Ορφανοτροφείο ουραγκοτάγκων

Ενα διαφορετικό ορφανοτροφείο άνοιξε πρόσφατα τις πόρτες του στο δάσος του Βόρνεο. Οι μικροί ένοικοι μεταφέρονται εκεί κατά δεκάδες. Η ανακούφιση είναι ζωγραφισμένη στο πρόσωπό τους, αφού οι υπεύθυνοι τους έχουν γλιτώσει μέσα από τα χέρια... μακρυχέρηδων. Την ίδια στιγμή έκδηλη είναι και η ανυπομονησία τους να γνωρίσουν τις εγκαταστάσεις όπου θα φιλοξενηθούν και όπου τους έχουν υποσχεθεί ότι θα μπορούν να ζουν και να παίζουν ελεύθεροι.

Πράγματι, το νέο Διεθνές Καταφύγιο Ζώων στην περιοχή Κεταπάνγκ είναι άρτια εξοπλισμένο για να φιλοξενήσει ορφανούς ουραγκοτάγκους χωρίς

να τους λείψει τίποτα. Οι υπεύθυνοι τους μεταφέρουν μέσα σε καρότσια και αυτοί περιμένουν γεμάτοι περιέργεια τον τελικό προορισμό. Κάποιοι μάλιστα είναι τόσο ανυπόμονοι που κινδυνεύουν να πέσουν από το καρότσι, καθώς σκύβουν για να δουν τι υπάρχει τριγύρω. Μόλις φτάνουν στην καρδιά της ζούγκλας, ο ενθουσιασμός τους δεν κρύβεται. Ξεχύνονται με φόρα από τα καρότσια σκοντάφτοντας ο ένας πάνω στον άλλον για να εξερευνήσουν το περιβάλλον.

Για αρκετά λεπτά επικρατεί χάος, μέχρι οι υπεύθυνοι, που φοράνε ειδικές μάσκες για να μην τους μολύνουν με ανθρώπινα μικρόβια, να καταφέρουν να τους πιάσουν και να τους οδηγήσουν με τα χέρια στα δέντρα που προορίζονται για παιχνίδι και φαγητό. Οι μικροί ουραγκοτάγκοι δεν γνωρίζουν να περπατούν καλά, πόσο μάλλον να ζουν ως άγρια ζώα, που είναι άλλωστε και ο απώτερος στόχος των υπευθύνων του καταφυγίου.

Το καταφύγιο έγινε πραγματικότητα χάρη σε μια μεγάλη βρετανική πρωτοβουλία, στην οποία ανταποκρίθηκε το κοινό με το παραπάνω, με αποτέλεσμα να συγκεντρωθούν περίπου 600.000 ευρώ. Οσο δεν υπήρχε το καταφύγιο, οι μικροί ουραγκοτάγκοι ήταν καταδικασμένοι σε μια ζωή στην αιχμαλωσία. Πρόκειται για ορφανά, θύματα των μεγάλων επιχειρήσεων που καταστρέφουν το φυσικό τους περιβάλλον στο Βόρνεο, αλλά και των κυνηγών που σκοτώνουν τους ενήλικους ουραγκοτάγκους για να πάρουν τα μωρά τους και να τα πουλήσουν ως κατοικίδια στη μαύρη αγορά, με πολύ υψηλό αντίτιμο.

Η ζωή στην αιχμαλωσία είναι πολύ σκληρή. Οι ορφανοί ουραγκοτάγκοι ζουν αλυσοδεμένοι, υποσιτίζονται και δέχονται την κακομεταχείριση των ιδιοκτητών τους. Σπανίως οι κατοικίδιοι ουραγκοτάγκοι προλαβαίνουν να ενηλικιωθούν, κάτι που συμβαίνει σε ηλικία 11 έως 15 ετών. Στο Διεθνές Καταφύγιο Ζώων όμως η ζωή είναι εντελώς διαφορετική. Οι ουραγκοτάγκοι έχουν έναν ασφαλή και προστατευμένο χώρο για να κοιμούνται, να παίζουν και να ανακαλύπτουν κάθε μέρα την ελευθερία τους μέσα στο φυσικό περιβάλλον του δάσους.