Και οικονομικό όφελος από τη διατήρηση των άγριων ποικιλιών

Μπορεί η βιομηχανία τροφίμων να μην εκτιμά ιδιαίτερα τις άγριες ποικιλίες πολλών φυτών μιας και έχει επαναπαυθεί στην παραγωγή όσων της προσφέρουν χρήματα, όμως πρόσφατη έρευνα δείχνει να δικαιώνει όσους τόσα χρόνια υποστηρίζουν την προστασία τους. Σύμφωνα με μελέτη που διενήργησε η Τράπεζα Σπόρων των Βασιλικών Κήπων Kew της Βρετανίας, η διατήρηση των άγριων ποικιλιών που είναι συγγενείς των δημοφιλέστερων καλλιεργειών όπως η πατάτα, το σιτάρι, το ρύζι και

το ζαχαροκάλαμο μπορεί να συνεισφέρει περί τα 196 εκατομμύρια δολάρια στην οικονομία.

Η ίδια έρευνα μάλιστα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την εξαφάνισή τους, ιδιαίτερα για αυτές της μελιτζάνας, της πατάτας, του μήλου και του καρότου. Οι άγριες ποικιλίες μπορούν να διασταυρωθούν με τις ποικιλίες που καλλιεργούνται εμπορικά και να δημιουργήσουν νέες που θα παράγουν μεγαλύτερη σοδειά και θα είναι ανθεκτικές στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, όπως οι πλημμύρες, οι ξηρασίες, οι υψηλές θερμοκρασίες, αλλά και πολλά είδη βακτηρίων και εντόμων. Τα αποτελέσματα ενίσχυσαν το ήδη υπάρχον κίνημα συλλογής, αποθήκευσης και προστασίας σπόρων άγριων ποικιλιών, αφού πέραν της περιβαλλοντικής τους αξίας, πλέον αποδεικνύεται περίτρανα και η οικονομική -σε μια περίοδο μάλιστα που η ασφάλεια για την επάρκεια των τροφίμων στο μέλλον κυρίως λόγω των κλιματικών αλλαγών θεωρείται μείζον θέμα.