Ο Έλληνας αγαπά τα σκουπίδια

Σκουπίδια έπνιξαν την πόλη…έμψυχα, άψυχα, ανακυκλώσιμα, μη ανακυκλώσιμα, όλα τους αναδύουν την αποκρουστική οσμή του σηπτικού κουφαριού. Υπερχειλισμένοι κάδοι κοσμούν τα στενά δρομάκια και οι περαστικοί, αν δεν λιποθυμήσουν, καλούνται να κάνουν άλματα μετ’ εμποδίων για να καταφέρουν να διασχίσουν ένα δρόμο. «Απεργούμε» λένε οι μεν, «σηκώνουμε τα χέρια ψηλά», απαντούν οι αρμόδιοι αντιδήμαρχοι.

Διυλίζουνε τον κώνωπα και καταφέρνουνε, όπως πάντα το ακατόρθωτο, δηλαδή τίποτα. Κοινωνική αρωγή και πολιτική παρέμβαση χρειάζεται για να επέμβει και να συλλέξει πρώτα τα έμψυχα απορρίμματα και έπειτα

τα άψυχα. Οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν από τα διάσπαρτα σκουπίδια, είναι πολλοί. Αρμόδιες υπηρεσίες κλείνουν τα αυτιά τους, τα μάτια τους και τώρα, πλέον, και τη μύτη τους.

Έλλειψη παιδείας και βασικών αρχών. Μια περιοχή δεν ρυπαίνεται μόνο από τις διάσπαρτες σακούλες απορριμμάτων. Χρειάζεται τέχνη γι’ αυτό και ο Έλληνας φαίνεται ότι την κατέχει. Όπου κι’ αν πάει, νομίζει ότι ¨οφείλει¨ να αφήσει το αποτύπωμα του και κάνει τα πάντα για να το επιτύχει.

Μη μου πείτε ότι δεν έχετε δει με πόση ευκολία, γόπες και χαρτάκια, εκσφενδονίζονται εν ριπή οφθαλμού, από το παράθυρο του αυτοκινήτου; Πόσο άνετα η τσίχλα ενσωματώνεται με το πεζοδρόμιο, γίνεται ένα με τον κορμό του δέντρου και δημιουργεί αισθητική παρέμβαση στα φθαρμένα παγκάκια των πάρκων; Τα περιττά πράγματα πρέπει να καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων και, τελικά, βρίσκουν προσφιλές έδαφος στο ¨μεγάλο τασάκι¨.

Εδώ ο κόσμος χάνεται κι’ εγώ ασχολούμαι με μερικά σκουπιδάκια, που δεν έχουν καν προλάβει να καλύψουν όλα τα πεζοδρόμια και τους δρόμους… Μα, τι στο καλό πρέπει να γίνει για να λειτουργήσει, επιτέλους, αυτή η χώρα;

Δεν πρόκειται για αγανακτισμένη παρέμβαση, αλλά εκτός από το πουλί του Τατσόπουλου, του Κασιδιάρη και του τσίου –τσίου, δεν βλέπω τίποτα άλλο να παίζει πρώτο θέμα. Τελικά, υφιστάμεθα ¨μεγάλο πήδημα¨ από τους αν-αξιότιμους πολιτικούς μας. Προφανώς δεν απασχολεί κανέναν πολίτη αυτή η δυσωδία. Έχετε εθιστεί στη βρωμιά της πόλης και των πολιτικών και, εκτός από το πουλί του κάθε ¨επιβήτορα¨, δεν σας ενδιαφέρει τίποτα άλλο;

Περιστρεφόμαστε γύρω από ατάκες ανούσιες και παίζουμε στην πολιτική σκακιέρα του κάθε επιτήδειου, αφήνοντας στην τύχη τους, καθημερινά προβλήματα, μείζονος σημασίας. Αναρωτιέμαι, αν αυτή η κατάσταση που επικρατεί, με τη σήψη ν’ αναδεικνύεται και την κάθε πόλη να επισκιάζεται, εντάσσεται στις πολιτικές στρατηγικές των κυβερνώντων;

Να σπεύσουμε να τους συγχαρούμε!!! Γιατί, πλέον, αποδεικνύουν εμπράκτως ότι έχουμε όλοι οικονομική άνεση και το τεκμηριώνουν. Είναι απλή η συλλογιστική τους… Ποιοι παράγουν σκουπίδια; Αυτοί που τρέφονται και ως βιολογική ανάγκη προβαίνουν στη φυσική διαδικασία της κένωσης του εντέρου. Για να μπορεί ο Έλληνας να παράγει τα δικά του απορρίμματα, σημαίνει ότι έχει την οικονομική δυνατότητα, ακόμα, να ψωνίσει και να τραφεί. Τι κάνουν, λοιπόν, οι πολιτικοί μας; Αποστέλλουν σαφές μήνυμα: ¨Δεν θέλετε σκουπίδια; Μην τ