Ένας διαφορετικός Δεκαπενταύγουστος – Εορτασμός της Κοίμησης της Θεοτόκου με τήρηση των μέτρων (video)

Υπό τη σκιά της πανδημίας του κορονοΐού γιορτάζει σήμερα ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία την Κοίμηση της Θεοτόκου. Από το πρωί οι πιστοί, αν και λιγότεροι λόγω των συνθηκών, βρέθηκαν στα κατά τόπους προσκυνήματα, με επίκεντρο τη Μεγαλόχαρη στην Τήνο, την Παναγία Σουμελά στο Βέρμιο και την Εκατονταπυλιανή στην Πάρο. Ο εορτασμός πραγματοποιήθηκε διαφορετικά λόγω των επιβεβλημένων μέτρων προστασίας, καθώς δεν έγιναν λιτανείες των εικόνων, ενώ υποχρεωτική είναι η χρήση μάσκας, η τήρηση αποστάσεων και ανώτατο όριο ατόμων

Η κοίμηση της Θεοτόκου, η τρίτη μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας, αφορά κατά πρώτον τον θάνατο και την ταφή της Παναγίας και κατά δεύτερον την ανάσταση και τη μετάστασή της στους ουρανούς. Από το 460 μ.Χ. εορτάζεται στις 15 Αυγούστου. Προηγούνται δεκατέσσερις μέρες νηστείας, περίοδο κατά την οποία κάθε απόγευμα ψάλλονται στις εκκλησίες εναλλάξ, οι δύο μελωδικώτατοι, κατά τα λόγια του Παπαδιαμάντη, Παρακλητικοί Κανόνες εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον, ο Μικρός και ο Μέγαλος.

Αγαπημένη μητρική φιγούρα, η Παναγία συγκινούσε και εξακολουθεί να συγκινεί τους θεοσεβείς, κι η μέρα της Κοιμήσεως της γιορτάζεται λαμπρά σε όλη της επικράτεια στους υπέροχους ναούς και τις μονές που έχουν οικοδομηθεί στη Χάρη της. Όλοι πιστεύουν ότι «ταις πρεσβείες της Θεοτόκου» τα δεινά και τα άλγη του βιωτού θα ξεπεραστούν κι αν οι σκεπτικιστές μιλούν για ιδιοτελή πίστη, η Παναγία παραμένει η μεγάλη Μητέρα όχι μόνο του Χριστού αλλά όλων.

«Προς τίνα καταφύγω άλλην Αγνή; πού προστρέξω λοιπόν και σωθήσομαι; Πού πορευθώ;. . . Εις σε μόνην ελπίζω, εις σε μόνην καυχώμαι, και επί σε θαρρών κατέφυγον» γράφει ο επιληπτικός ποιητής του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνος, ο Θεόδωρος Β΄ Δούκας Λάσκαρις, ο τελευταίος αυτοκράτωρ της Νικαίας, τα χρόνια που η Κωνσταντινούπολη είχε αλωθεί από τους Λατίνους.

Πλατυτέρα των Ουρανών, Ευαγγελίστρια, Άμεμπτος και Αμόλυντος, Γλυκοφιλούσα και Ελεούσα, Ελευθερώτρια και Οδηγήτρια, Θεοσκέπαστη και Σπηλιανή, Θαλασσινή και Θαλασσομαχούσα, Γοργοεπήκοος και Γρηγορούσα, Κεχαριτωμένη και Κοσμοπόθητος, αμέτρητα είναι τα θεοτοκωνύμια στην Ορθόδοξη, εκκλησιαστική και λαογραφική παράδοση, που άλλοτε συνδέονται με εικονογραφικούς τύπους, άλλοτε με τον θαυματουργό τρόπο ευρέσεως της εικόνας της, άλλοτε με τοπωνυμία.