Κομοτηνή: Στην γειτονιά του Δροσερού

Για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι του Δροσερού Ξάνθης μίλησε στην ΕΡΤ Κομοτηνής η Πρόεδρος του Συλλόγου «Ελπίδα», κα Σαμπιχά Σουλεϊμάν. «Το 2006 ξεκινήσαμε με είκοσι γυναίκες τον αγώνα για ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά του Δροσερού.» δηλώνει και σημειώνει με πίκρα «Λυπόμαστε πάρα πολύ που η γειτονιά μας ακούγεται μόνο μέσα από τις

ανακοινώσεις της Αστυνομίας ενώ έχουμε τόσο όμορφα πράγματα να δείξουμε. Προσπαθούμε, δεν το βάζουμε κάτω. Καλό θα είναι να ανοίξουν τα σχολεία κι όχι οι φυλακές για τους ανθρώπους της γειτονιάς μου. Για να γίνει αυτό θα πρέπει η Ελληνική Πολιτεία να αναλάβει πιο σοβαρά τις ευθύνες από ότι πριν. Δεν ήταν παρούσα ποτέ βέβαια.»

Όπως δηλώνει η κα Σαμπιχά Σουλεϊμάν το Δροσερό είναι «άλλη μια Ξάνθη» κι εξηγεί πώς «Μέσα στην Ξάνθη υπάρχουν γύρω στις 4000 και κάτι παιδιά και μέσα στο Δροσερό 3.500 χωρίς να έχουν δημόσια σχολεία. Η Ελληνική Πολιτεία έχει μια σοβαρή ευθύνη απέναντι σ’ αυτό. 900 παιδιά είναι χωρίς θέση στην εκπαίδευση σε έναν οικισμό γκέτο. Η Περιφέρεια έχει 36 εκ για να φτιάξει σχολεία κι, όμως, δεν έχουν κάνει τίποτα για το Δροσερό. Συζητήσαμε με όλους τους αρμόδιους για το θέμα της παιδείας, χωρίς αποτέλεσμα.» Ενδεικτικό της ελλιπούς οργάνωσης είναι η έλλειψη ακόμη και μιας κοινωνικής λειτουργού η οποία θα μπορούσε να έρχεται σε επαφή με τις οικογένειες.

Δεν παραλείπει να δώσει τα συγχαρητήρια και να ευχηθεί καλή σταδιοδρομία στην Αλή Ογλού Βιζδάν, το κορίτσι που πέρασε σε ΑΕΙ, το πρώτο από το Δροσερό. «Θα βγει από τον οικισμό για πρώτη φορά, είναι δύσκολος ο δρόμος και της ευχόμαστε όλοι να τα καταφέρει γιατί θα λειτουργήσει και ως ένα παράδειγμα για όλες τις κοπέλες. Να μην παντρευτούν μικρές. Πολύ σημαντικό, πρότυπο για τον οικισμό. Είχε την ευκαιρία να φοιτήσει σε σχολεία έξω από το Δροσερό. Είχε φίλους μέσα από την Ξάνθη και ανθρώπους να τη βοηθάνε, όπως οι άνθρωποι του Συλλόγου.» δηλώνει.

Δεν παραλείπει να αναφερθεί και στις ευθύνες των ίδιων των κατοίκων για τη δεινή θέση στην οποία έχουν περιέλθει «Ίσως φταίμε και εμείς γιατί πάντα κάνει ο οικισμός ένα λάθος. Δεν ζητούμε ποτέ να απολογηθούν οι άνθρωποι που εκπροσωπούν το συνοικισμό μας. Ύστερα, οι άνθρωποι επιδεικνύουν ένα ρατσισμό προς τη φυλή μας. Αλλά και μια αδιαφορία. Ενδεικτικό είναι ότι δεν υπάρχει συγκοινωνία για να μπορούν οι κάτοικοι να πάνε ούτε καν στο Νοσοκομείο.»

Πλανόδιοι μικροπωλητές, που εισπράττουν πρόστιμα, χρωστάνε παντού και η ψυχολογία τους είναι χάλια, με αρκετές οικογένειες να μην μπορούν να πάρουν ούτε καν την κάρτα σίτισης. Κάπως έτσι περιγράφει τους ανθρώπους του οικισμού καλώντας την πολιτεία να δει πιο σοβαρά το θέμα. «Διαγραφές έκανε η Ελληνική Πολιτεία στο παρελθόν, ας το κάνουν και εδώ.» προτρέπει για τους ανθρώπους μιας γειτονιάς με προσδόκιμο ζωής τα 50 έτη για τους κατοίκους του οικισμού, «που πεθαίνουν νωρίς», όπως λέει προσθέτοντας ότι: « Το 95% των κατοίκων είναι άνεργο. Πέντε έξι οικογένειες βγαίνουν στην λαϊκή, δύο τρεις έχουν ανοίξει μαγαζιά μέσα στον οικισμό, κάποιοι είναι στα καράβια και οι άλλοι δεν δουλεύουν.» Σύμφωνα με την δυναμική πρόεδρο του Συλλόγου, όταν δεν υπάρχει κάτι άλλο, δυστυχώς θα συμβεί το δυσάρεστο. «Οι τσιγγάνοι δεν είναι παιδιά ενός κατώτερου θεού. Είναι άνθρωποι με τα ίδια δικαιώματα. Έχουμε και ευθύνες, έχουμε και δικαιώματα. Οι υπεύθυνοι ξέρουν τι πρέπει να κάνουν. Ας το κάνουν. Ας πάρουν μέτρα, όπως η κάρτα πλανοδίου, να μπορούν να την προμηθεύονται οι τσιγγάνοι και να αποφεύγουν τα πρόστιμα. Τα πρόστιμα τώρα μεγαλώνουν τα προβλήματα στις οικογένειες των τσιγγάνων.» δηλώνει και επισημαίνει με νόημα « Όπως η Αλή Ογλού Βιζδάν τα κατάφερε, έτσι να μπορέσουν όλα τα παιδιά να βρεθούν στη θέση της. Θέλουμε η Πρωτοβάθμια να μας ενημερώσει εγκαίρως σε ποια σχολεία θα πάνε τα παιδιά τα παιδιά της γειτονιάς.» καταλήγει διαβεβαιώνοντας ότι θα συνεχίσει τον αγώνα της.
Φώτο: Σαμπιχά Σουλεϊμάν- φωτογραφίες του οικισμού ρεπορτάζ-κείμενο-φωτοραφία:Μαρία Νικολάου

www.ert.gr