Δεν ξεχνώ, θυμάμαι και τιμωρώ πολιτικά αυτούς που… του Χρήστου Κυργιάκη

Δεν ξεχνώ!
Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη Δεν ξεχνώ, θυμάμαι και τιμωρώ πολιτικά αυτούς που… - εδώ και 40 χρόνια κυβερνούν αυτή τη χώρα και κατάφεραν να εξαθλιώσουν τους ανθρώπους που την κατοικούν

- προεκλογικά διαδήλωναν επαναστατικά φωνάζοντας «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» και μετεκλογικά δήλωναν ερωτευμένοι με την ΕΟΚ και ξελογιασμένοι με το ΝΑΤΟ και τους Αμερικάνους
- ευαγγελίζονταν προεκλογικά την «Αλλαγή» για να αλλάξουν μετεκλογικά και να εφαρμόσουν πολιτικές αντιδραστικές από το κυβερνητικό πόστο
- έστειλαν πρώτοι τις απεργίες στα δικαστήρια
- συνδικαλίστηκαν για να πολιτευτούν και να καταλάβουν βουλευτικές και υπουργικές καρέκλες ξεχνώντας από πού ξεκίνησαν και πώς εκλέχτηκαν
- καθιέρωσαν στα πολιτικά ήθη και έθιμα τα «δωράκια» των διευθυντών διαφόρων οργανισμών προς τους εαυτούς τους, ως αποδεκτά και συνηθισμένα

- θέσπισαν ως κριτήριο πρόσληψης στο δημόσιο αλλά και στον ιδιωτικό τομέα, την κομματική ταυτότητα, προτάσσοντας, αναλόγως το χρώμα της διακυβέρνησης, τα «δικά μας» πράσινα και γαλάζια παιδιά
- στραγγάλιζαν συστηματικά, μεθοδικά και με παραπλανητικά συνθήματα τις ελπίδες και τα όνειρα των ανθρώπων για κάτι καλύτερο
- μας έμπασαν στην ΕΟΚ και αργότερα την Ευρωπαϊκή Ένωση λέγοντάς μας ξεδιάντροπα πως τάχα «θα τρώμε με χρυσά κουτάλια» ενώ ήξεραν και ξέρουν πως μας έβαλαν «στη σπηλιά του Νταβέλη» και μας κατάντησαν φτωχούς και ανυπόληπτους
- έφτιαξαν τους αγροτικούς συνεταιρισμούς μόνο και μόνο για να τους απαξιώσουν κάνοντας την ιδιωτική πρωτοβουλία να φαίνεται πως υπερτερεί και να μοιράσουν στους παρατρεχάμενους ψίχουλα και κόκκαλα, κρατώντας το φιλέτο και το παντεσπάνι για τους ίδιους
- φρόντισαν ώστε να επιδοτείται από την ΕΟΚ της «ανάπτυξης», της «παραγωγικότητας» και της «ανταγωνιστικότητας» το ξερίζωμα των σπαρτών, το κάψιμο των καϊκιών, το κόψιμο των καρποφόρων δέντρων, το θάψιμο της σοδειάς και η μεταφορά των εργοστασίων σε άλλες χώρες πιο συμφέρουσες προς τους εργοστασιάρχες
- έδιωχναν τις αμερικάνικες βάσεις υπογράφοντας την παραμονή τους
- ερήμωσαν την ύπαιθρο και μετέτρεψαν τις πόλεις σε ζούγκλες στο όνομα του αχαλίνωτου κέρδους, χωρίς καμία περιβαλλοντική μέριμνα
- δημιουργούσαν σκάνδαλα με την ίδια ακριβώς συχνότητα που τα κουκούλωναν με αποτέλεσμα να μένουν ατιμώρητοι οι υπαίτιοι και να στήνεται ένα μεγάλο φαγοπότι στις πλάτες των πολιτών

- βάφτισαν τους πολίτες «επενδυτές» και τους έστειλαν στην κόλαση του χρηματιστηρίου για να θησαυρίσουν οι αετονύχηδες, να γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι και να χάσουν πάρα πολλοί τις περιουσίες τους στην μεγαλύτερη αναίμακτη μεταφορά πλούτου που έγινε τα τελευταία χρόνια
- που πρωτοστάτησαν στην ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, προσφέροντας υπερκέρδη στο μεγάλο κεφάλαιο και υπερχρέωση των πολιτών μέχρι τρεις γενιές στο μέλλον
- άνοιξαν πρώτα τα σύνορα για να μπουν «τα αδέρφια μας» και να πετύχει το ντόπιο κεφάλαιο μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης μ