Ο Βασίλαινας (και) στο παλιό Αλάτσι

ΡΕΠΟΡΤΑΖΝέα εποχή για το εστιατόριο των starsΟ Βασίλαινας (και) στο παλιό ΑλάτσιΔευτέρα, Αύγουστος 8, 2016 - 14:29

Ο θρυλικός Βασίλαινας στον Πειραιά, που έχει «ταξιδέψει» γευστικά πολλούς VIPs, θα ανοίξει και στην Αθήνα, στο οίκημα όπου μέχρι πρότινος στεγαζόταν το Αλάτσι

Από τον ερχόμενο Οκτώβριο και ύστερα από ενενήντα έξι χρόνια λειτουργίας στην Αγία Σοφία

του Πειραιά, το ιστορικό εστιατόριο Βασίλαινας έρχεται και στο κέντρο της Αθήνας. Και μάλιστα στην πιο ζωηρή γειτονιά της πόλης, στην περιοχή του «Hilton», στο οίκημα που στέγαζε μέχρι πρότινος το ρεστοράν Αλάτσι του Σταύρου Θεοδωράκη.

ΑΠO ΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ ΔΑΡΔΑ

Από τη σάλα του θρυλικού εστιατορίου της οδού Αιτωλικού έχουν παρελάσει μεγάλες μορφές της πολιτικής, όπως ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, του θεάτρου, της τηλεόρασης και του τραγουδιού, αλλά και άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, μεταξύ των οποίων η Κατίνα Παξινού, ο Οδυσσέας Ελύτης και ο Αλέξης Μινωτής, αλλά και η Μαρίκα Κοτοπούλη, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Στρατής Μυριβήλης, ο Γιώργος Σεφέρης και η Ειρήνη Παπά. Ο κατάλογος με τις προσωπικότητες που τίμησαν το μενού του Βασίλαινα τις περασμένες δεκαετίες αλλά και στο σύγχρονο παρόν είναι ατελείωτος και σήμερα αποτελεί ένα από τα λίγα αυθεντικά ελληνικά μαγαζιά που κρατούν την πολύ καλή ποιότητα σε λογικές τιμές.

Η ιστορία του ξεκινάει το 1920 στη φτωχική κάτω γειτονιά του Πειραιά, εκεί όπου ο Παπαστράτος έφτιαξε λίγο αργότερα το εργοστάσιο καπνοβιομηχανίας, με φόντο τις τσιμινιέρες με το θαλασσινό αγέρι να διαπερνά μεθυστικό τα χαμηλά σπιτάκια της περιοχής. Ο Θανάσης Βασίλαινας και η γυναίκα του, η Ειρήνη, αποφάσισαν να στήσουν στην περιοχή ένα μαγαζάκι μικρό, ένα μπακάλικο για να βγάζουν τα προς τα ζην και να θρέψουν την οικογένειά τους. Αυτοί οι ωραίοι άνθρωποι, οι καλόκαρδοι, με το χαμόγελο και το καθαρό βλέμμα, αγαπήθηκαν πολύ από τον κόσμο.

Ντόπια ρετσίνα

Από την πραμάτεια που φιγουράριζε στα ράφια του παντοπωλείου αυτή που τραβούσε μεγάλη πελατεία ήταν η ρετσίνα τους, ντόπια, δικιά τους, από τα αμπέλια τους στα Μέγαρα, την οποία σέρβιραν στο μαγαζί συνοδεία μεζέ. Σιγά σιγά έγινε το στέκι των εργατών από τα κοντινά εργοστάσια, αλλά και των επιχειρηματιών της εποχής, που δεν μπορούσαν να αντισταθούν στα καλομαγειρεμένα και νόστιμα φαγητά.

Ως ευφυής Μεγαρίτης, ο Θανάσης Βασίλαινας και η γυναίκα του ανέλαβαν μέρος της σίτισης των εργαζομένων στις μεγάλες βιομηχανίες και βιοτεχνίες του Πειραιά. Ενα προπληρωμένο συσσίτιο από τις επιχειρήσεις, κάτι σαν πρωτόλειο ταμπλ ντ' οτ με άλλα λόγια, το οποίο αποτελούνταν από δύο διαφορετικά φαγητά κάθε μέρα. Μάλιστα τα παρέδιδε και delivery στο εργοστάσιο ή στη βιοτεχνία! Πολύ σύντομα τα στελέχη αρχίζουν να επισκέπτονται την ταβέρνα του Βασίλαινα, η οποία πλέον λειτουργεί και το βράδυ, και γίνεται στέκι.

Τον κατοχικό χειμώνα του '41 το μαγαζί έκλεισε και ξανάνοιξε με την ίδια μορφή λίγο μετά την απελευθέρωση.

Ο Τάιρον Πάουερ

Ο κόσμος βρήκε και πάλι το στέκι του, μέχρι που το κατώφλι του πέρασε ο γοητευτικός Αμερικανός ηθοποιός Τάιρον Πάουερ με την μπριγιαντίνη στο μαύρο μαλλί του. «Χθες, την 9ην εσπερινήν, κατήλθεν εις Πειραιά ο γόης Αστήρ της αμερικανικής κινηματογραφικής τέχνης Τάυρον Πάουερ, συνοδευόμενος υπό δύο κυριών και πέντε ανδρών. Ούτος μετέβη εις το περί την Αγίαν Σοφίαν κέντρον "Βασίλαινας", όπου και εγευμάτισε παραμείνας μέχρι του μεσονυχτίου. Η αστυνομία αναγκάσθη να λάβη έκτακτα μέτρα προς αποτροπήν της συρροής κόσμου εις το κέντρον» έγραψε ο Τύπος της εποχής.

Αυτό το κοσμικό γεγονός εκτίναξε τη φήμη του και όλη η καλή κοινωνία συζητούσε για το γραφικό πειραιώτικο στέκι, όπου σύχναζαν ο Φρέντυ Γερμανός, οι χορευτές των Μπολσόι και λίγα χρόνια αργότερα η Λίνα Νικολακοπούλου, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Ολυμπιονίκης της Ατλάντα Ιωάννης Μελισσανίδης, ο Γιώργος Βογιατζής, αλλά και ο σχεδιαστής Μιχάλης Ασλάνης.

Ο αιώνας άλλαξε και η ταβέρνα του Βασίλαινα πέρασε πλέον στην τρίτη γενιά, και δη στα χέρια του εγγονού που φέρει το όνομά του, στον Θανάση Βασίλαινα, που το κρατάει στην «πρώτη γραμμή» με την ίδια ποιότητα, αποσπώντας κάθε χρόνο βραβεία και τιμητικές διακρίσεις από σημαντικούς γαστρονομικούς διαγωνισμούς, όπως οι «Χρυσοί Σκούφοι».

Υμνοι από «New York Times» και «National Geographic»

Το βιβλίο επισκεπτών, που είχε θεσπίσει ο δημιουργός της ταβέρνας μαζεύοντας δημοσιεύματα εφημερίδων και αφιερώσεις Ελλήνων και ξένων διασημοτήτων, μετατράπηκε σύντομα σε... παγκόσμιο χάρτη ευδαιμονίας. Με το πέρασμα των χρόνων απέκτησε κι άλλους τόμους, γεμάτους λόγια γλυκά, λόγια αγάπης για το νόστιμο φαγητό, το εκλεκτό κρασί και το ζεστό χαμόγελο των ιδιοκτητών. Οι συντάκτες της εφημερίδας «New York Times», ενθουσιασμένοι από τα πιάτα του εστιατορίου, που πρεσβεύει την ελληνική κουζίνα, τα χαρακτήρισαν «επικούρεια απόλαυση», συνεχίζοντας να πλέκουν τον ύμνο που άρχισε το «National Geographic» το 1963, το οποίο χαρακτήρισε το μαγαζί «την πιο καταπληκτική από τις ταβέρνες της Αθήνας».