Να γεμίζεις την ψυχή και το μυαλό σου με ηρεμία, όποτε και όπως μπορείς

Έχουμε συνηθίσει να ζούμε σε πολύ γρήγορους ρυθμούς κάθε μέρα που περνάει. Κατά πλειοψηφία, οι καθημερινές μας είναι γεμάτες υποχρεώσεις και μας απομένουν μόνο 2 μέρες την εβδομάδα όπου κάνουμε -ίσως- πράγματα για εμάς. Μερικές φορές, ακόμα και τα Σαββατοκύριακα γεμίζουν με υποχρεώσεις εκτός -αλλά δυστυχώς και εντός- δουλειάς και έρχεται η Δευτέρα, με ένα αίσθημα κούρασης. Ξεκινάμε τη νέα εβδομάδα κουρασμένοι ψυχικά και σωματικά, χωρίς να έχουμε προλάβει να πούμε αυτό το “γεμίσαμε τις μπαταρίες μας το ΣΚ”. Μέσα σ’ όλα αυτά,

η λέξη ηρεμία φαντάζει μια πολυτέλεια που μόνο λίγοι και καλοί έχουν, και συνήθως όλους αυτούς που προλαβαίνουν ή για την ακρίβεια επενδύουν στο να ηρεμήσουν, τους έχουμε ταυτισμένους στο μυαλό μας ως ανθρώπους που έχουν την οικονομική άνεση να μην δουλεύουν ή τουλάχιστον να μην δουλεύουν τόσες πολλές ώρες όσο εμείς. Όμως, η ηρεμία δεν είναι για τους λίγους. Και οι άνθρωποι που επενδύουν στην πραγματική ηρεμία δεν είναι απαραίτητα άνθρωποι που εργάζονται λιγότερες ώρες. Η ηρεμία στην καθημερινότητα έχει χαθεί ως έννοια και κάθε φορά που κάποιος μας ρωτάει τι κάνουμε, η πρώτη απάντηση που μας έρχεται είναι “καλά, είμαι στο τρέξιμο”.

Και θα ταν καλά αν εννοούσαμε το αληθινό τρέξιμο που συνδέεται και με την καλύτερη φυσική κατάσταση. Καθόμαστε σ’ ένα γραφείο, μπροστά σ’ έναν υπολογιστή τουλάχιστον 40-50 ώρες την εβδομάδα και -μην γελιόμαστε- συνήθως είναι πολλές παραπάνω… Η έννοια του τρεξίματος έχει αλλάξει. Πλέον με το τρέξιμο εννοούμε το ότι δεν σηκώνουμε κεφάλι. Μερικές φορές, όμως, είναι απαραίτητο να σηκώσεις κεφάλι. Είναι απαραίτητο ν’ αφήσεις κάτι για αύριο για να επενδύσεις σήμερα σε κάτι που έχει πραγματική αξία για σένα. Είναι απαραίτητο να βρεις ή να δημιουργήσεις λίγο χρόνο για ηρεμία.

Εμένα μου αρέσει να ταξιδεύω. Φεύγω όποτε και όπως μπορώ. Άλλες φορές με καράβι, άλλες με αεροπλάνο κι άλλες με αυτοκίνητο. Φεύγω όχι για να ξεφύγω από καταστάσεις, αλλά γιατί τα ταξίδια με ηρεμούν. Κάποιοι φίλοι με κοροϊδεύουν -με αγάπη πάντα- όταν τους λέω σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο ότι κάπου πάω. “Α είσαι τελείως τρελή!”, μου λένε όταν κανονίζω συχνά ακόμα και τελευταία στιγμή κάποιο ταξίδι αστραπή για 2 μέρες. Το φετινό Καλοκαίρι ήταν απ’ τα πιο γεμάτα. Μέτρησα περισσότερα Σαββατοκύριακα εκτός πόλης, 3 εβδομάδες σερί άδεια, 7 διαφορετικά μέρη, εκ των οποίων στα δύο πήγα από δύο φορές. Κάθε ταξίδι που κάνω είναι μια επένδυση για εμένα. Κάθε ταξίδι με ηρεμεί. Κάθε ταξίδι με γεμίζει με εικόνες και αναμνήσεις που ηρεμούν το μυαλό μου. Σ’ αυτές ανατρέχω πολύ συχνά όταν μπουχτίζω απ’ την καθημερινή ρουτίνα. Και φυσικά, λόγω της φύσης της δουλειάς μου, κάθε ταξίδι μου δίνει έμπνευση. Και η έμπνευση εννοείται έρχεται πιο εύκολα όταν είσαι σ’ ένα καράβι γυρνώντας από Κύθνο 19 Σεπτεμβρίου, παρά όταν είσαι καθισμένη σ’ ένα γραφείο 8 ώρες στο κέντρο της Κηφισιάς.

Αυτός είναι ένας απ’ τους δικούς μου τρόπους να ηρεμώ. Είμαι βέβαιη ότι έχεις κι εσύ πράγματα που μπορούν να σου προσφέρουν ηρεμία στην καθημερινότητα. Και σίγουρα πολλά απ’ αυτά που μας προσφέρουν ηρεμία είναι ανέξοδα. Στα έχουμε πει άλλωστε αρκετές φορές αυτά… Υπάρχουν πολλά, μικρά, δωρεάν πράγματα που μπορούν να σε κάνουν χαρούμενη και ήρεμη.

Το θέμα δεν είναι το πώς επιλέγει να ηρεμήσει ο καθένας, αλλά η θέληση να το κάνει. Εάν θέλεις, θα βρεις και τον τρόπο. Διάβασα πρόσφατα την Τέχνη της Ηρεμίας απ’ τις εκδόσεις Key Books. Ένα μικρό, σύντομο ανάγνωσμα στο οποίο ο συγγραφέας εξερευνά τη ζωή ανθρώπων που αναζήτησαν την ηρεμία μέσω της ακινησίας. Μένοντας σ’ ένα δωμάτιο ακίνητος για ώρες, μπορείς να έρθεις σε πραγματική σύνδεση με τον εαυτό σου. Θα μπορούσε να είναι ένα είδος διαλογισμού. Ο καθένας μπορεί να το πει όπως θέλει. Η ουσία είναι η επαφή με τον εαυτό σου και το να προσφέρεις στο μυαλό και την ψυχή σου την ηρεμία που χρειάζονται. Τι σημασία έχουν έτσι κι αλλιώς όλα αυτά για τα οποία τρέχεις καθημερινά και νιώθεις “πνιγμένος” εάν δεν έχεις την πολυτέλεια του χρόνου να απολαύσεις όσα σου έδωσαν;

Μπορεί να έχεις παρατηρήσει ότι “ζεις” και εκτιμάς ένα ταξίδι συχνά όταν επιστρέφεις και σκέφτεσαι όλες τις εικόνες που πήρες. Αυτό χρειάζεται σ’ όλη σου τη ζωή. Να παίρνεις χρόνο για ηρεμία, να εκτιμάς όλα όσα καταφέρνεις, όλα όσα έχεις, να εξελίσσεσαι, να χορταίνεις απ’ τους καρπούς των κόπων σου, να γνωρίζεις συνέχεια καλύτερα τον εαυτό σου, γιατί στο τέλος της ημέρας, αυτό είναι το μόνο που έχει σημασία.

Πάτα pause, πραγματικό, για λίγο κάθε μέρα. Ξεκίνα να το βάζεις ως στόχο για κάποια λεπτά την εβδομάδα. Και σιγά σιγά θα μπορέσεις να πατάς για λίγο το pause κάθε μέρα. Ακόμα και 2 ήρεμα λεπτά με σένα, είναι αρκετά για να αδειάσει το μυαλό σου και να ξεκουραστείς ψυχικά. Ξεκίνα να το κάνεις. Όχι από αύριο. Από σήμερα. Γιατί αυτές οι αποφάσεις δεν παίρνουν αναβολή για αύριο.

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Να γεμίζεις την ψυχή και το μυαλό σου με ηρεμία, όποτε και όπως μπορείς εμφανίζεται στο iPop.