Ήμασταν εκεί: Η Ελευθερία Αρβανιτάκη στο Ηρώδειο μαζί με ΤΑΚΙΜ και Νίκο Πλατύραχο

Η κορυφαία τραγουδίστρια-ερμηνεύτρια Ελευθερία Αρβανιτάκη, την περασμένη Πέμπτη 14 Ιουνίου, χάρισε στο κοινό μια μοναδική εμπειρία μέσα από τις σημαντικές μουσικές της διαδρομές, σ’ έναν χώρο ιερό και, ταιριαστό τόσο στην εξαίσια και χαρακτηριστική φωνή της όσο και στην επιβλητική παρουσία της, με τη δεξιοτεχνία των ΤΑΚΙΜ –που είναι το πιο σημαντικό γκρουπ από τη νέα γενιά που ασχολείται με την παράδοση- και με την

Η συναυλία ήταν sold out αρκετές ημέρες πριν και η Ελευθερία Αρβανιτάκη μες στο κατάμεστο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, φάνταζε σαν αρχαία Ελληνίδα θεά, μαγεύοντας ιδιαίτερα το ένθερμο κοινό της και ερμηνεύοντας –εκπλήξεις, ειδικά στο πρώτο μέρος του προγράμματος.

Ακούσαμε σημαντικά τραγούδια που είχε χρόνια να ερμηνεύσει, όπως : ‘’Στην αρχή του τραγουδιού’’, ‘’Καρδιά μου εγώ’’ , ‘’θέλω να σε δω’’, ‘’Καθρεφτίζω το νου’’, ‘’Σκιές και χρώματα’’ αλλά και τραγούδια άλλων σημαντικών, όπως το ‘’Μη φοβάσαι’’ του Ξυδάκη , το ρεμπέτικο ‘’Γιατί άλλαξες γιατί’’ και, μία υπέροχη στιγμή , το ‘’Κανείς εδώ δεν τραγουδά’’ του Παπάζογλου, που γίναμε όλοι μαζί μία φωνή, δώρο για την Ελευθερία μας, που μας τραγουδά όλα αυτά τα χρόνια, και έτσι μας δόθηκε η ευκαιρία τώρα να της τραγουδήσουμε κι εμείς, σα να της λέμε ‘’Ευχαριστούμε’’, για όλα αυτά τα χρόνια αλλά… και για τα επόμενα.

‘’…και μετά η φωνή δυνάμωσε. Το μαζί, το ναι, τα βήματα’’.

Ξεκίνησε λοιπόν , η εισαγωγή από το ‘’Μπαγλαμαδάκι’’ και σαν συνεννοημένοι 5000 άτομα αρχίσαμε το τραγούδι και εκείνη ακούγοντας μόνο την πενιά και τη φωνή μας, ο νους της ‘’ταξίδευε’’, συγκινημένη και με ευγνωμοσύνη για τη διαπίστωση αγάπης και αφοσίωσης από τους θαυμαστές της .
‘’Την ίδια στιγμή’’ τη ζήσαμε, μαγεμένοι καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας, ακούγοντας το λυγμό κι αυτό το παράπονο που έχει η φωνή της αγαπημένης μας Ελευθερίας, που σ’ αυτούς του δύσκολους καιρούς είναι βάλσαμο, λύτρωση και σωτηρία.

Ξεχωριστές και ιδιαίτερες επίσης ήταν οι ενορχηστρώσεις στα τραγούδια, ‘’Μέτρησα’’, ‘’Ζωή κλεμμένη’’, ‘’Μένω εκτός’’, και, εντυπωσιακό ήταν και το μουσικό πάντρεμα το ‘’Για των ματιών σου το χρώμα’’ με το ‘’Stray’’ των Calexico. Συμμετοχή έκπληξη της βραδιάς , ο Γιάννης Νιάρχος όταν τραγούδησε το «Γιατί Γλυκό Μου Sweetheart;» διασκευασμένο φυσικά από τους ΤΑΚΙΜ, μία διασκευή τραγουδιού του 1949, σε μουσική & στίχους Αργύρη Γιαμπουράνη.

Από το ξεκίνημα της συναυλίας ενθουσιαστήκαμε με τους ΤΑΚΙΜ και με τα ορχηστρικά κομμάτια που έπαιξαν, -συμπεριλαμβανομένου και το ‘’Φύσα ψυχή μου’’ με ένα σπουδαίο παίξιμο, που πρέπει να το ακούσει οπωσδήποτε ο συνθέτης του, ο Αρμένιος Ara Dinkjian, μέχρι το τέλος στης ‘’Καληνύχτας τα φιλιά’’ που γίναμε πάλι ένα, 5000 θεατές με κινητά στο χέρι αντί αναπτήρων όπως ήταν κάποτε για φως , για να τραγουδήσουμε τα λόγια της Λίνας Νικολακοπούλου στης αγάπης τον παλμό -όχι το ‘’θυμό’’ εδώ. Κι αυτή η στιγμή νομίζω χαράχτηκε μέσα μας για πάντα.

Στο τέλος της παράστασης οι ΤΑΚΙΜ και η MOYSA με τη Μούσα μας, καταχειροκροτήθηκαν για τη σύμπραξη ιδιαιτέρως επί 10’ συνεχόμενα από όρθιους θεατές ενός κατάμεστου Ωδείου Ηρώδου του Αττικού.

Το μόνο μείον που έκανε αρνητική έκπληξη στους πιστούς συνοδοιπόρους της , ήταν που δεν συμπεριέλαβαν κανένα τραγούδι από τα ‘’Τραγούδια για τους μήνες’’ και από το ‘’Γρήγορα η ώρα πέρασε’’ . Θεωρώ πως αν αυτά τα τραγούδια είχαν μία στέγη, είχαν έναν χώρο, αυτός ο χώρος δεν θα ήταν άλλος παρά το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.

Προσωπικά μου έλειψαν τραγούδια, όπως η ‘’Σαπφώ’’, το ‘’Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’αγάπησες’’, η ‘’Αθάνατη Αφροδίτη’’, η ‘’Αφροδίτη’’, το ‘’Τι θέλω τι’’, το ‘’Είναι πολύ νωρίς’’…
Πάντα κάτι θα λείπει γιατί είναι τόσο πλούσιο το ρεπερτόριο που δεν μπορεί να χωρέσει όλο σε μία συναυλία. Αυτό που μπορεί να συμβεί όμως είναι μην υπάρχουν κάποιες επιτυχίες που τις ακούμε πάντα σε όλους τους χώρους και σε όλες τις συναυλίες, και στη θέση αυτών να μπουν τα ακριβά και σπάνια διαμάντια που δεν τα ακούμε σχεδόν ποτέ.

Κλείνοντας θέλω να επισημάνω αυτό που γράφτηκε στην εφημερίδα New York Times για την Ελευθερία Αρβανιτάκη , το 2014 με αφορμή την εμφάνισή της στο CarnegieHall στη Νέα Υόρκη.
«Είναι μία σοπράνο που συνδυάζει τη γλυκύτητα με τη θέρμη, την καθαρότητα και την ευαισθησία με μια αίσθηση θλίψης και μελαγχολίας».

Και εις άλλα με υγείαν και πολλήν Ελευθερίαν.

Συντελεστές Παράστασης:
Concept – επιμέλεια προγράμματος: Ελευθερία Αρβανιτάκη, ΤΑΚΙΜ, Λήδα Ρουμάνη
Μουσική επιμέλεια – ενορχηστρώσεις: ΤΑΚΙΜ – Νίκος Πλατύρραχος
Φωτισμοί: Μαρία Βενετάκη
Ήχος: Χάρης Κρεμμύδας, Γιώργος Λιανός, Απόστολος Κουδέρης

ΤΑΚΙΜ: Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος (κλαρίνο), Πάνος Δημητρακόπουλος (κανονάκι), Θωμάς Κωνσταντίνου (ούτι, λαγούτο), Γιώργος Μαρινάκης (βιολί), Κώστας Μερετάκης (κρουστά), Γιάννης Πλαγιαννάκος (μπάσο)
Mαζί τους ο Μιχάλης Κλαπάκης στα κρουστά.
Στο πιάνο ο Γιάννης Κυριμκυρίδης

Συμμετείχε η Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης (MOYSA).
Η MOYSA δημιουργήθηκε από τον ΟΜΜΘ τον Μάρτιο του 2015, ως μία κοινότητα νέων μουσικών από τη Βόρεια Ελλάδα και άλλες περιοχές της χώρας, ηλικίας 8 έως 25 ετών. Σκοπός της είναι η περαιτέρω εκπαίδευση των μελών της στην ορχηστρική τέχνη και σε συναφείς τομείς, καθώς και η ενδυνάμωση της κοινωνικής ευαισθησίας μέσω της μουσικής.
Μέχρι σήμερα η MOYSA έχει συνεργαστεί με κορυφαίους διεθνείς Αρχιμουσικούς, έχει συμπράξει με προσωπικότητες της ελληνικής και διεθνούς μουσικής σκηνής, καθώς και με σημαντικές Ορχήστρες.
Αρχιμουσικός της MOYSA είναι ο μαέστρος, συνθέτης και βιολοντσελίστας Θοδωρής Παπαδημητρίου.

Μουσική διεύθυνση: Νίκος Πλατύραχος

The post Ήμασταν εκεί: Η Ελευθερία Αρβανιτάκη στο Ηρώδειο μαζί με ΤΑΚΙΜ και Νίκο Πλατύραχο appeared first on Aixmi.gr - Ειδήσεις από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο - Έκτακτη επικαιρότητα.