιλώ με τον Κώστα Γάκη, σε μια συνέντευξη που είναι ήδη απ’ τις πιο αγαπημένες μου! Ο Κώστας Γάκης είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, ένας εξαιρετικός επαγγελματίας.

Αυτή την περίοδο -μεταξύ των πολλών άλλων με τα οποία καταπιάνεται- σκηνοθετεί την παράσταση “Ιστορία Χωρίς Όνομα”, που αποτελεί τη θεατρική μεταφορά του πολυβραβευμένου βιβλίου του Στέφανου Δάνδολου.

Ο Κώστας Γάκης μιλάει στο iPop.gr για όλα τα στοιχεία που καθιστούν την “Ιστορία Χωρίς Όνομα” μια σπουδαία παράσταση, για το θέατρο στην Ελλάδα, το πώς περνάει τον ελεύθερο χρόνο του -κι όμως υπάρχει!- αλλά και τα επόμενα επαγγελματικά του πλάνα.

Πώς νιώθεις για τη θεατρική μεταφορά και σκηνοθεσία ενός πολυβραβευμένου έργου του Στέφανου Δάνδολου με πρωταγωνιστές δύο τόσο σπουδαίες προσωπικότητες;Νιώθω πολύ τυχερός που “ζωντανεύω” στη σκηνή την Πηνελόπη Δέλτα και τον Ίωνα Δραγούμη. Πρόκειται για δυο συναρπαστικές προσωπικότητες που έζησαν μια ζωή αυτοανάφλεξης και αφήσαν ανεξίτηλο το στίγμα τους. Ο έρωτάς τους μυθικός. Κι ο τρόπος που ο Δάνδολος τον επεξεργάστηκε στο βιβλίο του μαγικός. Ένα καλειδοσκόπιο συναισθημάτων και εννοήσεων.Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση στη θεατρική διασκευή του μυθιστορήματος;Η θεατρική διασκευή που αναλάβαμε από κοινού με την Ανθή Φουντά ήταν μια πραγματική περιπέτεια. Υπήρξαν αρκετές προκλήσεις: Η ανίχνευση της λεπτότατης χαρακτηρολογίας όλων των ηρώων αυτού του δράματος. Η θεατρική απόδοση δύο εποχών και δύο φάσεων της ζωής των ηρώων. Το δέσιμο ενός θιάσου με πολύ διαφορετικές θεατρικές καταβολές.Credits: Σταύρος ΧαμπάκηςΣτη Θεσσαλονίκη, το Ιστορία Χωρίς Όνομα έλαβε τις καλύτερες κριτικές. Πού πιστεύεις ότι οφείλεται η τόσο μεγάλη επιτυχία της παράστασης;Τόσο στη Θεσσαλονίκη όσο και στην Αθήνα οι κριτικές είναι εξαιρετικές. Επίσης το κοινό μετά την παράσταση μας υποδέχεται με δάκρυα στα μάτια και με ένα πολύ βαθύ και πηγαίο συναίσθημα κατά τη διάρκεια των συγχαρητηρίων. Είναι μια ουσιαστικότατη συνάντηση πλατείας και σκηνής στον ενδιάμεσο χώρο που συνδέει την ιστορικής μνήμη και το πεδίο των συναισθημάτων. Έπρεπε πρώτα να συναντηθούμε βαθύτατα ως θίασος με αυτά τα δυο στοιχεία ώστε να τα μοιραστούμε με τον ίδιο ουσιαστικό τρόπο με το κοινό.Πώς είναι η συνεργασία σου με τους ηθοποιούς της παράστασης; Είναι εξαιρετικοί όλοι τους. Από τους πιο έμπειρους έως τα φυντανάκια της σκηνής όλοι δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό για μια πυρετική παράσταση πολλών αξόνων και επιπέδων. Λειτουργεί αυτός ο θίασος σαν καλοκουρδισμένη ορχήστρα. Τάσος Νούσιας, πυράκτωση στην ερμηνεία κι άλογο που καλπάζει. Μπέτυ Λιβανού, ήρεμη δύναμη, άνθρωπος απίστευτης γλύκας. Μαρία Παπαφωτίου, απίστευτη αφοσίωση και εσωτερική φλόγα, τεράστιο νέο ταλέντο στο ελληνικό θέατρο. Ανθή Φουντά, θαυμάσια εξισορρόπηση κωμικού και υπαρξιακών χρωμάτων. Αργύρης Γκαγκάνης, μειλίχιος άνθρωπος ευρύτατου συναισθηματικού ορίζοντα. Στάθης Μαντζώρος, ικανότατος τεχνίτης της σκηνής, γνώστης των νόμων του σανιδιού. Στέλιος Γιαννακός, ένας joker, ένας μπαλαντέρ, ένα πασπαρτού των ρόλων. Μιχάλης Κωτσόγιαννης, ο μουσικός της παράστασης που δένει την ομάδα με τα ψυχικά του χαρίσματα, το μουσικό του τάλαντο και την υπέροχη φωνή του.Credits: Σταύρος ΧαμπάκηςΠοιο είναι το «μεγάλο σου παράπονο» απ’ το θέατρο στην Ελλάδα;Το “θέατρο στην Ελλάδα” δεν είναι ένα. Αποτελεί ένα μεγάλο ψηφιδωτό όπου ανθούν πολύ διαφορετικά μεταξύ τους άνθη. Στον χώρο που λειτουργώ εγώ μέσα στο ελληνικό θέατρο δεν έχω κανένα παράπονο. Προσπαθώ στη δουλειά μου να βρίσκω ευτυχία, ανάσα, αγκαλιά, πνευματική τροφή, ονείρεμα, ουσιώδεις συναντήσεις και θεραπεία. Σε μεγάλο βαθμό αυτά τα στοιχεία τα συναντώ. Κι όταν δεν τα συναντώ, ξέρω πια ότι η δουλειά δεν ισούται με τη ζωή.Έχει υπάρξει κάποια στιγμή στο παρελθόν που είπες «όχι» στη συνεργασία με κάποιον ηθοποιό καθώς είχατε αγεφύρωτες διαφορές πάνω στη δουλειά;Ναι, έχω πει αρκετά όχι. Όπως όλος ο κόσμος.Σκηνοθετείς, παίζεις, γράφεις, διδάσκεις, συνθέτεις… Και τα κάνεις όλα με πολύ μεγάλη επιτυχία! Πώς το καταφέρνεις;Από παιδί δεν μπορούσα να κάνω μονάχα ένα πράγμα. Δεν χωρούσα σε ένα ρούχο. Έβρισκα χαρά σε πολλά πράματα μέσα στην τάξη, στο προαύλιο, στην οικογένεια, στη μελέτη, στο παιχνίδι στη γειτονιά. Κάπως έτσι συνέχισα και στη ζωή. Μπαινόβγαινα πάντα ανάμεσα σε “αίθουσες” και “προαύλια” και συνεχώς κάτι μάθαινα από τις διαφορετικές αισθήσεις που αφήνει η κάθε εμπειρία. Επομένως διδάσκομαι μέσα από τις διαφορετικές ιδιότητές μου. Έχω τη χαρά να συναντώ πολύ όμορφους ανθρώπους στις πρόβες, στα μαθήματα, στις συναυλίες, στη συγγραφή και στη σκηνή. Κι αυτοί οι όμορφοι άνθρωποι είναι ο πραγματικός πλούτος στη ζωή.Τι απολαμβάνει να κάνει ο Κώστας Γάκης στον ελεύθερό του χρόνο;(Υπάρχει;;)Το πρώτο εξάμηνο της σεζόν επέλεξα να μην παίξω ώστε να έχω αρκετό ελεύθερο χρόνο για ποιοτικές εμπειρίες με την σύντροφό μου, για μεγάλες βόλτες στην πόλη και για κάποιες εξορμήσεις στη φύση. Απολαμβάνω την κάθε μέρα σαν να είναι κάτι εντελώς πρωτόγνωρο, μοναδικό και ανεπανάληπτο.Ποια είναι τα πλάνα σου για το επόμενο διάστημα;Ένα ταξίδι στην Washington τον Μάρτη για να παίξω ζωντανά τη μουσική που γράφω για την παράσταση “The Birds” (Όρνιθες του Αριστοφάνη) της Colleen Sullivan στο American University. Ένας θεατρικός μονόλογος για τον γλύπτη Χρήστο Καπράλο σε σκηνοθεσία Νίκου Καραγέωργου που θα ταξιδέψει σε όλη τη χώρα. Επίσης συνεχίζω να σκαλίζω με την ομάδα μου, την ομάδα”Αναμ(μ)α τις παραστάσεις “Από την Αντιγόνη στη Μήδεια” και “Ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν πιστό” του Λούις Σεπούλβεδα που θα παρουσιάσουμε την άνοιξη και το καλοκαίρι σε θεατρικούς χώρους και σχολεία. Βοηθάω ως συνεργάτης σκηνοθέτης τη Νατάσα Φαίη Κοσμίδου στην παράστασή της Θάλαμος 6 όπου το διήγημα του Τσέχωφ παρουσιάζεται ως μια χιπ χοπ αλληγορία για την ελευθερία και την ανθρώπινη ζεστασιά. Τέλος, ξεδιπλώνω σε διάφορες πόλεις της χώρας ένα live/μουσικό παραμύθι με τραγούδια μου μαζί με την Νατάσα Φαίη Κοσμίδου με τίτλο “Τραγούδια ενός τρυφερού θεού”. Κι ο χορός καλά κρατεί και η ανθρώπινη ζεστασιά εξαπλώνεται!!Info για την παράσταση

Ιστορία Χωρίς Όνομα

Πού; Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206, Ταύρος, 2103418550)

Πότε; Τετάρτη με Κυριακή

Εισιτήρια: 17-25 ευρώ
Προπώληση: viva.gr

Cover photo: Σταύρος Χαμπάκης

Το άρθρο Ο Κώστας Γάκης σκηνοθετεί τον μυθικό έρωτα της Πηνελόπης Δέλτα και του Ίωνα Δραγούμη εμφανίζεται στο iPop.