Η κυρία Θάνου συμφωνεί με τις επιθέσεις της κυβέρνησης στη Δικαιοσύνη; Αν όχι, θα παραιτηθεί;

Δεν θα επιχειρήσω να απαντήσω στο ερώτημα αν είναι θεσμικά αποδεκτό να διορίζεται η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου στη θέση της διεθύντριας του Νομικού Γραφείου του πρωθυπουργού, αμέσως μετά τη συνταξιοδότησή της. Και μόνο το επιχείρημα της κυβέρνησης και των δημοσιολόγων, που την εκφράζουν, ότι «τα ίδια έκαναν και οι προηγούμενοι», δίνει την απάντηση.

Δεν θα προσπαθήσω να τεκμηριώσω, από την απόφασή της να αναλάβει κυβερνητική θέση, τη θεωρία ότι διατηρούσε υπόγεια επικοινωνία με τον πρωθυπουργό καθόλη τη διάρκεια της θητείας της στην κορυφή της Δικαιοσύνης. Απλώς σημειώνω ότι ο Αλέξης Τσίπρας

την είχε χρίσει υπηρεσιακή πρωθυπουργό στην προεκλογική περίοδο του Σεπτεμβρίου 2015.

Δυο ερωτήματα μόνο έχω να διατυπώσω:

* Συμφωνεί ή όχι η κυρία Βασιλική Θάνου με τις επιθέσεις των υπουργών Δημήτρη Παπαγγελόπουλου και Παύλου Πολάκη εναντίον της Δικαιοσύνης;

* Συμφωνεί ή όχι η κυρία Βασιλική Θάνου με τη δήλωση του πρωθυπουργού περί έγερσης «θεσμικών εμποδίων» στο κυβερνητικό έργο από τη Δικαιοσύνη;

Αν η απάντηση είναι ότι συμφωνεί, προκύπτει το επόμενο ερώτημα: Συμφωνούσε και πριν από 10 μέρες, όταν ήταν ακόμη πρόεδρος του Αρείου Πάγου; Συμφωνούσε δηλαδή, ως επικεφαλής της Δικαιοσύνης, με τη θεωρία ότι η Δικαιοσύνη πολεμά την κυβέρνηση; Και τι έκανε η ίδια για να το σταματήσει αυτό;

Αν η απάντηση είναι ότι δεν συμφωνεί, πώς δέχεται να αναλαμβάνει πολιτική θέση σε μια κυβέρνηση, η οποία επιτίθεται στη Δικαιοσύνη, ευρισκόμενη εν αδίκω; Δεν εξεγείρεται η συνείδησή της; Ή μήπως έχει αιφνιδιαστεί από τη στάση της κυβέρνησης –και προσωπικά του πρωθυπουργού- και προτίθεται να παραιτηθεί;

ΥΓ 1: Από την κυβέρνηση ρωτούν: Τι διαφορά είχε η περίπτωση του Χαράλαμπου Αθανασίου, ο οποίος ήταν αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου και παραιτήθηκε για να εκλεγεί βουλευτής με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας της ΝΔ και στη συνέχεια να αναλάβει υπουργός Δικαιοσύνης;

Πρώτον, ήταν ένας από τους αντεισαγγελείς του Αρείου Πάγου και όχι ο Εισαγγελέας ή ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου. Δεύτερον, και εκείνη η πράξη ήταν θεσμικά απαράδεκτη. Και, φυσικά, επιβεβαίωσε τη θέση ότι ο κ. Αθανασίου ήταν πολύ πολύ κοντά στη ΝΔ και ως εν ενεργεία δικαστικός.

ΥΓ 2: Πάντα υπήρχαν σχέσεις ανωτάτων δικαστικών με τις κυβερνήσεις. Σήμερα, όμως, δεν τηρούνται ούτε τα προσχήματα.

ΥΓ 3: Όσο οι πρόεδροι των Ανωτάτων Δικαστηρίων θα ορίζονται με απόφαση της εκάστοτε κυβέρνησης, τα ίδια θα γίνονται -σε μικρότερο ή κραυγαλέο (όπως σήμερα) βαθμό. Η μόνη λύση είναι οι Πρόεδροι και οι Εισαγγελείς του Αρείου Πάγου, του Συμβουλίου Επικρατείας και του Ελεγκτικού Συνεδρίου να επιλέγονται από ευρύτερη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Αντίστοιχη με εκείνη που εκλέγει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Δηλαδή, από 180 βουλευτές. Μόνον τότε θα επιλέγονται οι αξιότεροι και δεν θα υπάρχουν αμφισβητήσεις.