Πανεπιστημιακοί δάσκαλοι ΕΜΠ: Θέλει αρετή και τόλμη...

Tweet Κατηγορία: Ανακοινώσεις

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΕΜΠ
    «Θέλει αρετήν και τόλμην...» Νομίζαμε ότι η δημοκρατία είναι μια διαδικασία που εγγυάται όχι μόνο την ελεύθερη έκφρασητης ατομικής γνώμης αλλά και την ελεύθερη διαμόρφωσή της. Προσπαθούν να μας πείσουν,όμως, ότι στη δημοκρατία της εποχής του Μνημονίου μια φαινομενικά ελεύθερη έκφραση τηςατομικής γνώμης καθοδηγείται από την οργανωμένη στέρηση όλων των προϋποθέσεων για τηδιαμόρφωσή

της: Καταιγισμός από απειλές που εικονογραφούν ένα ζοφερό μέλλον, καταιγισμόςαπό συκοφαντίες που δημιουργούν στους πανεπιστημιακούς την αίσθηση συλλογικήςαπαξίωσης, καταιγισμός ανυπόστατων καταλογισμών που διαμορφώνουν ένα κλίμαστοχοποίησης και ενοχοποίησης. Κάπως έτσι όμως, με την ηλεκτρονική εξατομίκευση τωνψηφοφόρων, η διαδικασία της ανάδειξης ή επιλογής μέσω ψηφοφορίας μεταλλάσσεται σεγκάλοπ που μετρά τη συμμόρφωση απέναντι στην απόκλιση, το κανονικό απέναντι στοανώμαλο, απέναντι στο «τέρας». Κι όμως, στη δημοκρατία των ίσων είναι η δυνατότητά τους ναμετέχουν στο διάλογο, στη διαβούλευση και στην επιλογή γνώμης που μετράει. Αλλιώς, ομοναχικός ψηφοφόρος, υπό το βάρος πραγματικών ή αιωρούμενων εκβιασμών, είναι πιο πιθανόνα συμφωνήσει με τους ισχυρούς παρά να τους αμφισβητήσει.         Στο ΕΜΠ οι φορείς της πολυτεχνειακής κοινότητας αντιστέκονται σθεναρά στην παρωδίαεκλογών, όχι προφανώς γιατί είναι αντίθετοι στην έκφραση γνώμης αλλά ακριβώς γιατί δενυπάρχει τρόπος να εκφραστεί η αντίθεση στο νόμο και να γίνει σεβαστή. Όπως και να ψηφίσεικανείς, ακόμη κι αν δεν ψηφίσει, το Σ.Ι. εγκαθίσταται και το ξήλωμα των δημοκρατικώνδικαιωμάτων όλων μας ξεκινάει.         Θα προσπεράσουμε την έλλειψη στοιχειώδους διακριτικότητας που χαρακτηρίζει τους«υποψήφιους» οι οποίοι έχουν ξεπεράσει κάθε όριο (με ειρωνείες, ύβρεις και απειλές) στηδιεκδίκηση της πολυπόθητης εξουσίας, χωρίς να αναλαμβάνουν καμία δέσμευση, και θατοποθετηθούμε στην ουσία. Αγωνιούν οι «υποψήφιοι» μη τυχόν χάσει το ΕΜΠ το ρόλο του στηνελληνική και διεθνή επιστημονική κοινότητα. Μήπως γιατί η δημόσια οικονομική στήριξή τουκαταβαραθρώνεται; Μήπως γιατί οι καθηγητές του εξοντώνονται μισθολογικά; Μήπως γιατί τοπροσωπικό υποστήριξής του απειλείται με μαζικές απολύσεις; Μήπως γιατί οι απόφοιτοί τουμαραζώνουν στην ανεργία ή ξενιτεύονται; Όχι! Γιατί ενδέχεται να μην εκλέξει Σ.Ι.! Πόσηυποκρισία... Μιλάνε συνεχώς για “μειοψηφίες” που αντιστέκονται σθεναρά. Άραγεσυνειδητοποιούν πόσο σκουριασμένοι ακούγονται, ίδιοι κι απαράλλαχτοι με όλους αυτούς πουδιαχρονικά, πάντα και σε κάθε περίπτωση, κατατάσσουν στις μειοψηφίες όσους αντιστέκονται,ακόμα κι όταν αυτοί είναι ποτάμια που κάνουν την εξουσία τους να τρέμει; Πόσο καθεστωτικόςλόγος... Άραγε από πού τεκμαίρεται η δική τους «πλειοψηφία», όταν όλα τα συλλογικά όργανατου ΕΜΠ, συνδικαλιστικά και διοικητικά, έχουν πάρει θέση κατά του νόμου; Από τον διακαή τουςπόθο; Από τις ειδήσεις των οκτώ; Και είναι το μόνο ψέμα που υπάρχει στις ειδήσεις των οκτώ;Πόση απομάκρυνση απ