CNBC: Ο «ροκ σταρ» Τσίπρας ήρθε στις ΗΠΑ για να βρει συμμάχους

Ο «ροκ σταρ» Τσίπρας ήρθε στις ΗΠΑ για να βρει συμμάχους, γράφει το αμερικανικό CNBC με αφορμή την επίσκεψη του πρωθυπουργού στη Νέα Υόρκη, στο πλαίσιο της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ.

Αυτό που αποζητάει ο Έλληνας πρωθυπουργός,

σημειώνει το άρθρο, είναι γενναιόδωρους φίλους που δεν βρήκε μεταξύ των ομολόγων του στην Ευρωζώνη, ως προς το θέμα του χρέους.

«Ο Τσίπρας πήρε το καπελάκι του και πήγε στα Ηνωμένα Έθνη και στο Clinton Global Initiative, ελπίζοντας να σχηματίσει συμμαχίες από ανθρώπους της αγοράς που επιθυμούν με τη σειρά τους την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Σε αντίθεση με τους Ευρωπαίους και ιδιαιτέρως τους Γερμανούς που κρατούν σκληρή στάση», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Τόσο στην ομιλία του στον ΟΗΕ, όσο και στη συνάντηση με τον Μπιλ Κλίντον, ο Έλληνας πρωθυπουργός αναφέρθηκε εκτενώς στην ανάγκη να υπάρξει αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και ζήτησε από τους Ελληνοαμερικανούς να συμβάλλουν με τη σειρά τους σε αυτή την προσπάθεια. «Η Ελλάδα φιλοδοξεί να ξεκινήσει τις συζητήσεις για την ελάφρυνση του χρέους πριν από τα Χριστούγεννα, όμως οι δυνάμεις της Ευρωζώνης δεν θα επιτρέψουν στον Τσίπρα να έχει την καλύτερη δυνατή συμφωνία σε ό,τι έχει να κάνει με το χρέος. Μπορεί το ΔΝΤ να ζητάει με τη σειρά του διαγραφή χρέους, ωστόσο δεν επιθυμεί να έρθει σε κόντρα με την Ευρώπη. Γι” αυρό και ο Τσίπρας αναζητεί συμμάχους και πιθανή υποστήριξη στις ΗΠΑ» υπογραμμίζει το άρθρο.

Το CNBC επικαλείται και το ρεπορτάζ της Καθημερινής, σύμφωνα με το οποίο η ελληνική πλευρά και ο Αλέξης Τσίπρας δέχθηκαν την υποστήριξη των ΗΠΑ, στις συζητήσεις που είχε με την Άγκελα Μέρκελ, μέσω ενός τηλεγραφήματος που μετέφερε ο πρέσβης της Ελλάδας στις ΗΠΑ, Χρήστος Παναγόπουλος.

Η Ευρώπη φαίνεται να είναι έτοιμη να προσφέρει στην Ελλάδα μια περίοδο χάριτος 30 ετών, μεγαλύτερη περίοδο ωρίμανσης του χρέους, αλλά και ετήσια εξυπηρέτηση του χρέους που δεν θα ξεπερνάει το 15% του ΑΕΠ της χώρας. Αρκετοί αναλυτές σημειώνουν πως αυτή η πρόταση θα αναγκάσει την Ελλάδα να βρίσκεται υπό την εποπτεία των δανειστών για πάρα πολλά χρόνια, ίσως και για δεκαετίες. «Το χρέος και η διευθέτησή του δεν μπορεί να είναι το βραβείο για περισσότερη αντιπαραγωγική λιτότητα. Αυτά που προσφέρουν είναι ψίχουλα», αναφέρει ο καθηγητής του Princeton, Ασόκα Μόντι.