Οι «Σοϊμπλιστές» της κυβέρνησης πιέζουν τον Τσίπρα για Δημοψήφισμα…

Τι θα γίνει, αλήθεια, αν τη Δευτέρα οι δανειστές δεν κάνουν βήμα πίσω ή η όποια υποχώρησή τους είναι τόσο οριακή, που δεν επιτρέπει στον Αλέξη Τσίπρα να την υποστηρίξει ούτε πολιτικά ούτε οικονομικά;

Κάποιοι του εισηγούνται να το τραβήξει στα άκρα, οδηγώντας σε στάση πληρωμών την 1η Ιουλίου -εξέλιξη που πιστεύουν ότι θα υποχρεώσει την άλλη πλευρά να προσφέρει καλύτερη συμφωνία.

Κάποιοι άλλοι του προτείνουν να προσφύγει αμέσως στο λαό, αλλά όχι με εκλογές,

διότι τα πράγματα έχουν ήδη φτάσει στο μη περαιτέρω. «Μονη διέξοδος, πλέον, είναι το Δημοψήφισμα», λένε. Ο υπουργός Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης -με την τεράστια επιρροή στον πρωθυπουργό- κινείται σ” αυτή τη λογική. Και όχι μόνο εκείνος…

Και ποιο θα είναι το ερώτημα του Δημοψηφίσματος;
Αν οι Έλληνες αποδέχονται ή όχι τη συμφωνία (τις απαιτήσεις, ουσιαστικά, των δανειστών).

Σε περίπτωση που επικρατήσει το «Ναι» θα είναι ο ίδιος ο λαός που θα έχει συναινέσει στα οδυνηρά μέτρα -και όχι η κυβέρνηση.
Σε περίπτωση που κυριαρχήσει το «Όχι» θα είναι ο ίδιος ο λαός που θα έχει αποφασίσει να αποχαιρετήσει το ευρώ -και όχι η κυβέρνηση.

Αυτή είναι η θεωρία των εισηγητών, η οποία παρακάμπτει πλήρως το τι συνέβη τους 5 τελευταίους μήνες -και, συνεπώς εξαιρεί την κυβέρνηση Σύριζα -ΑΝΕΛ, από κάθε ευθύνη.

Η κυβέρνηση τι θα συμβουλεύσει τους πολίτες να κάνουν στην κάλπη; Προφανώς να πουν «Όχι», όπως και η ίδια στις διαπραγματεύσεις. Μόνο που την απόφαση θα πάρουν οι ίδιοι οι Έλληνες…

Στην περίπτωση αυτή θα έχει στεφθεί από επιτυχία και ο σχεδιασμός του Βόλφγκαγκ Σόιμπλε για εξοστρακισμό της Ελλάδας από το ευρώ. Από το 2011 προσπαθεί να υπαγορεύσει την ιδέα του Δημοψηφίσματος στους Έλληνες πολιτικούς, ελπίζοντας ότι ο καταπονημένος λαός θα πει «Όχι» στη συνέχιση των σκληρών μέτρων και θα επιλέξει ο ίδιος τη φυγή από το ευρώ,

Το 2011 είχε πείσει τον Γιώργο Παπανδρέου, αλλά ευτυχώς τον σταμάτησαν οι τότε βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Τώρα δε χρειάζεται να προσπαθήσει. Υπάρχουν αφελείς (ή μάλλον κουτοπόνηροι) «Σοϊμπλιστές», που νομίζουν ότι έτσι θα αποφύγουν να λερώσουν τα χέρια τους και θα ρίξουν όλη την ευθύνη στους ώμους του λαού.
Το «πουλάνε», μάλιστα, ως κορυφαία δημοκρατική πράξη.
Άλλωστε, και «Ναι» να πουν οι πολίτες -σκέφτονται- μπορούμε αμέσως μετά να πάμε σε εκλογές, να τις κερδίσουμε, και να εφαρμόσουμε τα οδυνηρά μέτρα, τα οποία ουδέποτε εμείς θα έχουμε συνομολογήσει…