Κομοτηνή: Τριάντα χρόνια ο Ισμαήλ ψάχνει στους κάδους απορριμμάτων

«Μια βόλτα, τριάντα χρόνια τώρα» έτσι περιγράφει τη ζωή του ο 67χρονος κ. Ισμαήλ, που είναι άνεργος τριάντα χρόνια τώρα. «Δεν έχω δουλειά. Είμαι στα 67 και περιμένω να πάρω μια μικρή σύνταξη και δεν ξέρω καν τι πρέπει να κάνω για να την βγάλω» δηλώνει και σημειώνει ότι για ένα διάστημα έξι μηνών εργάστηκε στο Τμήμα Καθαριότητας του Δήμου, έκτοτε δεν προσλήφθηκε ξανά. Έτσι, γυρίζει από κάδο σε κάδο, βγάζοντας, όπως λέει, «ένα κομμάτι ψωμί για να ζήσουμε.»

Ο 67χρονος κ. Ισμαήλ είναι άνεργος τριάντα χρόνια.

Λαμαρίνες,

κουτάκια, μπρούντζο η καθημερινή του «λεία». Αν εντοπίσει και παλιά, πεταμένα αντικείμενα τα πηγαίνει σε αντικέρ της πόλης παίρνοντας κάτι παραπάνω, πέντε και δέκα ευρώ μερικές φορές. «Ρούχα, παλιά παπούτσια, αν αξίζει κάτι το παίρνουμε. Μερικοί ακόμη και φαγητό, αν βρουν κάτι που δεν έχει χαλάσει και κρέμεται σε σακούλα έξω από τον κάδο το παίρνουν και το τρώνε» σημειώνει ο κος Ισμαήλ που κρατά στο χέρι του έναν παλιό τενεκέ. «Λεία» και τα κινητά που βρίσκει πεταμένα κι αυτά του αποφέρουν επίσης μικρό κέρδος. Την ημέρα ελέγχει συνολικά 30 -35 κάδους. Ό,τι του φαίνεται χρήσιμο το παίρνει και το κουβαλά με το ποδήλατο του. Αν πάει καλά η μέρα, συγκεντρώνει 10 και 15 ευρώ. Υπάρχουν μέρες, ωστόσο, που γυρίζει σπίτι με την τσέπη άδεια.

Αυτή δεν είναι μόνο η δική του καθημερινότητα, αλλά και όλων των υπολοίπων ρακοσυλλεκτών που κάνουν την ίδια «δουλειά», περίπου 20-25 άτομα στην Κομοτηνή. « Από τις εννέα μέχρι το απόγευμα στο δρόμο, κουράζομαι, αλλά διαφορετικά δεν γίνεται» λέει ξανά και παίρνοντας το παλιό του ποδήλατο αναχωρεί για τον επόμενο κάδο.
Φώτο: Ο κος Ισμαήλ, ρακοσυλλέκτης ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία:Μαρία Νικολάου

www.ert.gr